Yalan...Pembesi,beyazı olmayan tek rengi koyu siyah olan yalan.Masum sıfatının ardına gizlenen vicdan azabına gebe bir yalan.
Bataklığa batarcasına batılan kurtulma nidalarıyla birlikte yok olduğun yer,yalan.
ihanet #1
ayrılık #1
hamile#1
yalan#1
gü...
Ups! Gambar ini tidak mengikuti Pedoman Konten kami. Untuk melanjutkan publikasi, hapuslah gambar ini atau unggah gambar lain.
...
Sağ kulağımın küpesini takarken Sacit'e döndüm.
"Hazırsın değil mi sen?Geç kalmayalım da nikaha."
Az önce benim teşvikimle taktığı kravatı çıkarıp yatağa fırlattı."Ama bunu takmayacağım."
Nihayet küpemi takıp çantamı elime aldım.
"Sen bilirsin Sacit,her türlü gayet iyisin."dedim gülümseyerek."Hadi çıkalım."
Ben odadan çıkarken sesli bir şekilde oflayarak peşimden beni takip etti.
"Ben gelmesem olmaz mıydı?"dedi ben ayakkabımı giymeye çalışırken. Hala çıkmamıştı evden,dış kapının orada duruyordu.
"Babanı böyle bir günde yalnız bırakmak olmaz."
Sinirle başını sallayıp hızla ayakkabısını giydi."O benim çok yanımda oldu,ben de onun iyi gününde de kötü gününde de yanında olmalıyım Elif haklısın."
Bir şey demedim. Haklıydı çünkü,onun hiçbir zaman yanında olmayan babasının yanında olmasını bekliyordum çünkü ondan.
Kapıyı kapatıp kilitledikten sonra anahtarı cebine attı. Tam bana dönmüşken bir umutla tutması için elimi uzattım.
Şaşırmıştı, çünkü elimi tutmak isteyeceği kadar iyi değildi aramız. Hatta daha fazlasıydı,belki de benden nefret edecek kadar kötüydü aramız.
"Bugünlük."dedim gözlerimle elimi işaret ederken.
"Bugünlük."diye tekrarladı alaycı bir kahkahayla."Kalsın."dedi sert bir şekilde.
Şuan derin bir hayal kırıklığı yaşıyordum,çünkü ne olursa olsun benden gelen adımı geri çevirmemeliydi. Bir havada kalan elime bir bana baktıktan sonra dış kapıya yöneldi. Beni öylece gerisinde bırakıp gitti.
Peşinden gittim ağır adımlarla. Ama çok canımı yakmıştı bu tavrı,eğer amacı canımı acıtmaksa başarıyordu. En ufak bir hareketi bile yakıyordu,acıtıyordu canımı.
Dış kapıyı açıp ikimizin de geçmesini sağladıktan sonra kapıyı kapattı.
Nikah salonu istikametine doğru yürümeye koyulmuşken Sacit'in yüzüne baktım dikkatlice,hiç mutlu değildi. Mutsuzluğunu gizleyecek kadar bile enerjisi,motivasyonu yoktu.
"O kadar çok mu kötü hissettiriyor bu durum sana?"dedim yumuşak bir ses tonuyla.
Başını olumlu anlamda salladı."Kötüden ziyade garip. Çünkü bu evlilikten sonra neler olacağını kestiremiyorum."
