ဒီတစ်ခါလည်းဇာတ်လမ်းသွေဖည်သွားပြန်ပြီလား?(MyanmarTranslation)

အပိုင်း(၃၄.၁)

တပည့်နှစ်ဦးက တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ကြည့်လိုက်ကြသည်။ သူတို့က မူယန့်စကားကို တော်တော်လေး မယုံကြည်ကြ။ ဒါပေမယ့် မူယန်က အရှင့်ရဲ့ ဂုဏ်ယူရတဲ့တပည့်တစ်ဦးဖြစ်သောကြောင့် အရှင့်ရဲ့ အမိန့်ကိုအတုလုပ်စရာမလိုပေ။ ပြီးတော့ တကယ်ပဲ လိမ်ညာနေခဲ့လျှင်လည်း မူယန်ကတောင်းဆိုလို့သာဖြစ်ပြီး သူတို့ဘာမှမသိကြောင်းဆင်ခြေပေးလို့ရသည်။

သို့သော် သူတို့ ငြင်းဆန်လိုက်လို့ အရှင့်ရဲ့အမိန့် အမှန်သာဖြစ်နေပါလျှင် အကျိုးဆက်ကို ခံစားနိုင်မည်မဟုတ်ပေ။

သူတို့ဟာ တွေဝေနေပြီးမှ ဘေးသို့ကပ်ကာလမ်းဖယ်ပေးလိုက်ကြသည်။ " ညီလေးမူ။ ဝင်သွားပါ။ "

မူယန်က လက်နှစ်ဖက်ကို ပူးကပ်ကာ အရိုအသေပေးလိုက်သည်။ " ဂိုဏ်းတူအစ်ကိုနှစ်ယောက်ကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။ "

သူဟာရေခဲအကျဉ်းထောင်​၏ အတွင်းပိုင်းထဲသို့လျှောက်ဝင်လာကာလင်းကျစ်ရန်ဆီသို့ရောက်လာခဲ့သည်။

လင်းကျစ်ရန်က မေ့မျောနေခဲ့ပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် အိပ်ပျော်နေလေသည်။ မူယန်​၏ မျက်နှာက စိုးရိမ်မှုတို့ဖြင့်ပြည့်နှက်နေပြီးချက်ချင်း ဓါးကိုဝှေ့ယမ်းကာ သံကြိုးများကိုဖြတ်တောက်ပစ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် လင်းကျစ်ရန်ကို ရင်ခွင်ထဲတွင် ထည့်ကာ ထွေးပွေ့ထားလိုက်ရင်း လက်ကောက်ဝတ်မှတစ်ဆင့် ဝိညာဉ်စွမ်းအားများကို လွှဲပြောင်းပေးလေသည်။

လင်းကျစ်ရန်ဟာ မူးဝေနေသည်။ နွေးထွေးသောစီးကြောင်းတစ်ခုက သူ့ခန္ဓာကိုယ်ထဲသို့ ဝင်ရောက်လာသလိုခံစားလိုက်ရပြီး ရိုးတွင်းခြင်ဆီထဲရှိ အအေးဓါတ်များကို လွင့်စင်သွားစေသည်။ သူမျက်လုံးဖွင့်လိုက်သော် မူယန်​၏မျက်နှာကို မြင်တွေ့လိုက်ရ​၏။

လင်းကျစ်ရန်ဟာ ပါးစပ်ကို ခက်ခဲစွာဖွင့်လိုက်ပြီး အက်ကွဲသောအသံဖြင့်ဆိုသည်။ " မင်းရောက်လာတာလား။ "

မူယန်​၏မျက်ဝန်းများက အနည်းငယ် နီမြန်းနေလျက်။ " ငါမင်းကို ဒီက ထုတ်ပေးမယ်။ "

လင်းကျစ်ရန်က ခေါင်းခါသည်။ " ငါ့အတွက် မိုက်မဲတဲ့အရာတွေမလုပ်နဲ့။ မတန်ပါဘူး။ "