Yarı'm #wattys2016

Kesit - "İyi Ki.."

Misafirler gittikten sonra ufak çapta bir tartışma geçmişti aramızda. O odaya çıktıktan sonra, ben de ortalığı toplamayı bitirip odaya çıktım. Yatakta değildi. Büyük ihtimalle çalışma odasındaydı.
Giyinme odasına geçip üstümdekileri çıkardım, kırmızı bir geceliği alıp üstüme geçirdim.
Odaya tekrar girdiğimde yatağın yine boş olması ister istemez hayal kırıklığına uğramama sebep olmuştu. Dizlerimi iyice kendime çekerek yattım, uykumun - veya Tolga'nın- gelmesini bekledim.

15-20 dakika geçmişti sanırım, çalışma odasının kapısı açıldı. Odanın ışıkları kapalı olduğu için uyku numarası yapma ihtiyacı duymamıştım.
Giyinme odasına geçti, birkaç dakika sonra oradan da çıkıp yatağa geldi. Bu sefer gözlerimi kapattım. Yatağa yatmak yerine oturdu, bir eliyle yüzüme düşen saçları geriye iterken konuştu;
"Hayatımda ilk kez bu kadar korkuyorum.. Birilerinin sana zarar vermesi, seni benden alması fikri delirtiyor beni. O kadar çok seviyorum ki seni, kilitleyesim geliyor bu eve. Kimse görmesin, kimse bilmesin.." Güldüğünü duydum, devam etti;
"Ama seni bir yerde o şekilde tutmak, imkansız, değil mi? Ne kadar uysal davranmaya çalışsan da içinde bir şeylere sürekli itiraz eden bir kadın var.. Her halini seviyorum. Her halini, ölesiye seviyorum. Seni korumak için aklıma gelen her şeyi yapıyorum. Ama sen karşıma geçip, o herifi bırak, diye tutturuyorsun.
Ya amacı sana zarar vermekse? Bir kez daha benim yüzümden zarar görmene katlanamam. Beni beklerken uyuyakaldığın gece üstünü değiştirmiştim, hatırlıyor musun? Çok utanmıştın.."
Yine güldü, devam etti;
"O gece karnındaki izi ilk kez bu kadar yakından gördüm. Önceden cesaretim yoktu bakmaya. Benim yüzümden çektiğin acı aklıma geldikçe kendimi öldüresim geliyor. Tüm intikam planlarımı, İzmir'de seni evin salonunda bulduğum sıradaki görüntünü düşünerek yapıyorum. Sana aşık olduğumu biliyordum, ama senin için ölebileceğimi, seninle gerçekten evlenmek istediğimi.. O gün anladım ben..
Şimdi, ben bu haldeyken sen karşıma geçip, o adamı serbest bırak diyorsun. Nasıl yaparım?"
Saçlarımdaki elini yüzüme geçirdi, elini tuttum. İlk başta şaşırdığı çok belliydi. Sonra kaşlarını çattı, yattığım yerden doğrulup tam karşısında oturur hale geldim.
"Dinledin mi?" Dedi sinirle.
"Dinledim." Derim korkarak..
Başını yana çevirip bir küfür savurdu, ellerimle yüzünü kendime çevirdim, attığı korkunç bakışlara rağmen onu öpmeye başladım. Saniyesinde sırtım yumuşak yatağa değdi, bir elimi ensesine, ötekini saçlarının arasına yerleştirdim. Kendimi yine ona teslim ettim..
Bir ara durdu, gözlerimin altına dokundu;
"Canın mı acıyor?" İlk başta dediğini anlamadım, sonra ağladığımı farkettim. Gülümsedim,
"Onlar sevinçten.."
Buruk bir gülümseme yerleşti suratına, sonra alnıma bir öpücük kondurdu, yanıma uzandı. Yüzümü hemen çıplak göğsüne sakladım, elleri belimi buldu.
"Dünya dursa ya.." Dedi.
Kıkırdadım.
"Neden gülüyorsun? İyi olmaz mıydı?" Dedi merakla.
"Daha iyileri de olabilir, her güzel anda dünyayı mı durduracağız?"
"Daha güzel ne olabilir ki?"
"Sana bir sürü çocuk doğurmaya söz vermedim mi? Onları ilk kucağına aldığın günler, 'baba' dedikleri günler, yürümeyi öğrendikleri günler, haylazlık yaptıklarında benim kızacağım, onların da gelip senin arkana saklanacakları günler.."
Belimdeki kollarını iyice sıklaştırdı.
"Söyleyecek lafım yok sana.." Dedi huzurla.
"Benim var.." Dedim, merakla gözlerimin içine baktı;
"İyi ki varsın, iyi ki seninle evlenmişim. İyi ki senin karın olmuşum. Hayatımı baştan sona tekrar önüme serseler, yine bu hayatı, aynen böyle seçerim...
Tüm ömrümü sana layık bir eş, çocuklarına layık bir anne olabilmek için geçireceğim. Son nefesime kadar seni seveceğim, söz veriyorum.."
"İşte şimdi dünya durabilir.." Diye mırıldandı.
---------------
~ Sevenler en sonunda bir yerlerde buluşmazlar. Onlar, en başından beri birbirlerinin içindedirler..~ Hz.Mevlana