Phantom Of Love (Friend Series #2) | ✓

Chapter 18

Iraia's POV

Mabilis akong napadilat at bumangon sa kama.

"AHHHH!" nakita ko kung paano nagulat si Amaris sa biglang pagbangon ko at nakatingin sa akin ng nanlalaki ang mga mata habang hawak ang puso niya.

Nakita ko din kung paano nagpanic si Athalia at Anastasia sa malakas na sigaw ni Amaris.

"Amaris ano ba?! Bat ka nanggugulat!?" malakas na sigaw sa kanya ni Anastasia.

"Eh si Iraia! Bigla nalang bumabangon!" depensa niya.

Kinabahan ako ng bigla nila akong nilingon at nanlaki ang mga mata nila ng makita ako. Natigilan sila na tila ba hindi makapaniwalang gising na ako.

"Gagaka! Anong ginawa mo sa mukha ni Iraia?! Bat minake up an mo siya ng pang patay!?" hindi makapaniwalang sambit ni Athalia habang nakaawang ang bibig.

"Practice..hehe" nakangiting sabi ni Amaris kaya mabilis siyang binato ng unan ni Anastasia.

"Gusto mo unahin na kita?" Anastasia.

"Alam mo Anastasia manahimik ka nga, ang ingay-ingay mo eh hindi ba napapagod bunganga mo?" mapang asar na sabi ni Amaris.

"Gusto mo itali ko yang bibig mo para hindi ka na magsalita?!" sigaw pabalik ni Anastasia. 

"Gusto niyo kayong dalawa ang itali ko sa bunganga?!" sigaw sa kanila ni Athalia na mukhang naeestress na sa ingay nila.

"Si Anastasia kaya suwayin mo! Tutal mukha naman siyang bunganga!"

"Sabi ng mabaho ang hininga," bulong ni Anastasia pero narinig padin ni Amaris.

"Ano?! Eh ikaw nga tumutulo laway mo pag tulog eh!" sigaw pabalik ni Amaris.

"Atleast hindi pangit magmake up!"

"Hindi ko lang alam kasi maganda na ako at hindi ko na kailangan ng make up!"

"At sinong tangang nagsinungaling sayo at magsasabi na maganda ka!?"

"Si mama!" 

"Edi sinungaling mama mo!"

"Atleast minamahal kaysa naman sa papa mo!" pagrerealtalk ni Amaris na napasobra.

Anastasia looked at her in disbelief. "Atleast ako pinili!" sigaw niya pabalik.

"Ako din naman ah?!"

"Ah talaga ba?!" 

Nahihilo na ako sa sigawan nila, mali ata na gumising pa ako eh.

"Pwede ba tumahimik kayo!?" malakas na sigaw ni Athalia na ikinatigil nilang dalawa.

"Sus... nagsalita ang selosa..." mahinang bulong ni Anastasia kaya tinignan siya ng masama ni Athalia.

"Ay kala mo hindi nagselos," pang side eye sa kanya ni Athalia.

"Pwede ba tumigil na kayo...sumasakit ulo ko sa inyo eh..." pagmamaka awa ko sa kanila.

Agad naman nila akong nilapitan at mahigpit na niyakap. "Thank god na gumising ka na. Akala namin hindi na eh..." pambibiro ni Amaris kaya mabilis siyang binatukan ni Athalia. 

Nagulat kami ng biglang pumasok ang doctor at nanlaki ang matang nakatingin sa akin. Mukha tuloy siyang nakakita ng multo.

"Ay hala doc, hindi pa 'yan patay. Pangit lang pagka make up," nakangiting sabi ni Anastasia sabay peace sign.

He nodded and looked at me with a smile. 

"Good news Iraia, we've already checked your vital signs and it seems to be normal naman. Naalala mo na ba ang lahat?" tanong niya kaya tinignan nila ako puno ng pag aalala kaya tumango ako.

"Mabuti at hindi ka nagpanic attack. That's very good and a sign of improvement. As long as you handle your emotions, you can overcome your trauma. Just don't forget to drink your meds and check up frequently. Take a rest then anytime you can be discharged." aniya at umalis.

Mabilis akong niyakap ng mga kaibigan ko pagkatapos umalis ng doctor. "We are proud of you for conquering your trauma, Iraia. We love you," Athalia whispered as they hugged me tighter.

On the following hours I just prepared my self ang gained strength with the help of my friends before I go back to school. After I got discharged from the hospital hinatid nila ako sa bahay.

Pagpasok ko ng mansion agad na bumungad sa akin ang secretary ni Dad habang nakatingin sa akin ng pag aalala.

Great. One of the best actresses.

"Iraia-" she was about to greet me when I just walked passed her. 

Pagod na ako. Can I just rest for a while?

I saw Dad behind her as he looked at me with concern. So he didn't visit me in the hospital instead he was here to accompany his mistress? Fucking great.

"Iraia mag usap tay-"

"Dad please, kahit ngayon lang. Let me rest." seryosong sabi ko bago pumunta sa taas. 

I saw kuya Enzo right beside my room door leaning against it. He stood up straight when he saw me. 

Mabilis niya akong niyakap bago pinasok sa kwarto. Right when he closed the door I burst my tears infront of him. 

"Kuya... naalala ko na po ang lahat..." naiiyak na sambit ko habang naka yakap sa leeg niya.

He embraced me as I cried on his neck, desperately trying to calm me down.

"I know. The doctor himself informed us. I am here Iraia, kuya is here to protect you." he whispered as he kissed my hair. 

Mas lalo akong napahagulgol ng iyak sa kanyang sinabi. "Babawi si kuya sayo Iraia. Proprotektahan kita hanggang sa makakaya ko. Namiss kita, sobra." 

"I missed you too, kuya." 

I just cried the whole night in his arms. I cried until my eyes got sore, until there were no longer tears left. I missed him. My kuya Enzo. My safe place.

When I woke up, I prepared myself to go to school. Sakto at pagbaba ko ng hagdan nakita ko ang masarap na pagkaing nakahain sa mesa. My eyes twinkled in delight. Mukhang masarap!

I saw Dad reading a news paper while drinking his coffee. I was about to greet him good morning when his secretary came out from the kitchen holding  a plate of chicken nuggets. Natigilan ako.

Siya ang nagluto ng breakfast? Nawalan na tuloy ako ng gana kumain. 

"Good morning Iraia!" she sweety greeted me with  bright smile. Siguro kung wala akong trauma galing sa dati kong ina, mauuto ako nito.

I just rolled my eyes on her and sit down on the table. Hindi na ako nag abalang batiin pa si Dad. I saw on my peripheral vision how she kissed on the cheek which made Dad chuckled.

Seryoso sa harap ko pa?

I flinched when someone mess up my hair. I looked up to see kuya smiling at me. "Morning," he greeted and I smiled. 

"Morning kuya!" 

As we were eating breakfast, malakas na tumikhim si Dad kaya napatigil kami sa pagkain at tumingin sa kanya.

"Since we are all here, I want to introduce my secretary Yvaine," he smiled as he caressed her hand on top of our table.

"As your soon to be stepmother." aniya na nagpatigil sa mundo ko.