Vahşi kedi

5.Bölüm

Bazen öyle şeyler olur ki hayatımız da aldığımız nefesler bizi boğuyormuş gibi gelirdi,aldığımız nefesler bize günah gibi gelirdi bende şuan bunu yaşıyordum sadece annem ve babam bana küçük kız derlerdi annem" Küçük kızım " babam "Küçük kız " derdi çünkü kaç yaşına gelirsem geleyim hep çocuk gibi davranacağımı söylerlerdi.

Benim büyüdüğümü görememişti,güçlüydüm baba demek isterdim keşke diyordum babam yaşasaydı bir dilek hakkım olsa ölüleri geri diriltirdim,işte bu imkansızdı.

Duyduğum şeyi tekrar ettim kendi içimde beni özledin mi Küçük kızım.

Çırpınmaya başladım elleri beni boğuyordu sanki görmek istemiyordum
Hazır değildim annemle şuan yüzleşemezdim neden yaptın? diyemezdim şimdi olmaz.

"Babanda beni bıraktı beni sevmedi biliyor musun hep önceliği sendin Küçük kız derdi sana, seni getirdikten sonra herşey mahvoldu seni lanet şey" diye bağırdı ama sesini ben duymuştum

Okadar sakin ve sinirli bir sesi vardı ki şuan çok korkuyordum bir kız annesinden korkar miydi korkuyordum!.

Ben mi deliriyordum beni susturan kişi kimdi?   Yanaklarıma usul usul göz yaşlarım aktı ağladığımı bile farketmemiştim sadece titriyordum bedenim deprem yaşıyor gibiydi.

Beni tutan eller gevşedi,gözlerim kapalıydı açmadım,görmedim,görmek istemedim,inanmak istemedim deliriyordum kabullenmek istemiyordum belkide.

Gözlerimi okadar çok sıkıyordum ki gözlerim uyuşmaya başladı ve acıdı Gözlerimi serbest bırakmak isteyerek Gözlerimi açtım kimse yoktu.

Ayakta duramayacak hale geldiğim de odama geçmek istedim Odamda çağan vardı onu burda beklemiyordum beni bu halimle görmüştü deli gibi mi davranıyordum? ona göre,bir şey yokmuş gibi davranmayı seçmişti, bana yardımcı olmaya çalışıyordu.

Yeşil pijamalarımın içinde ter içinde kalmıştım pek takmadım tek istediğim uyumaktı kendimi bir deli gibi hissediyordum hiç olmayacak bir şey görüyordum ama gerçekti yemin edebilirdim!

Bunu anlatsam deli olmaya başladığımı sanacaklardı,bunu anlatmak ve anlatmamak arasında kalmıştım sormadığı için anlatmadım şimdilik....

Yatağa uzandım benim için bir bardak su doldurdu,ellerime tutuşturdu,okadar çok korkuyordum ki düşüneceğim son şey bu halimdi çağan öyle takacak biri değildi birlikte büyümüştük bana her konuda yardımcı olmuştu şuan yaptığı gibi....

Yatağa uzanıp kafamı yastığa koydum yorganı üstüme örttü benim için endişeliydi biliyordum ama şuan konuşmak istemiyordum açıklamak ta öyle....

Bazen okadar çok yorgun oluruz ki fiziksel değil ruhsal olarak, başka birine dönüşebilirdik çok kısa sürede hemde iki gün bir gün farketmezdi durduk yerede olabilirdi sebepsiz yere..

Sabah uyandığımda gözlerim ve başım çok ağrıyordu,gözlerimi araladığım da çağan önümde yoktu sanırım çoktan çıkmıştı,yataktan doğruldum,bir su bardağı doldurdum,içtim boğazım okadar çok kurumuştu ki sanki yıllardır su içmemişim gibi

Kendimi banyoya attım kısa bir duş aldım,serum olarak yüzüme kullandığım bir kaç maske ve kremleri sürdüm bir yarım saate yüzümde bıraktım o sırada saçlarımı kurutup düzgün bir topuz yapmıştım

Çağan'ın karşısına o deli halimle çıkmıştım dün, ona göre çocuk gibi mi davranıyordum yada deli?

Üstüme bol açık kahverengi pantolon
Cilt ceket aynı şekilde açık renkte kahverengi üst giymiştim.