Obsession Series 2: My Daddy's Obsession (On-Hold)

Chapter 9

Caught

Selandra's Pov

Nag-iisip ako ng paraan kung paano ako makakatakas ngayon. What if, dumaan na lang ako sa bintana just like some of the female leads in my favorite novel stories? Effective kaya 'yon?

Pero sinilip ko na yung baba ng bintana kanina. Mataas! Takot ako sa heights!

Maybe I need to think another way. Yung sure na talaga na makakatakas ako na hindi makakanda-bali ang mga buto ko sa katawan!

Naputol lang ang pag-iisip ko nang bigla na lamang bumukas ang pintuan. Umiwas ako ng tingin sa kanya.

I can't look at him straight in his eyes. I just don't feel comfortable anymore. In my peripheral view, he's holding a tray at alam kong mga pagkain ang laman.

Talagang hindi niya ako palalabasin dito??

“I already brought your lunch here.” hindi ko siya pinansin. Wala na akong pake kung magmukha na akong bastos dito!

Rinig ko ang paghinga niya ng malalim.

“I'll gonna leave it here. Just eat it when you're already hungry.” after that ay iniwan niya na ako agad sa loob ng kwarto.

I can't believe him! Bakit kung umasta siya ay parang ayos lang ang lahat?! Na parang walang ibang nangyari at hindi siya nagalit saken kanina. Why suddenly he became so calm and unbothered right away??

Napatingin ako sa pagkaing dala niya. Hindi naman na sigurong masama na kainin ko 'to. Naisip ko na kailangan kong maging malakas para sa gagawin kong pagtakas mamaya.

Yes! I decided to do it when it's already midnight. Tatakas ako habang tulog siya! Sana naman makatulog agad siya.

Bahala na talaga. Ang mahalaga ay makaalis ako at makamtan ko na ang kalayaang ipinagkakait saken. Oo, ipinagkakait talaga!

Saktong naubos ko na ang pagkain nang pumasok siya. Walang sali-salitang kinuha niya ito at mukhang siya na ang magdadala pababa.

Sinundan ko na lamang ng tingin ang likod niya habang papaalis siya. Matapos 'yon ay nalunod na naman ako sa malalim na pag-iisip.

Gabi na...

Kanina ko pa siya hinihintay ngunit ilang oras na akong nandito sa kwarto pero wala pa rin siya.

Hindi ba siya rito matutulog? Kung ganun magandang ideya 'yon para sa akin! Mas madali akong makakatakas!

Nanlaki ang mata ko nang makitang gumalaw ang doorknob.

Shit! Shit! Shit!

Mabilis akong humiga sa kama at nagtulog-tulugan. Pinakiramdaman ko ang marahang yapak niya at napakagat labi nang maramdaman kong sumampa siya sa kama at umayos ng higa.

Pinanatili ko ang sariling 'wag gumalaw upang hindi niya malaman na gising pa ako. Maya-maya ay bigla ulit gumalaw ang kama at bigla na lang siyang umalis rito. May narinig akong tunog tanda nang pagpatay niya sa switch ng ilaw.

He just turned off the light. Akala ko kung anong gagawin eh.

Matapos gawin 'yon ay naaninag ko pa ang munting liwanag na nagmumula sa lampshade na nakalagay sa bedside table. Iyon ang binuksan niya matapos patayin ang ilaw.

Pagkatapos non ay bumalik ulit siya sa kama. Lumundo ito kaya alam kong sumampa ulit siya.

Oras pa ang hinintay ko nang napagdesisyunan kong silipin siya.

Kalmado na ang paghinga niya. Tanda na tulog na talaga siya. Hinawi-hawi ko pa ang kamay ko sa tapat ng mga mata niya at nang makita na hindi man lang kumurap iyon ay parang gusto ko na lang magtatalon sa tuwa.

Yes! Tulog na talaga siya!

Marahan akong gumalaw upang hindi ko siya magising. Maingat ang mga kilos ko dahil baka pumalpak ako kung mahuli ako.

Naging matagumpay naman ako sa pagalis sa kama. Ang sunod ko namang gagawin ay kunin ang mga gamit ko sa ilalim ng kama.

Isang kulay itim na maleta ang pinaglagyan ko ng mga gamit ko. Hindi naman lahat, 'yong mga kakailanganin ko lang talaga ang napagdesisyunan kong dalhin.

Kinapa ko ito dahil alam ko naman na mabilis ko lang itong makukuha. Ngunit nakailang kapa na ako ay wala pa rin akong makuha. So I just decided na silipin ito sa pinaglagyan ko at nagtaka ako dahil nawala na ito sa kinalalagyan!

'Nasaan na iyon?' nagtatakang tanong ko sa sarili ko. Ang alam ko kase ay dito ko lang talaga nilagay iyon.

Pagkatapos ko kaseng magimpake ay nakatulog na ako matapos kong mailagay ito sa ilalim. Ang pagkakamali ko lang ay hindi ko na ulit ito chineck upang malaman kung naroroon pa ba.

“Are you looking for this?” malamig at baritonong boses na nagmumula sa likod ko.

Shuta!

Hindi ko man lang naramdaman na nakaalis na pala sa pwesto niya si Daddy at kasalukuyang nasa likuran ko habang hawak nito sa harapan ang...

'MALETA KO!!!' bulalas ko sa isip ko.

“You're going to escape” it's not a question. It's a statement. It looks like he already have an idea about my future action. And he's really so sure about his conclusion.

Alam niya! Alam niyang balak kong tumakas ngayon!

I can't help myself but to shiver and swallowed my saliva hard. Nanginginig akong napaatras nang mapansin kong gumalaw siya mula sa kinatatayuan niya.

“You know what's I hate the most?” kalmadong tanong niya. Ngunit iba ang nakikita ko sa mga mata niya. At natatakot ako sa tanawing iyon.

“Ayaw na ayaw kong natatakasan ako, Selandra. At alam mo ba kung anong ginagawa ko sa mga taong gumagawa non?” sinadya niyang putulin ang sinasabi niya habang marahang naglalakad papalapit sa akin.

“Kinukulong ko. Binubuntis para hindi na talaga makawala pa sa akin.”

Gusto ko mang gumalaw at umatras sa pwesto ko ay parang bigla na lamang dumikit sa sementadong sahig ang mga paa ko dahilan upang manatili lang ako sa kinatatayuan ko.

Parang hindi ko na magawang makagalaw pa.

Hindi ko napansin na bigla na lamang may mga luhang sunod-sunod na tumakas mula sa aking mga mata. Sa sobrang takot ko ay napaluha na lang ako.

Napapikit ako nang marahan niyang punasan ang mga luha ko.

“Did you hear me, Selandra?” parang nangaakit na bulong niya sa tenga ko. Nagawa niya pang humilig sa akin upang maibulong ang mga katagang iyon.

“D-daddy” natatakot na sambit ko. Kinikilabutan ako sa mga pinagsasasabi niya.

“You can't leave me, you're mine. Only mine.” matapos niyang sabihin iyon ay isang madiing halik ang iginawad niya sa akin na lubos kong ikinagulat.

Nais ko man siyang itulak ay hindi ko magawa dahil mahigpit ang pagkakahawak niya sa bewang ko at lalo pa akong idiniin sa katawan niya.

“D-daddy s-stop h-hhmmmp!” patuloy ang pagpupumiglas ko ngunit hindi niya ako hinahayaang magtagumpay. Patuloy lamang sa pagtulo ang mga luha ko.

Hindi ko lubos maisip na magagawa sa akin ito ni Daddy. Akala ko...akala ko anak ang turing niya sa akin? Akala ko mabait siya! Lahat lang ba ng iyon ay pawang kasinungalingan lamang? Nabuhay lang ba ako na purong pagpapanggap lang ang lahat?

Ang sakit! Ang sakit ng nararamdaman ko ngayon. Feeling ko trinaydor ako ng isang taong lubos na pinagkakatiwalaan ko.

Akala ko totoo siya! Akala ko mahal niya ako! Akala ko lang pala lahat iyon!

I hate you, daddy!!