DAY 4 , WEEK 1

31 2 4
                                    

I look up at the gray sky. For some reason I felt sad, the emptiness inside me started to build up. I couldn't stop viewing my life negatively.

Why does life wants to ruin me?

Pinikit ko ang mga mata at pinakiramdaman ang simoy ng hangin. I miss her, I miss eating with her, I miss her smile, voice, laugh, everything about her, I miss it all.

Sometimes I would regret that I pushed her away, but instantly gaslight myself that I would only ruin her and will make her life miserable just mine.

Is it selfishness or selflessness?

When the rain drops starts dripping on my face, I froze. I didn't run away to cover myself from the rain, instead, I stay there and let myself soak.

There's no specific reason that I did that, the only thing I know is that I want to feel the rain.

KINABUKASAN ay hindi nga ako nagkamali at nilagnat ako, but even though I didn't feel well, napagdesisyon ko pa ring pumasok.
Just like what I said, I don't care about my physical health, getting high grades is far more important.

With pale skin and tired eyes, I manage to get out of our house, grandma's house to be exact, without getting notice by them.

Sinuksok ko ang dalawang kamay sa bulsa ng aking hoodie dahil sa lamig na nararamdaman. Thankfully, nakarating naman ako sa room namin at nakaupo sa aking upuan ng hindi nahihimatay. Bumuga ako ng mainit na hininga at pinikit ng mariin ang mga mata nang sumakit ang ulo ko.

Magiging maayos din ako, lilipas din 'to.

Pagkukumbinsi ko sa sarili, sinandal ko ang likod sa upuan at pinakalma ang mabilis na tibok ng puso ko.

Nang marinig ang yapak ng professor sa harap ay doon ko na minulat ang mga mata, pinilit kong pinukos ang sarili sa harap.

Doble-doble ang paningin ko nang makatingin sa harap. Mahina kong tinampal ng sarili upang makapagpokus ng maayos.

Bumigat ang paghinga ko at parang umikot ng mabilis ang mundo ko nang makita si Eloise na pumunta sa harap, mukhang may pinasulat sa kaniya ang Prof namin.

When she turned around to face me, our eyes met. Hindi ko makita ang reaksyon ng mukha niya sapagkat lumalabo na rin ang paningin ko.

Napaigtad ako nang may marinig na matinis na tunog sa aking dalawang tenga. Ang ulo ko ay halos mabiyak na sa sobrang sakit dahilan upang matumba ako sa kinauupuan.

I shouted in pain while gripping my head tightly. Naramdaman ko ang pagdalo sa 'kin ng mga kaklase ko. Sa lahat ng nakapalibot sa 'kin ay si Eloise lang ang naaninag ko. I held her hand when I felt it's touch on my hand.

Dahan-dahan kong pinikit ang aking mga mata nang humina ang aking paghinga. My mind totally went black, but Eloise still stayed inside of it.

I SLOWLY open my eyes when my consciousness went back. Napapikit ulit ang mga mata ko nang sumakit ulit ang ulo ko. Hinawakan ko ang ulo ko, napatingin ako sa aking kamay nang may makitang nakasabit na IV dito.

Gulat kong nilibot ang paningin sa aking paligid. Agad kong nalaman na nasa hospital ako nang makita na puro puti ang nasa paligid ko.

𝐌𝐘 𝟒𝟎 𝐃𝐀𝐘𝐒 𝐖𝐈𝐓𝐇𝐈𝐍 - 𝐅𝐈𝐑𝐒𝐓 𝐏𝐑𝐈𝐎.Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon