Rivera Series2 : Bad Encounter

5

Please correct my grammatical errors if I'm wrong. Mas ayos po yun sa'kin!

_____

"Hey, are ypu alright?" umiwas saakin ng tingin si Tulipian at tumayo sa sofa.

Sinundan kolang ito ng tingin hanggang sa punasok ito sa a loob ng kwaryo n'ya. Since last week pa s'yang parang wala sa sarili and she evwn avoid me and I don't know why.

My phone rang and I immediately answered the call.

"Baby..."

"L-Luna?"

"I need you, Baby..."

"But Luna..."

"Luna? Hindi na Baby?"

"Dos..." tawag ni Tulipian saakin kaya naman tumingin ako sa ikalawang palapag at nakita ko si Tulipian at mukhang kanina pa ito naka-tayo.

"You're with her?"

"I'm sorry, Luna." pinatay ko ang tawag sa hindi ko malamang dahilan.

Habang tumatagal ako at kasama si Tuliapan ay mas lunalalim ang nararamdaman ko sa kanya.

"Kanina kapa?" tumango ito at umupo sa tabi ko. Humilig ito sa aking balikat at nanatiling tahimik.

"8 years ago when I was 14 years old, umalis ako sa bahay namin kasama ang yaya ko, hindi ako hinanap ng parents ko dahil narin siguro magulo ang buhay na kinalakihan ko sa kanila, hinayaan nila ako kay yaya until my legal age. Pinasundo ako ni Papa sa mga mga tauhan n'ya para bumalik sa bahay, pero tumanggi ako and after a week namatay si Yaya, sinisi ko sila Papa kasi alam kong sila lang ang may kayang gumawa noon. Galit na galit ako sa mga magulang ko to the point na hindi ko sila kinikilalang magulang ko. Namatay si Yaya at naging pariwara ako. Natuto akong tumayo sa sarili kong paa, habang nag-aaral ay pumapasok ako sa bar bilang isang waitress, pero dahil narin siguro sa pagka-silaw ko sa perang kinikita ko napabayaan ko ang pag-aaral ko. Sinubsob ko ang sarili ko sa trabaho para mabuhay ako, waitress sa gabi taga hugas ng plato sa fastfood tuwing umaga. Matagal akong nag-trabaho sa bar hanggang isang araw may nakilala akong lalaki sa bar kung saan ako nag ta-trabaho, after a month niligawan n'ya ako and after that sinagot korin naman s'ya. Mag-iisang taon ang relasyon namin at iyon din ang araw na sinuko ko ang sarili ko sa kanya at nasundan pa iyon ng maraming beses, akala ko kasi s'ya na pero after a month hindi s'ya nag-paramdam sa akin hanggang sa nalaman kong buntis ako. Sobrang saya ko habang inaalagaan ang sarili ko dahil may anak akong umaasa sa katawan ko, pero lahat ng kasiyahan ko ay nawala ng makita ko ulit s'ya, kasama na n'ya ang bagong girlfriend n'ya at ng araw din na iyon... nawala ang baby ko." basa ang balikat ko kaya alam kong umiiyak ito pero hindi ko s'ya nilingon sa halip ay hinayaan kolang s'yang mag-kwento.

Bawat kwento n'ya ay bumibigat ang aking dibdib. Ang hikbi n'ya ang dahilan ng aking pag-tahimik. Bawat salitang lumalabas sa kanyang bibig ay ramdam ko ang sakit.

"Namatay yung baby ko dahil sa kanya. Dinugo ako dahil mahina pala ang kapit ng baby ko, kulang ako sa vitamins dahil sapat lang ang pera kong kinikita para buhayin ang sarili ko, hindi ako nakapag-pacheck-up at walang iniinom na vitamins, umaasa lang ako sa gatas. Bumalik ang tauhan ni Papa at sumama ako sa kanila para bumalik sa bahay namin at ayusin muli ang sarili ko pero panibagong sakit na namam pala ang dadatnan ko, patay na ang Mama ko at hindi ko man lang nasilayan ito hanggang sa huling hininga n'ya. Na depress ako dahil sa mga nangyari saakin, hanggang sa dumating si Raphael sa buhay ko at naging rason oara lumaban ako. Delikado ang buhay namin ni Papa kaya mas pinili n'yang pabalikin sa dati kong buhay kasama si Raphael. Si Jacob, s'ya ang tumulong saakin para makaahon ako sa bagong buhay na hinarap ko. Nalaman ko na ang mga taong galit kay Papa ang pumatay kay Yaya at maging kay Mama. Pumasok ako sa Organization para protekatahan ang mga taong mahal ko, pero hindi ko alam na mas mahihirapan pala ako at malalagay sa piligro. Isang araw dahil kay Sunflower nakita ko ulit ang ama ng anak ko pero ang sakit lang kasi hindi n'ya ako maalala." humikbi ito ng humikbi hanggang sa ilang sandali ay bumigat ang pag-hinga nito.

Nakatulog si Tulipian sa balikat ko habang umiiyak. I need to investigate for something. Iba ang pakiramdam ko sa bawat kwento n'ya. Nasasaktan ako sa hindi ko malamang dahilan.

After ni Tulipian ma kwento ang lahat ng iyon ay naging mas malapit na ito saakin and I'm thankful dahil kinausap na n'ya ako, hindi kagaya ng mga nakalipas na araw na ilag ito at tila malalim ang iniisip.

"Nakaka-inis! My eggplant." masama ang umaga nito dahil nalanta ang mga tanim n'yang talong.

"Come here." lumapit ito saakin at umupo sa aking hita. Niyakap ko ang kanyang maliit na bewang saka ko pinatakan ng halik ang kanyang braso.

"Bakit kasi namatay yung eggplant ko, tama naman ang dilig ko tapos natuyot pa sila." natawa ako sa pag-mamaktol nito.

"You're flower right?" tumango ito saakin.

"Yes, I'm a tulip."

"You're a flower therefore I need to watered you also." pilyong sabi ko pero mahina nitong kinurot ang matipuno kong dibdib na kinatawa kolang.

"Puro ka kalokohan." yumakap ito sa aking leeg saka suminghot.

"Ang bango ko 'no." tumango ito saakin saka inayos ang pag-kakaupo sa aking hita. Pinikit ko ng mariin ang aking mata ng maramdaman ko ang pag-dikit ng gitnang bahagi nito sa aking lieutenant.

Calm down.

"Pa deliver tayo ng food."

"What food do you want to eat?"

"How about vegetable salad, fries, pizza yung vegetarian, and milk tea?" napa-ngiti ako ng makita kong nag ningning ang mata nito.

"Sure." inabot ko ang phone ko saka nagpa-deliver ng mga gusto nitong kainin.

Fuck! I want to eat you instead, Sunshine.

Tumunog ang cellphone nito kaya naman hindi maiwasang mapa-tingin ako.

Baby...

Tumingin ako sa kanya pero nag-iwas ito ng tingin saakin saka dinampot ang cellphone at umalis sa aking kandungan. Hindi ko maiwasang mag-selos pero wala akong karapatan dahil wala namang kami.

Dapat saakin kalang, Sunshine.

Nanatili akong naka-upo sa sofa at hinayaan nalang ito sa kanyang kausap. Naka-ngiti ito at makikita mo talaga na masaya s'ya sa kauspa n'ya. How I wish na sana ako nalang 'yon. Si Jacob ba ang baby na tinatawag n'ya or maybe si Raphael?

Tumunog ang doorbell sa labas kaya naman tumingin saakin si Tulipian at ngumiti na binigyan korin naman ng ngiti. Kinuha ko ang food na pina deliver ko at ako natin ang nag-bayad.

Ilang sandali lang ay natapos narin si Tulipian sa kanyang kinakausap at hindi ko maiwasang mairita ng mag I love you ito sa kabilang linya.

I want to ask her! Dapat saakin lang s'ya.

_strwbrgirl