Vahşi kedi

1 Bölüm

Her şeyi çözebilir miydik,her şeyin üstesinden gelebilir miydik, biz neydik sen neydin ben neydim ?

Bu kadar iğrenç bir hayatı neden yaşıyoruz hayat mı iğrençti insanlar mı? Kimseden sevgi beklemedim hiç birzaman, çünkü beni annem bile sevmezken kimden beni sevmesini isteyebilirdim ki.

İşte hayat acımasız değildi. İnsanları acımasızdı.

Çok sevdiğimiz insanlar değer verdigimiz sevgiler ve sevgililerimiz
Geçmişimiz geleceğimizi bunların hiç bir önemi yoktur aslında sen büyüdükçe kendini mahvettiğini bilemiyorsun.

Kendimize yüklenen kişi biziz mantığını kullan,gurur herşeyimiz olsun kendini sev. Sen harika birisin. Mükemmelsin.
Kimseyi dinleme bildiğini yap.

Ben bir kız çocuğuyum adım Tutku
Hiç sevilmeyen kimseye güvenmeyen,
Hiç birşeye kanmayan o kişiyim.
Kimse beni büyütmeyi denemedi.
Babam vardıı.. onu kaybettim. Annem babama çok bağlıydı öldüğünü duyunca
Oda benim yanımda olmak yerine gitmeyi tercih edenlerdendi.

Ölüm bu kadar acımasız mıydı?

Hayatımda sevgiye yer yoktu. Annem ve
Babamı kaybetmiş bir çocuk başkasını
sevebilir miydi yada onlar beni sever miydiler?

Hayır tabiki

Annem ve Babamı kaybettikten sonra
Hayatın bir anlamı kalmadı benim için.

Sabah kalkıp elimi yüzümü yıkadım.
Saçlarımı taradıktan sonra topuz yaptım. Kendime pek iyi bakan biri değilimdir. Kuaföre gideceğim tırnaklarımı yapacağım öyle bir derdim hiç olmadı,takmıyordum okul benim için
Herşey olmuştu. Kitap okumak
Benim için herşeydi.Her türlü şeyi okurdum orada kendime başka hayatlara adardım farklı bir dünyam vardı onlarla yaşıyorum.

Bir bebek suçlu ve kirli gelir miydi?
Kır derken kandan bahsetmiyorum.
Annelerimizin karnından çıktıktan sonra,bizi zaten hemşireler ve doktorlar temizlerlerdi değil mi?
Ama herşeye rağmen kirli kalan hep bendim. Banyo yapsam da kirliydim.
Bir anne ve babasız büyüyen bir kız nasıl gelişebilirdi ki?

O çocuğu hala yaşatırdı içinde. Yarım kalan bir çocukluk nedir ki? Bunun bedelini ödemek kime düşüyordu.

Onu yaşatmak istemeyebiliriz ama biz çocukluğumuzu öldürdüğümüz de, o çocuk ta sizi öldürür. Kim sizi mahvediyorsa kendinizi değil,onu mahvedin. O zaman ne kadar güçlü olduğunu anlayacaksın.

Önüme ne gelirse giyerim rastgele siyah tişörtüm ve siyah kot pantolonumu aldım. Onları alıp giydim.
Makyaj yapmayı sevmezdim. Makyaj malzemesi yok denilecek kadar azdı.O Odam hepsi kitaplarla doluydu kitaplık vardı.
Kötü hissettiğim de kitaplarla konuşurum.

Telefonum vardı bilgisayarım da derslerim için almıştım.Bilgisayarı ve
Telefonu ise babam ölmeden önce almıştı......

Babam bir iş adamıydı. Bana çok değer verirdi.Bende ona. Bazen hayat karşında olsa bile baban yanında olunca seviniyorduk ama artık oda yoktu babam yaşamıyordu bunu hala kabullenmiş değildim. Bu nasıl bir acıydı insanı kavuran. Bir insan öldüğünde neden hayatımız bukadar boş gibi hissediyorduk ölmüş gibi
ve bende onunla birlikte ölmüştüm adeta...

Bir arkadaşım yoktu yalnızdım.
Yanlızlık gölge gibidir görülen birşeydi.
Akşamları gölgemi görüyordum. hatırlıyordum.
Sabahları beni kimse görmüyor ve hatırlamıyordu.