CHAPTER 32: Torn Between

15 2 0
                                    

EXACTLY one week had passed since that night happened. I'd lost count of how many times Ron tried to reach me out, telling me he's more than sorry and some things just went out of his hand. Walang araw na hindi tumunog ang telepono ko dahil sa kanya. Naka-ilang tawag siya sa cell phone ko at naka-ilang beses din akong nagpigil para hindi sagutin. Isang linggo rin akong gumawa ng alibi kay Julian at kay Ate Mary na nagka-trangkaso ako kaya absent muna ako sa OJT. Gustuhin ko mang makausap si Ron dahil gusto kong bawasan nang kahit kaunti ang lahat ng tumatakbo sa isip ko araw-araw, pero parang naubos ang lahat ng lakas at pasensya ko sa kanya simula no'ng gabing 'yon. Pati pang-unawa na kaya kong ibigay, hindi ko na magawa.


Kuya Supervisor:

Princess, I'm really sorry :((((


Kuya Supervisor:

I just have some things

na kailangan kong ayusin


Kuya Supervisor:

Please hear me out, Princess


Kuya Supervisor:

I'm really sorry.

May inaasikaso lang talaga ako

for the better


Kuya Supervisor:

Kausapin mo naman ako

please, Sandra </3


Kuya Supervisor:

Magtiwala ka naman sa

akin please


Kuya Supervisor:

I'm so, so sorry, Princess


Kuya Supervisor:

Wag mong kakalimutan na

mahal kita palagi.


Sa buong isang linggo, walang palya ang mga text message niya sa akin. Pati sa chat, hindi niya pinalampas. Pigil na pigil din akong huwag basahin ang mga ito, ngunit sa madaling araw ay sinusubukan kong silipin at saka ima-mark as unread ang mga mensahe niya pagkatapos.


Tuesday 7:06AM

Ron Jacob: Hello, Princess. Hope you've had a great day today. I miss you!


Wednesday 1:45AM

Ron Jacob: Hi again, Princess. Wala lang, nami-miss kita. Ingat ka palagi! 😊


Wednesday 11:16PM

Ron Jacob: I believe everything's gonna be alright. Goodnight for now, Princess.


Thursday 3:58AM

Ron Jacob: Sana mabuksan mo tong message na to. Mahal kita, Princess. Lagi mong tatandaan.

Euphoria /you•for•eia/Where stories live. Discover now