10 Günlük Cehennem

Bölüm 19

Bu zamana kadar, bu birkaç gün içinde bütün duygularımı şişeleyip bir rafa koymam gerekmişti. Ama tek bir şişe o coşku dolu ve özgür duyguları durdurmaya yeter mi?

İşte bu soruyu cevaplamama 3 çok yardım etmişti. Onun söylediği her bir kelime, şişedeki bir çatlak gibiydi.

Ve şişe kırıldı.

Parçalandı.

Kanla süslenmiş cam kırıkları etrafa saçıldı, kalbime saplandı.

Tekrardan ellerime baktım. Titremem şiddetlenmiş ve göz yaşlarım vahşileşmişti. Ama buna şaşırmadım. Çünkü ne kadar büyük, ne kadar dayanıklı olsada her şişenin bir kırılma noktası vardır. Duygularının kimse sonsuza dek saklayamaz. En çetin insanlar bile bir yere kadar dayanabilir. Gerisi herkesin kaçınılmaz kaderidir.

Bugün kaderim beni yakaladı. Ve beni o coşkun duygulara, gözyaşlarına ve hıçkırıklara gömdü. Ama onlara gömülmeyi topraktan çok hak ediyordum. Üzülmeyi, ağlamayı ve hislerimi dışa vurabilmeyi.. Hepsini sonuna kadar hak ediyordum.

"Biraz sakinleştiren sonra buradan çıkalım mı? Hm? Ne dersin 18?"

Burnumu çekip gözyaşlarımı sildikten sonra ayağa kalktım ve konuşmaya başladım.

"Hadi gidelim artık."

3 şaşırmış duruyordu.

" Şimdi mi? Biraz daha oturup dinlenmek istemez misin?"

"Sorun değil. Yeterince dinlendim. Hemde ağlamak iyi hissettirdi. Artık yola koyulabiliriz bence."

3'ün yüzündeki şaşkınlık, yerini samimi bir gülümsemeye bıraktı. Ayağa kalkıp sırtıma arkadaşça vurdu ve minik bir kahkaha atıp tünele yöneldi.

Onun bu mutluluğunu görünce bende kendime engel olamadım, gülümseyip 3'ü arkadan takip etmeye başladım.

Tünelin tıkandığı yere ulaşınca yapabileceğimiz bir şey aramaya başladık.

Tabi biz konuşurken yolu kapayan kayanın bize doğru gelmesini beklemiyorduk.

WELL, SUPRISE MOTHERFU-

Dun gece saat 1 bucukta 4 kisi d&d oynarken hikayeyi bitirdik ve heycanlanip barbie sarkisini acip dans ettik ve ben "👹eLDrİtCh BLaSt👹" diye bagirirken twerk atiyodum sonra benim ayagim kaydigi icin yere dusup kafami carptim ve beyin kanamasi gecirdigimi zannettim ama simdi iyiyim🥰