Wat als je kanker hebt?

Hoofdstuk 9

Ik schrok wakker, Floor probeerde heel zachtjes mijn kamer in te lopen, maar ik werd toch wakker. Floor wilde mijn vitale functies meten, dit zijn je bloeddruk, hartslag, temperatuur en zuurstof. Dit wordt standaard 3 a 4 keer per dag gedaan, bijna alles was goed behalve mijn temperatuur. Deze was 38.5 graden en dat is eigenlijk wel veel te hoog. Ik heb gisteren op de spoedeisende hulp 1 antibiotica zak toegediend gekregen, maar dit was nog niet genoeg. Floor geeft aan dat ze dit strak met de dagdienst even gaat overleggen wat ze moet doen en dan ook even de arts belt. Ik heb vandaag ook de Pet-scan, bij deze scan spuiten ze een radioactief middel in mijn lichaam en ga ik in een buis liggen. Hierna kunnen ze kijken of er ook uitzaaiingen zijn gevonden en kunnen ze een verder behandelplan maken. Floor zegt ik met een vraagteken, ja antwoordt ze. Ik heb weer zoveel dorst, maar ik durf eigenlijk niks te drinken. Nee snap ik, zeg ze. We kunnen ook steeds een klein beetje proberen. Dan pak ik een glas en dan blijf ik even bij je zitten hoe het gaat. Als het goed gaat kan je steeds elk half uur een slokje nemen. Prima zeg ik en even later komt ze terug met een lauw glas water met een rietje erin. Ik heb lauw water gekozen Julia, dit is misschien wel minder lekker, maar je maag vindt dit wel vaak wat fijner. Ja is goed, antwoordde ik en ik nam 2 kleine slokjes. Het is ongeveer 06:00 in de ochtend, Floor geeft aan dat ze het niet zo druk heeft en wel even bij mij kan wachten. We beginnen te praten over school. Ze vraagt waar ik op school zit en welk niveau ik doe. Ik begin te vertellen dat ik in het 5e leerjaar van de HAVO zit. OO zegt Floor het examenjaar dus zegt ze. Ja klopt, maar ik heb echt een top begin. Dan word ik opnieuw enorm emotioneel. Het is gewoon kut zeg ik, ik wil net zo goed beginnen als iedereen en dat kan dan nu niet. Ik heb al een week gemist en ben bang dat het er nog wel meer volgen. Tranen volgen elkaar op en rollen langs mijn wang. Floor komt naast mij in bed zitten en ik leg mijn hoofd tegen haar schouders aan. Ze zegt lieve woorden tegen mij en dat doet me goed. Dan val ik in slaap, Floor heeft mij stilgelegd en loopt weg. Even voor 07:30 komt Floor weer binnen met een andere verpleegkundige. Ik werd wakker van hen. Heey Julia dit is Saskia en zij gaat nu voor je zorgen tot vanmiddag, maar ik wilde niet zomaar weg gaan. Ik lach lief en Floor geeft mij nog een knuffel en wenst me heel veel succes vandaag. Ik denk dat ik je vanavond/vannacht nog wel weer even zie. Is helemaal goed, tot vanavond zeg ik. Saskia is ook erg lief, maar wel wat ouder. Ze komt naast mij zitten en ze begint te vertellen. Je had vanmorgen koorts, hoorde ik en we hebben even met de arts overlegd en we gaan je deze hele dag zakken met antibiotica geven, omdat we vermoeden dat er ergens een ontsteking zit. Het kan ook komen van de tumor, maar die kans is veel kleiner. Ook komt er straks iemand van het lab om wat bloed te prikken, zo kunnen we weer een aantal waardes bekijken en kunnen we er achter komen welke bacterie je eventueel hebt en waar deze zit. Ik vind alles best. De arts wil starten met heel lichte sondevoeding. Wel gaan we dit de hele dag geven om irritatie aan de maag te voorkomen. Helemaal goed antwoord ik en ik vraag of mijn ouders ook op de afdeling mogen komen. Tuurlijk zegt ze, ze mogen altijd komen, zelfs in de nacht. Over een kwartiertje zijn de deuren van het ziekenhuis geopend en dan is het makkelijkst om gewoon via de hoofdingang te komen. Ja, dan ga ik dat even naar mama sturen. Oké, ik zie je straks wel weer en ze loopt weg. Dan pak ik mijn telefoon en open het scherm. Ik schrik me dood, zoveel appjes van de vrienden en van familie. Oo mama heeft mij net gebeld zie ik en ik bel haar terug. Heey mama zeg ik, heey hoe is het schatje. Nou het kan beter dus ik het hele verhaal uitleggen dat ze gisteravond net nadat ze weg waren een sonde hebben moeten plaatsen. Mama zei dat ik haar altijd kon bellen als er wat was, weet ik mama maar ja ik kan dat toch ook wel alleen. Daar was ze het niet helemaal mee eens maar goed het is nou eenmaal gebeurd. Ik zeg dat ze zo wel naar de afdeling mag komen als ze dat wil. Ja prima zegt ze, maar ik ga zo eerst nog even langs opa en oma, dan kan ik daar het slechte nieuws vertellen en ook gelijk aan Jeppe en Meike. Als ze wel helemaal overstuur raken zijn papa en ik niet helemaal alleen. Maar ik ga hangen Juul, ik zie je straks. Doeg mama, doei doei Juul. Dan zie ik dat mijn mentor gister al 3 keer gebeld heeft. Ik kijk even op de klok en zie dat het iets over 8 is. Ik twijfel even of ik haar nu al kon bellen, maar ik probeer het gewoon. Ik klik op haar nummer en de telefoon gaat over, dan neemt ze op. Met Lieke van Vliet, heey met Julia. Juliaaaaaaaa klinkt het door de telefoon ik ben blij dat je belt. Ik heb toch zo de hele nacht over je liggen piekeren. Oo ik was al bang dat ik je wakker belde, maar dat gelukkig niet. Nee zeker niet, maar hoe is het met je, vraag ze. Nou zeg ik, ik heb enorm kut nieuws. Nee, dat meen je niet wat is er. Ik heb een tumor op mijn alvleesklier en tegen mijn maag. Het is even stil, na 10 seconden van stilte zegt ze, ik schrik hiervan. Ja inderdaad, zo was mijn reactie ook. Weet je, ik wist al dat er iets mis was. Ik kon gister ochtend niet eens meer op mijn benen staan, maar dat ik deze uitslag zou krijgen was ik bewust van. Wat nu zegt ze, nou ze weten nog niet of het een goedaardige of kwaadaardige tumor is. We gaan vandaag een scan maken en dan zien we of er nog eventuele uitzaaiingen zijn gevonden en dan weten we ook direct of het een kwaadaardige tumor is. Zijn er geen uitzaaiingen gevonden, dan gaan ze morgen een operatie doen om een hapje uit de tumor te nemen en gaan ze dan kijken of het goed of fout is. Ik ben echt even helemaal van streek, maar je moet mij ten alle tijden op de hoogte houden. Al is het midden in de nacht en je wilt je verhaal kwijt, bel mij, alsjeblieft. Ga ik doen, beloofd. Lieke? wil je nog niks tegen de klas zeggen. Ik hoop dat ik snel meer antwoorden krijg op mijn eigen vragen en dan wil ik het zelf aan de klas vertellen. Al is het misschien door een filmpje ofwel fysiek maar dat moeten we nog maar even zien. Dat beloof ik, zegt Lieke. De zuster komt binnen, ik ga ophangen. Doei en ik bel snel weer even, met hopelijk goed nieuws. Doen we, doeg. De zuster komt binnen met allerlei infuuszakken en draden. Julia, ik wil dit strak bij je aansluiten, maar wil je eerst even opfrissen. Ja dat vind ik wel lekker, maar ik weet niet of ik wel kan lopen. Nee, dat wilde ik ook eerst even bekijken. Ze gaat voor mij staan en vraagt of het lukt om mijzelf op de rand van het bed te krijgen. Ik doe er alles aan om het te proberen, maar het kost zoveel moeite dat Saskia mij meteen probeert te helpen. Dan pak ik haar handen en probeer omhoog te komen, maar mijn benen voelen als spaghetti sliertjes. Dit lukt niet, zegt ze en ze vraagt of het goed is als zij mij helpt. Ik kijk haar met een twijfelend gezicht aan. Julia ik snap dat die even wennen is, je uitkleden voor een vreemde. Maar ik help veel kinderen van jouw leeftijd, dus ik ben wel wat gewend. Ja, dat is ook zo, antwoord ik en Saskia begint met spullen klaar leggen. Ze heeft alles voor mij op de stoel staan en pak schoon ondergoed en kleren uit de kast. Ze geeft het washandje aan mij en ik maak mijn gezicht schoon, heerlijk. De zuster doet de rest, hier ben ik gewoon nog te moe voor. Ze trekt mijn shirt uit en dan vraagt dan of ik ook een schone BH aan wil. Ik knik en ze maakt de oude los. Ik voel toch wat ongemakkelijkheid opkomen. Iemand die ik niet ken, wast mij nu en ook nog bij mij borsten. In mijn hoofd denk ik ook van, dit heeft ze toch al vaker gezien. Van boven trekt ze alles weer aan en dan komt de onderkant. Ik begin langzaam rood te worden en ik vraag of ik zelf van onderen mag wassen, ook al gaat dit met moeite. Tuurlijk, dit is anders een stapje te ver hé en ik knik ja. Het is gelukt om mij van onderen te wassen en de zuster helpt met aankleden. Dan ga ik weer in bed liggen en sluit Saskia het infuus aan.