CANDLE LIGHT

CHAPTER 8

"This is my parent's favorite place, Kimmy! And this place is my favorite place!" 

Dinala ako ni Lucas dito sa lugar kung saan paborito ng kanyang mga magulang. Importante rin para sa kanya 'tong lugar na 'to dahil dito raw unang nagkita ang kanyang parents. Hindi ko alam kung bakit ako 'yong dinala niya dito at hindi ibang tao. 

Mahigit dalawang oras din bago kami nakarating dito. Malayo 'to sa syudad ngunit malapit sa dagat. Kung hindi ako nagkakamali isa itong resort, abandoned resort, I guess. Wala masyadong tao at ang mga kubo ay mukhang hindi na nalilinisan at napuno na ng mga naglalagasang dahon mula sa mga puno ang daanan. Nakakapagtaka kung bakit naging ganito ang lugar kung saan alam kung masaya 'to noon. Ang lungkot ng ambiance dito at parang may nangyaring hindi kaaya-aya dito noon.

"A-anong nangyari dito, Lucas?" nagtatakang tanong ko sa kanya habang sinusundan siyang maglakad papuntang dalampasigan. 

Marami na ring mga sanga ng puno dito sa dalampasigan. Kung hindi ka mag tsi-tsinelas ay talagang matitinik ka sa mga matutulis at maliliit na kahoy.

Hindi ako kaagad sinagot ni Lucas at nakita ko siyang inaalis ang mga kahoy dito sa kinatatayuan namin, "Maupo muna tayo at pagmasdan muna natin ang kagandahan ng dagat," natigilan ako sa sinabi niya. Para siyang ibang tao kung makapagsalita siya ngayon. 'Yong tipong hindi siya lumaki sa syudad at hindi niya alam ang buhay sa syudad.

Nauna siyang umupo at sumunod din ako. Tama nga siya, kahit pa marumi ang paligid ay nangingibabaw parin ang kagandahan ng dagat. Sobrang linaw ng dagat at sobrang nakakagaan ng pakiramdam ang hangin. Ang sarap namang manirahan dito.

I hear him sigh before he talked to me, "This was our resort way back then before my parents passed away," he tried to smile ngunit nakikita ko sa kanyang mga mata ang lungkot, "There are a lot of memories here, happy memories. That's why this place is very important to me. I brought you here because you're now important to me, Kimmy!" Seryosong sabi niya habang nakatingin sa 'kin. 

I don't know what I'm going to say. Sobrang seryoso ni Lucas ngayon at ayokong masira ang moment niya. 

"Bakit ganito ang sitwasyon dito kung resort niyo naman pala 'to?" dinahan-dahan ko ang pag tanong sa kanya para hindi siya ma-offend.

"My grandparents were the ones who managed this resort back then. Simula bata pa ako ay parati na kaming nandito ng parents ko because my dad managed this when my grandparents passed away. Even before my parents were in China, my yaya and I was always here every summer. Parati nila akong iniiwan sa yaya ko noon dahil may business din ang mommy ko na kapatid ng guest mong si Tito Albert doon sa China. Naging importante ang lugar na 'to sa 'kin dahil dito unang nakilala ni Dad si Mom noong time na umiiyak daw ang Nanay ko dito sa dalampasigan. My dad was there to comfort my Mom that's why they fall in love with each other. Saksi ang lugar na ito sa pagmamahalan nila. Simula bata pa ako ito na 'yong favorite place ko, that's why I study harder so that I can be a cumlaude. Kasi kung magiging cumlaude ako ipapamana nila sa 'kin itong resort. But.. an accident happened and took my parent's life on my graduation day. Nang mawala sila ay hindi ko na ipinagpatuloy pa ang pagma-managed ng resort na 'to dahil nawawalan na ako ng gana. Hinding-hindi kasi ako makakamove-on kung ipinagpatuloy ko pa ang pagma-managed nito." Pagkukwento niya. Wala akong nagawa kundi ang makinig sa kwento niya. Sobrang hirap pala ng pinagdaanan ni Lucas, mas mahirap pa pala sa 'kin. Pero akalain mo 'yon, hinding-hindi mapapansin sa itsura niya ang lahat ng sakit na nararamdaman niya dahil akala ko hindi siya pala kwento and he doesn't want to tell others about his life.