အပိုင်း ၃၇
"ဪ.... ဘယ်သူများလဲလို့ မင်းကိုး...။မင်းလို ငွေကြေးချမ်းသာတဲ့ သူဌေးသား ဆေးကျောင်းသား ကလည်း ဒီလို နေရာမျိုးတွေ လာတတ်တာပဲလား။"
"ဟုတ်ကဲ့ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ လာတာပါ။"
"ဪ...ဟုတ်လား။"
"ကျွန်တော်တို့လို ဆေးကျောင်းသားတွေကကော ရုပ်ရှင်ရုံ လာလို့မရဘူးလားဗျာ။"
သိပ်ပြီး ကျေနပ်သည့် လေသံမျိုး မဟုတ်သော ပုံစံမျိုးနှင့် ပြောလေသည်။သေချာကြည့်ရင် နှုတ်ခမ်းလေး စူနေတာကို တွေ့ရလေသည်။ မိန်းကလေး ဆန်တာလို့ ပြောလိုက်ချင်ပေမယ့် ပါးစပ်ကတော့ ဘာမှထွက်မလာဘဲ စူနေသော နှုတ်ခမ်းကိုပဲ ခေတ္တ ငေးကြည့်နေမိသည်။ ယောက်ျားလေး ဖြစ်ပြီး နှုတ်ခမ်းကလည်း ရဲနေလိုက်တာ။ အမြင်ကပ်စရာ။ ကိုကြီးဧည့်သည် ညီဖြစ်လို့ ပိုပြီး အမြင်ကပ် တာများလား။ စမြင်ကတည်းက ခပ်နွဲ့နွဲ့ ပျော့စိစိ ပျော့ဖတ်ဖတ် ကနွဲ့ကလျနဲ့ ပုံစံမို့ သိပ်ပြီးကြည့်မရ။ စကားပြောရင်လည်း တချက်တချက် တိုးသွားလို့ ကြားအောင် မနည်းလိုက်နားထောင်နေရသည်။အရပ်ကတော့ ထင်သလောက် မပုပါဘူး။ အသားကတော့ ဖြူဖတ်ဖြူလျော်နဲ့။ ခြုံငုံကြည့်မည် ဆိုလျှင်တော့ သူ့မျက်ဝန်းထဲမှာ ဒီကောင်က......။ မပြောတော့ပါဘူးလေ။ တဖက်သားကို ကြည့်ပြီး စိတ်ထဲကနေ ဝေဖန်နေတာက လူကြီးလူကောင်း မပီသဘူး မဟုတ်လား။
"လာလို့ရပါတယ်။ဒါပေမဲ့ မင်းတို့တွေက စာပိနေတဲ့ ဆေးကျောင်းသားတွေ မဟုတ်လား။အားလပ်ချိန် ဆိုတာ မင်းတို့အတွက် နည်းတယ်လေ။ စာကျက်နေရလို့ ရုပ်ရှင်ရုံမှာ အချိန်မဖြုန်း နိုင်ဘူး ထင်လို့။"
"အမြဲတမ်းတော့လည်း ဘယ်ဟုတ်ပါ့မလဲ။ ရုပ်ရှင်ရုံ မရောက်တာလည်း ကြာလို့ လိုက်လာတာပါ။"
"ရုပ်ရှင်ရုံ မရောက်တာ ဘယ်လောက်တောင် ကြာသွားပြီလဲ။"
သူလည်း သိချင်ဇောနှင့် မေးလိုက်မိသည်။ သူဌေးသားက ရုပ်ရှင်ရုံတောင် မလာနိုင်ဘူး။ ကျောင်းကိစ္စကြောင့် မဟုတ်ရင် ဘာများဖြစ်နေမလဲ။
"၈တန်းနှစ်ကတည်းကပါ။"
"ဘာ...ရှစ်တန်းနှစ်ကတည်းက ဆိုတော့ ကြာပြီပဲ။ ခင်ဗျား အိမ်က လိုက်မပို့ဘူးလား။"
YOU ARE READING
"ခိုင်မာနှောင်ကြိုး"
Romanceအားလုံးပဲ မင်္ဂလာပါရှင့် BL Fic အသစ်လေးနဲ့ ထပ်မံ တွေ့ဆုံခွင့်ရတဲ့အတွက် ဝမ်းသာပါတယ်။ BL Fic အသစ်လေးကိုတော့ "ခိုင်မာနှောင်ကြိုး" လို့ အမည်ပေးထားပါတယ်။ ကိုယ်တိုင်ရေးသားထားသော own creation ဖြစ်ပါတယ်။Boy Love Fiction ဖြစ်ပါတယ်။ ဖတ်ရှု၊ဝေဖန်၊သုံးသပ် ပေးပါ...
