Obsession Series 2: My Daddy's Obsession (On-Hold)

Chapter 15

Hungry

Selandra's Pov

Lumipas ang buong araw na wala talagang nagdala ng pagkain sa akin. Kanina pa rin tumutunog ang tiyan ko tanda na gutom na talaga ako.

Talagang tinotoo niya ang sinabi niya. Ang bwiset na 'yon!

Nanghihina akong pabaluktot na nakahiga sa kama habang hawak ang nananakit kong tiyan.

Gutom na talaga ako. Kahit tubig man lang sana.

'Kung hindi ka ba naman gaga! Pagkain na ang lumalapit sayo kanina, tinanggihan mo pa!' kastigo ko sa sarili ko.

Feeling ko, kung lumipas pa ang ilang minuto na hindi ako makakakain ay talagang mawawalan na ako ng malay-tao.

Parang nabuhayan ako ng loob nang marinig ang marahang pagclick ng lock ng pinto tanda na may taong nagbubukas dito.

Makakakain na ata ako!

Kahit nanghihina ay pinilit kong lumingon sa may pintuan para lamang makita ang 'pinakakinaiinisan' kong tao na may dalang pagkain na ikinatakam ko.

Mabilis akong bumaba sa kama at sinalubong ito. Akma ko na sanang kukuhanin ang dala niya nang bigla niyang iiwas sa akin ito na ikinakunot ng noo ko.

“What do you think you're doing?” nakataas ang kilay na tanong niya sa akin.

Nang maisip kung ano ang dahilan ng ginawa ko ay nanguuyam siyang natawa.

“Oh? Akala mo ba sayo 'to? Sorry to say but this FOOD is only mine. Sa akin lang, baby.” talagang may diin ang bigkas niya sa salitang 'food'.

Napapahiya naman akong nagbaba ng tingin at nagdadabog na bumalik sa kama.

Kainis!

Itaga niya sa bato, sa oras na makatakas lang ako rito. Ni anino ko hindi niya na makikita pa kahit kailan!

Pero gutom na talaga ako!

Hindi ko alam kung nananadya ba talaga ang hinayupak dahil talagang pumwesto pa talaga siya doon sa parte na kitang-kita ko pa talaga!

Tapos ang paraan niya pa ng pagkain ay parang iniinggit talaga ako.

Dahil sa inis sa ginagawa niya ay pinili ko na lamang na ipikit ang mga mata ko para hindi ko na lang makita ang ginagawa niya.

Okay na sana eh pero makalipas lang ang isang minuto ay rinig ko naman ang pagnguya niya.

Dahil alam ko namang sinasadya niya iyon ay talagang nagngingitngit na ang kalooban ko sa galit.

“Nananadya ka ba?!” naiinis na bulyaw ko sa kanya.

“Halata ba?” kunwari'y nagtatakang aniya.

Arghhhhhh!

“Pwede ba, malaki naman ang dining table sa mansyon. Bakit kailangang dito ka pa kakain!!”

“Kase gusto ko rito” parang wala lang na sagot niya.

“Pwes, kung ikaw gusto mo rito, ako ayoko!” sana pala eh di siya na lang dito, at ako sa labas!

“May nagtatanong?”

“Wala! Share ko lang!” kainis! Bakit pabalang siyang sumagot? Epekto ba 'yon ng kabaliwan niya?

Rinig ko naman ang mahinang pagtawa niya.

Bakit ko nga pala kinakausap 'to?

Dapat galit ako sa kanya dahil sinaktan niya ako, and worst kinulong pa dito sa maruming bodega na 'to!

“Here, I'm just teasing you” tease mo mukha mo!

Pilit niyang inaabot sa akin ang pagkain ngunit dahil napahiya na ako kanina at mapride akong tao ay hindi ko ito tinanggap.

Kahit mamatay na ako sa gutom rito hinding hindi ko 'yan kakainin—ang bango! Mukhang masarap!

Teka! Kasasabi lang na kahit m*matay na nga sa gutom eh! Dapat may paninindigan tayo rito.

“Pwede ba! Hindi ako nagugutom kaya ilayo mo 'yan saken dahil mukhang mas— este hindi masarap 'yang pagkain na iyan!” muntik nang madulas ang dila ko.

“Really? Sabagay, hindi naman talaga masarap yung chicken, fries at spaghetti ng jollibee. Naalala ko hindi nga pala 'yon ang paborito mo.” sarkastikong sabi niya.

Parang gusto kong manlumo nang simulan niya na ang pagliligpit sa lalagyan ng mga pagkain.

Alam niya! Alam niyang favorite ko talaga ang mga pagkain sa jollibee. Nakakainis!

“A-ano, masama ang m-magtapon ng mga pagkain. Kaya akin n-na. Kakainin ko na lang dahil sayang lang!”

Napapantastikuhang napatingin naman siya sa akin. Kumikibot ang labi na para bang sa mga ilang sandali ay mangingiti na siya.

“Sayang? Kung hindi mo man ito kakainin ay hindi naman 'to masasayang baby. Remember? Favorite ko rin 'tong mga pagkaing ito.” sh*ta! Napahiya na naman ako! Naalala kong parehas nga pala kami ng paborito.

“Eh di sayo na! Kahit isaksak mo pa sa baga mo!”

At ang ending, nabusog nga talaga ako.  Pero hindi naman siya ang nasaksak matapos iyon. Not literally, if you get what I wanted to say.

Dahil matapos ang mga oras na iyon, ay siya mismo ang nanaksak, hindi mga matutulis na bagay kundi ang matulis na nasa ibabang parte ng kanyang katawan.

As for me, I just let him. Ano pa nga ba ang iaarte ko? Nabusog— I mean, nakuha naman na niya ako.

Ano bang mga pumapasok ngayon sa isip ko, hindi naman ako ganito dati.

Epekto ba 'to dahil hindi na ako virgin?

Mabilis kong ipinilig ang ulo ko.

“Masarap bang masaksak, baby?”