Sex Lessons Ft. Zayn Malik

046

Hi everyone! Eindelijk weer een nieuw hoofdstuk, na het lange wachten. Ik kan nog steeds niet geloven dat ik Dave Roelvink ontmoet heb, ik had nooit verwacht dat hij zo goed kon dj'en! Stiekem is hij ook best knap ;). Ik wil iedereen bedanken voor de lieve berichtjes op mijn profiel, maar ook in de comments, en natuurlijk de votes. Misschien moet ik eens een nieuw boek gaan beginnen, een keer wat nieuws.

De quote van dit hoofdstuk:

"I wish that I could wake up with Amnesia."

-

Met grote ogen kijk ik mijn moeder aan. Zoveel vragen spoken er door mijn hoofd. Ze was toch op vakantie met Geoff? Hoe kan hij dan ingebroken hebben? Hij heeft ook de huissleutel, toch?

'Dit moet een misverstand zijn, mijn moeder was in die periode met Geoff op vakantie,' ik kijk mijn moeder aan, en geschrokken kijkt ze terug. 'Het was niet echt een vakantie, ik ging eigenlijk mee voor een zakenreis, en toen hij met anderen weg moest, wat dus een smoes was, is hij waarschijnlijk terug naar London gegaan.'

Ralph pakt zijn pen erbij, en schrijft het allemaal op. Dit is allemaal een spel geweest, ik weet het zeker. De foto die van mij en Zayn verscheurd was, dat heeft hij dus ook gedaan. Hij moet met Liam in een complot zitten.

Wie is er nog te vertrouwen op deze wereldbol?

'Dus dan moeten Liam en Geoff in een complot zitten, het kan niet anders! Alles wat van mij is/was, is vernield, zelfs de foto van mij en Zayn! Want Zayn en Liam hebben al een langere tijd ruzie.'

Dit is zo'n moment dat ik er helemaal niks van snap. Waarom zou Liam's vader dit voor hem doen? Waarom zou een ouder dit doen voor zijn kind? Je weet toch dat er consequenties aan hangen, dat ze je oppakken?

'En heb jij dan niks meer van hem gehoord? Want dan ga je je toch zorgen maken?' Vraag ik aan mijn moeder. Ze veegt een traan weg, en Niall knijpt zachtjes in mijn schouder, wat moet hij wel niet denken?

'Ik wist wel dat er iets was, maar niet zeker, ik wou het nog afwachten...' Zegt ze tegen ons. Iets in mij zegt dat ze liegt. Als ze liegt, is ze medeplichtig, en ik hoop dat ze dat zelf ook weet.

'Dus u heeft verder nog geen handelingen gedaan? Want de verdachte zei zelf dat hij u ingelicht heeft.' Het lijkt alsof mijn hoofd uit elkaar barst. Zou ze dan echt gelogen hebben tegen mij?

'Nee, ik heb verder niks van hem gehoord,' mompelt ze. 'Mevrouw, als u dingen achter houd, dan bent u medeplichtig en kunt u straf krijgen.' Ik zie haar slikken, en zweet loopt langs haar voorhoofd.

Ik en Niall worden naar de wachtkamer geleid, waar we moeten wachten. Blijkbaar wouden ze haar nog een keer extra overhoren, omdat ze denken dat ze dingen achter houd.

'Wil je wat drinken?' Vraagt Niall, als we rustig zitten. 'Graag,' hij staat op en haalt twee bekertjes water. Het is negen uur 's avonds, en we zitten op een politiebureau, wat eigenlijk niet te bevatten is.

Als Niall weer zit, legt hij zijn hand op mijn been. 'Het komt allemaal goed, Whitney. Zelfs als het nu even tegen zit. Geloof me,' glimlacht hij. Ik tril, niet van de kou, maar van de zenuwen.

Wie weet hoe lang het kan duren voordat mijn moeder eindelijk klaar is. Ik kan het niet geloven dat Geoff dit gedaan zou kunnen hebben... Althans, waarom zou Liam ook zo raar zijn, het moet ergens vandaan komen.

'Ik weet dat het goed komt,' mompel ik, deels lieg ik, want ik weet niet of het goed komt. Zayn weet van niks, hij denkt dat Liam de dader is, en ik kreeg ook indruk van de politie dat ze meer van Liam wisten.

Ik neem een slok van mijn water, het water is warm. Ik loop naar de prullenbak en gooi het bekertje met water erin weg.

'Was het niet goed?' Ik knik naar zijn bekertje. 'Proef het zelf maar,' hij neemt een slok en proest het uit. 'Je hebt gelijk,' en samen barsten we in lachen uit. Het is nu niet het moment om te lachen, maar ik kan mezelf niet inhouden.

Wanneer er een deur open gaat zijn we meteen stil. Ralph komt naar buiten gelopen, en zie mijn moeder zitten.

We worden naar binnen geroepen en gaan weer zitten. Niall gaat weer achter mijn staan en masseert mijn schouders.

'Je moeder had inderdaad informatie achter gehouden, en ook daar staat een straf op, zoals ik al eerder zei. De rechter zal beslissen wat voor straf ze krijgt.' Ik grijp de stoelleuning vast en kijk haar geschrokken aan. Ik wist het!

'Dan mogen jullie nu naar huis, en als er nog nieuwe informatie is hoor ik het graag.' We geven hem allemaal een hand en verlaten de kamer.

Er is een ongemakkelijke stilte. En ik schaam me, wat moet Niall wel niet denken. Het liefste wil ik nu huilen, maar de tranen zitten te ver weg. Als we bij de parkeerplaats aangekomen zijn, begint mijn moeder te praten.

'Blijf je vanavond thuis?' Ik kijk haar met grote ogen aan. 'Wat denk je zelf? Nee, ik blijf niet thuis.' Haar ogen vullen zich met tranen. 'Ik wil je graag het hele verhaal vertellen, van mijn kant.'

'Wat valt er nog te vertellen? Ik hoop dat je alles verteld hebt tegen de politie,' glimlach ik. Ik kan nu wel naar haar verhaal luisteren, en thuis slapen, maar daar word mijn gevoel niet beter van.

'Ik slaap vanavond ergens anders, en morgen kom ik naar je toe, en wil ik het eerlijke verhaal horen!' Zeg ik dwingend, het liefst zou ik nu in haar gezicht schreeuwen, maar daar schiet ik niks mee op.

'Waar slaap je vanavond dan?' Ik haal mijn schouders op. 'Dat zie ik nog wel.' Met die woorden eindig ik het gesprek en stap ik in Niall's auto. Niall stapt ook in zijn auto en start zijn auto,

en huilend laat ik mijn moeder achter...