CANDLE LIGHT

CHAPTER 3

"What are you thinking?" naramdaman niya sigurong nag-iisip ako kaya siya napatanong.

Napakamot ako sa ulo at nag-iisip kung anong isasagot sa kanya, "W-wala! Gusto ko lang sanang tanungin kung bakit mag-isa ka lang? N-nasaan ba ang mga magulang mo?" tanong ko. Hindi ko alam kung bakit 'yan nalang ang biglang lumabas sa bibig ko.

"Bakit gusto mong malaman?" tila ata binalik niya sa 'kin ang tanong na 'yan.

"Uhm, nasa saiyo na 'yon kung sasagotin mo o hindi. Hehe!" Na-aw-awkward ako. 

"You want to drink, Kimmy?" inabutan niya 'ko ng isnag boteng beer, hindi narin ako nakatanggi pa. "My parents is already dead. Namatay sila sa isang aksidente." seryosong wika niya.

"S-sorry kung naitanong ko pa!" yumuko ako.

"Namatay sila sa aksidente noong papunta sana sila sa graduation ko. My father was driving our car that time, when they across the lane may bigla nalang bumunggo sa kanilang isang malaking truck. At nasa loob ng truck na 'yon ang parents ko na wala ng buhay. And it was raining that day. When I heard the news about my parents, hindi ko na itinuloy pa ang gradution ceremony ko at hindi na ako naka-speech bilang cumlaude. That's why you saw me crying earlier it because of the rain. Sa tuwing umuulan naalala ko ang parents ko." I heard his voice cracked. Na-guilty tuloy ako kung bakit ko pa naitanong sa kanya ang bagay na 'yan. Napainom nalang ako ng beer at inubos lahat.

"Sorry to hear that, Lucas!" niyakap ko siya at hinaplos-haplos ang kanyang likuran. Naramdaman kong may pumatak na luha niya sa balikat ko kaya hinarap ko siya ulit at pinunasan ito. 

Nagkakatitigan kami ng ilang minuto at hanggang sa unti-unti naming nilalapit ang aming mukha sa isa't-isa.

Isang maulan na gabing sumaya ang buong puso ko dahil sa isang lalaking kahit ngayon ko lang nakikilala ay tila ba naging kampante na ako sa kanya. Hindi ko alam kung bakit ito nangyayari pero alam kong ginusto ko ito. Ginustong kong makuha niya ang pagkababae ko!

Kinabukasan ay nagising nalang ako ng walang saplot sa 'king katawan at mag-isa nalang dito sa kama. Hinanap ng mata ko si Lucas ngunit hindi ko siya makita. Napangiti ako nang maalala ang nangyari sa 'min kagabi. Dahil mukha kaming mag-jowa na parang nananabik sa isa't-isa. Unti-unti akong tumayo upang kunin ang damit ko nasa sahig na pala nang may nahulog na isang papel. Kinuha ko ito at tinignan, may nakasulat sa papel na pangalan ko.

Kimmy, I'm sorry for what I did to you last night. It's, not my intention. I know you will be mad at me that's why I walked out earlier. I'm so sorry! I promise you will not see me again anymore.