You Belong With Me ♥(Complete)

♥.♥ Chapter 18 ~ Christmas

Sabrina's Pov

Tunog ng alarm clock ang ang gumising sakin. May kumatok sa pinto at pinapasok ko kung sino man yon. Nakangiting mukha naman ni mommy ang sumalubong sakin.

"Merry Christmas Anak" She happily said then kissed me on my cheeks.

I rolled my eyes. "Mom bukas pa po ang Christmas."

"I know, It's just that I am excited cause we are going to celebrate Christmas like how we used to celebrate Christmas before."

"What do you mean mom?" I asked curiously kahit na nahuhulaan ko na ang ibig niyang sabihin.

Simula nuong nakapagusap kami ni Miko sa loob ng vacant classroom

which was the last day of school before Christmas break ay hindi na kami muling nagusap o nagkita man lang hindi na kasi ako lumabas ng bahay at nanatili na lang na nakasara ang kurtina ng kwarto ko. I missed him pero hindi ko alam kung paano ko siya haharapin pagkatapos ng nangyari.

"We are going to celebrate our Christmas Eve with the Saavedras like we used to." She then happily clasped her hands and smiled at me. She looks so excited habang ako naman ay nag mukhang biyernes santo. Now what? Paano ko siya haharapin?

~♥~

It's 8:00pm andito na kami ngayon sa malaking bahay nina Miko. Hindi ko pa nakikita si Miko ang mommy ko naman ay busy sa pagtulong kay Tita Elaine sa kusina para sa noche buena at ang daddy ko naman ay nasa library kasama ni Tito Michael so I was left alone here in their luxurious living room. I felt nostalgic habang iniikot ko ang paningin at pinagmamasdan ang mga mamahaling Christmas decors sa paligid. Hinahaplos ko ang bawat bagay na mahawakan ko wala pa din nagbago gantong-ganto pa din ang aura ng bahay nina Miko. It felt warm and happy. Parang kelan lang mga bata pa kami ni Miko. At tuwing pupunta kami dito ng parents ko para mag celebrate ng Christmas ay masaya ako at excited na mag celebrate ng pasko kasama si Miko. Pero ngayon? Hind. ko na alam kung anong mararamdaman ko. Hindi pa ako handang harapin siya.

Natigilan ako ng mapansin ko ang mataas na Christmas tree sa gilid ng grand stairs unti-unti ko tong linapitan. Through all this years eto pa din ang ginagamit nilang Christmas tree hinaplos ko ang dahon nito at pumukit. Imagining our happy moments together with this tree when we were still kids. Ang sabay naming pag bati ni Miko sa isa't isa ng merry Christmas. Ang sabay naming pag bubukas ng mga ibat-ibang regalo kasama ng parents namin. Ang pag yayabangan namin sa mga regalong nakuha namin. Ang pang aasar niya sakin. Ang pagyakap niya tuwing napipikon na ako, at ang pag bibigay niya sakin ng kanyang Christmas gift. Those memories that I treasured so much may pag asa pa kayang mauulit yon? Will it happen again now that we've grown up? I smiled sadly when I remembered our situation, baka hindi na...

"Remember that Christmas tree?" Napalingon ako then I saw Miko sa gitna ng grand stairs. He's dashingly handsome with his black hoodie and jeans. He looks like a model habang nakasandal siya sa railings ng hagdan. He smiled trying to remember some happy memories. "Tandaan ko pa noon kasama ka namin ni mommy sa mall your cute little eyes were sparkling when you saw that tree and I remember what I felt that time yung pakiramdam na ayoko ng maalis sa mga mata mo ang spark at saya. I love seeing that facial expression of yours back then. Pinilit ko pa si mama na bilhin ang Christmas tree na yan kahit hindi yan pinag bibili at Christmas display yan sa mall hindi ako umalis non kahit na anong pilit ni mama na umuwi na tayo."

Nakatitig lang ako sa kanya habang nanatili pa din siyang nakangiti. Like what he said was one the most important memories in his mind.

"What happened to us Miko?" I suddenly asked na parang hangang ngayon hindi pa din ako makapaniwala na ganito na ang nangyari samin. To my dismay hindi na naman siya nakasagot. Kibit balikat na lang akong naglakad patungong kusina.

"Changes happens Sabrina..." He shouted from the stairs. Muli ko siyang nilingon.

"I know" I said in a low and sad voice na alam na ko na naririnig pa din niya. "And you have already changed a lot."

Buong dinner ay tahimik lang kami ni Miko habang masayang naguusap ang parents namin. Panaka-naka siyang tumitingin sakin pero nanatili lamang akong tahimk na nakatungo at iniiwasan na magtama ang paningin namin.

"So how's school?" Tita Elaine asked cheerfully.

"Fine" Miko simply answered

"So close na ba ulit kayong dalawa?" Asked my dad. Parehas kaming natigilan sa pagkain ni Miko. Then comes the awkward silence. Mukhang napansin naman yun ng mga parents namin kaya maging isla ay natigilan.

"May problema ba?" my dad asked again.

Hindi ko na kaya, para kaming sinalang ni Miko sa hot seat. Hindi ko kayang sabihin sa parents namin na hindi namin nagawang ibalik yung friendship na meron kami ni Miko dati ayukong isipin at sisihin nila ang mga sarili nila sa mga nangyari samin ngayon so I just excused myself at tumayo sa hapag kainan.

Dumiretso ako sa gilid na parte ng bahay nina Miko na alam kong may balkonahe na kita mula sa taas ang malaki at malawak nilang swimming pool.

Huminga ako ng malalim at pumikit habang pinapakiramdaman ang malamig na hangin na dulot ng pasko. Seconds passed by ng maramdaman akong may papalapit na yabag mula sa likod ko. Lumakas ang tibok ng puso ko ng maramdaman ko kung gaano na siya kalapit sakin. Miko's familiar scent filled my nose as he puts her hand unto to the railings living me trapped in his arms. He's like hugging me from behind without him touching me. Para akong nanigas na kinakatayuan ko ng maramdaman ko ang maiinit niyang hininga sa likod ng tenga ko.

"Sabrina" He whispered behind my ear that brings shivers into my spine.

"I missed you."

I gasped when I felt his arms snaked around my waist totally hugging me from behind. "Just for tonight, please let's pretend that we were still kids...."