My Native Wife 2: The Jason & Lara Story [COMPLETED]

Chapter 9

Magkahalong emosyon ang naramdaman ni Lara habang lulan siya ng kotse pabalik sa tahanan ng mga Attiw. Magkahalong kaba at hiya ang ang nararamdaman niya. Paano ba naman kasi, kani-kanila lang ay napakatatag ng paninindigan at determinasyon niya. Eh ngayon mukhang kinain na niya lahat ng mga sinabi niya. Pero naisip niya, kung ang kaniyang mga kasama handang magsakripisyo para sa kaniya kahit palpak ang ginawa nila, bakit siya hindi? Nakasalalay sa kaniya ang kaligtasan ng mga kasama niya. Kailangan masuklian niya ang kabutihan ng mga ito. Sa bagay dalawa lang naman ang makakaalam sa magaganap na kasalan maliban sa pamilyang Attiw. At pagkatapos ng isang buwan ay magpapa-annul din maman sila. Iyon nga lang, magiging separada siya. Makakapag-asawa pa kaya siya pagkatapos niyon? Paano nalang ang iniingat-ingatan niyang reputasyon? Napapangiwi na lamang siya sa mga naiisip niya.

"Wait!" Bigla siyang napabulalas sa mga naiisip niya.

"Lara naman, huwag ka ng magback out. Malapit na tayo oh, ilang minuto nalang makikita mo si apo na nag-aabang sa atin." Angal ni Jason dahil nahulaan niya ang iginawi ng babae.

"Lara? Feeling close ah! Ang bagal naman kasi ng utak ko. Bakit parang ang bilis naman ng biyahe? O talagang mabagal lang kaming naglakad kanina?'' Wika ni Lara sa sarili.

"Hindi ba puwedeng gawing peke nalang ang kasal natin? Iniisip ko 'yong reputasyon ko, no! Ayaw kong maging separada! Baka wala ng magkakagusto sa'kin niyan!" Napakaprangka at inosente ang pagkakasabi ni Lara. Natawa tuloy ang dalawang kasama niya. Napailing nalang si Jason sa itinuran nito.

"Look! Do you think na hindi ko naisip gawin 'yan? Last year, ginawa namin ni Gab 'yan pero pumalpak kami. Hindi lang naman ikaw ang maging separada ah."

"To think na babae ako, anong dignidad pa ang mayroon ako? Ano ba 'yang lolo mo, mangkukulam? At minamaneobra niya ang lahat sa pamamagitan ng orasyon?" Napipikang wika niya.

"He has the authority and power." Maikling sagot ni Jason,

"Wala na ba talagang ibang paraan? I'm sure mayroon pa 'yan!"

"Eh 'di sana kung mayroon, ginawa ko na. Wala akong laban kay apo. Mahal ko ang pamilya at ang aming tradisyon." Seryosong tugon ni Jason.

"My gosh! Ano bang ginawa ko? Bakit nangyari sa'kin ito?'' Nasapo ni Lara ang kaniyang noo. Hindi pa niya talaga lubusang tangap ang mga nangyayari.

"Lara naman, akala ko nagkasundo na tayo kanina? Ngayon pa ba tayo magtatalo na nasa harapan na tayo ng bahay?"

"What! Anong gagawin ko! Anong gagawin ko!" Nagpanic siya at hindi mapalagay sa loob ng kotse.

"Ms. Lara, it's okay." Alo ni Ria.

"Relax. It will be fine, believe me. Now look into my eyes." Humarap si Jason mula sa driver's seat at bumaling kay Lara sa likuran. Hinawakan nito ang kaniyang magkabilang balikat.

"Yeah...That's it. Look into my eyes. Good! Now smile..."

Para namang bata si Lara na sumunod sa utos kahit at pilit ang ngiti.

"Good girl. Now, smile bigger...That's it...bigger. Now, say: I'm okay."

"I~Im okay." Nauutal niyang sambit.

"Louder!" Utos pa muli ni Jason.

"I'M OKAY!" Sa wakas, bumalik din siya sa kaniyang katinuan.

"Good! Then let's get out here." Nauna si Jason na bumaba ng kotse at pinagbuksan pa sila ng pinto na para bagang mga VIPs.

Hindi talaga nagkamali ng hinala si Jason at talaga palang naghihintay si Apo Endo. Pagkababa ng kotse, nakinikinita na ni Lara ang may-edad sa may bungad na nakapalapad ang ngiti. Parang ngiting tagumpay. Halos 'di niya maihakbang ang kaniyang mga paa sa kaniyang kinatatayuan sa pagkakataong iyon. Pero magaagap naman itong si Jason at inaalalayan siya nito habang papasok ng gate.