Bu hikaye yaralı bir kuşun hikayesi.
Yaralarımız derindi, iyileşmezdi. Ama hep bir umut vardı. Öyle bir umut ki imkansızın gerçek olacağına inandırırdı bizi. Hep hissettirirdi ama hiçbir zaman gerçekleşmezdi.
Bizler yaralı kuşlardık. İyileşemeyeceğ...
Merhaba arkadaşlar. Bu gün yeni bölümle sizlerleyim. Ama önce size söylemem gereken bir şey var. Ben uzun zamandır Instagram'da bu kitapla ilgili bazı videolar paylaşıyorum. Siz de Instagram hesabımı takip edip bana destek olursanız çok sevinirim. Şimdiyse bölüme geçelim aşkolar.
Oy verib bol bol yorum yapmayı da unutmayın sakın. ❤️
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
* Ağlamak bazı acılara yetmiyor *
Özdemir Asaf
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
10. Bölüm : Saklanan Gerçekler " Bu adaletsiz dünyada adaleti sağlamaya çalışıyorduk kendimizce. "
Kalbim hala deli gibi atıyordu. Gözlerini gözlerimden ayırmadan vereceğim cevabı umutla bekliyordu. Fakat heyecandan hiçbir şey konuşacak durumda değildim. Heyecanım vereceğim cevaba engel oluyordu. Kalbim sözümü dinlemiyor ve hızla atmaya devam ediyordu. Bilinçsizce duvara daha çok sokuluyor, ondan uzaklaşmak istiyordum. Çünkü gerçekten bu davranışı beni birazcık korkutuyordu. Sonuçta dün bana cevap vermeden çekip giden oydu, değil mi? Peki ya şimdi kararını niye değiştirmişti?
Gözlerimi kapatarak sakinleşmeye ve olanları algılayıp mantıklı bir karar vermeye çalıştım. Derin nefesler alarak sakinleştiğim esnada onun benden azıcık uzaklaştığını hissettim. O an biraz da olsa sakinleşmiştim. Onun benden uzanklaşması sakinkeşmemi sağlamıştı.
Tekrar gözlerimi açtığımda hala cevap bekleyen o gözleri gördüm karşımda. Olumlu bir cevap istermiş gibi bakıyordu. Fakat ben ona istediği cevabı vermeyecektim. Öyle ki parmak uçlarında hafifçe kalktım ve ona bana söylediği kelimeleri tekrar kendisine iade ettim.
" Geç oldu. Gitmem gerek. " dedikten sonra tekrar yere indim ve sert bir şekilde omzuna çarparak beni hapsettiği kollarda kolayca sıyrıldım. Ama ondan önce yüzüne bakmıştım. Dün beni nasıl hayal kırıklığına uğratmışsa, şimdi aynı ifade onun yüzünde de oluştu. Bu ise dünün hayal kırıklığını gidermeme bana yardımcı olmuştu. Sonuçta her bir kötülük, hayal kırıklığı elbet bir gün sana geri dönecektir. Ha bu gün, ha yarın. Ben de onu bu gün iade edeyim dedim.
