CRUSH AGENT

CRUSH AGENT - 21 ☆Her Şey Bitti!☆

                  ☆Bölüm - 21☆
    
"Luna.."

Şu iki hecenin ağızdan çıkması bu kadar zor olmamalıydı. Ama ağırdı işte,güçtü. Sehun'un içindeki kaosun gürültüsü her saniye dahada şiddetli çığlıklara ulaşıyordu. Kalbinin gümbürtüsü hayal kırıklığının ardında bıraktığı bir şıngırtıydı şimdi.

Gözünde biriken yaşları tutmaya çalıştıkça daha da artıyordu kızarıklık. Kasılan çenesi titriyorken, Luhan'ın yaptığı tek şey neler döndüğünü anlamaya çalışmaktı.

"Huniee?"

Sehun yumruklarını sıktıkça parmaklarındaki beyazlık artıyordu. Nefes alışverişi hızlanmış, göğsüde en az nefesi kadar hızlı inip kalkmıştı.

"Sehun? İyi misin?"

Luhan daha ne olup bittiğini anlayamadan Sehun hışımla kucağındaki laptopı yere atmış ve yataktan fırlamıştı. Bacakları aralarındaki mesafeyi kapatabilmek adına birbiriyle yarışır gibi adımlıyordu odayı.

Luhan olduğu yerde geri geri ilerledi. Fakat sırtı fümeyle boyanmış duvara tosladığında durmak zorunda kalmıştı.

Sehun taş gibi sıkılı yumruğunu kaldırıp Luhan'a hizalasada, Luhan kapattığı gözleriyle kalmıştı. Çünkü Sehun elini ağır bir darbeyle duvara geçirmişti.

"S-Se..hun?" kulağının dibinde patlayan gümbürtüden sonra ürkekçe açmıştı gözlerini.Çevirdiği kafasını ne kadar korksada sevgilisine çevirdi. Tabii sevgili demek ne kadar etikse!

Hala duvara dayalı olan yumruğunu aşağıya indirip nefes nefese baktı karşısındaki Luna'ya. Sonra zihni ona ekrandaki Luna'yı hatırlattı. Şu an bir rüya aleminde mi geziniyordu yoksa inandığı doğrular bir bir yalan mı olmuştu. Belkide en başından beri herşey yalandı.

Çıldırmış gibi gerçeği arıyordu Sehun. Durumu açıklamak için birinin ağzından mırıltılar çıkmasına razıydı. Ama yoktu.

Luhan karşısındaki çehreye baktı. Kalbinin bir parçası hiç yokmuş gibiydi. Onun kızaran gözlerinde biriken yaşlar Luhan'ı yakıyordu. İçini derin huzursuzluk kaplamıştı. Ki Sehun'un üstüne yürüyüp yumruğunu duvarı geçirme eylemide birşeylerin yolunda gitmediğinin göstergesiydi.

Sehun sert bakışlarını, uzun saçlardan dolayı kapanan gözden çekip aynı bedenin aşağılarına sürüklemişti. Avını yakaladıktan sonra açlıkla yiyen aslan gibi geyiğinin üstüne abandı.

Elleri hiç bu kadar hızlı ve kararlı oyanmamıştı Luhan üstünde.

"N-ne yapıyo-" lafı içine giren ellerle kesilmişti. Alt giyiminin içinde gezinen eller sıyırıp hoyratça çıkarmaya çalışıyordu üstündekileri.

"Sehun yapma!" böyle olmamalıydı. İttirmeye çalıştı Sehun'u üstünden ama yetersiz kalmıştı her seferinde.

"Korkuyor musun?" diye sordu kısa bir boşluk yaratarak. İlk defa konuşmuştu Sehun. Azman bakışlarından sonra ilk defa.

"Erkek olduğun için mi?!"

Luhan duyduğu cümleyle kalakalmıştı. Nefesi teklemişti aniden. Hareket edemeden öylece sürdürdü donuk bakışlarını.

Bacakları üzerinde yırtarcasına yol alan eller sıyırmıştı pantolonunu. Ama karşı gelemedi Luhan. Pantolonu aşağıya çeken ellerin üstünde onları durdurmaya çalışan elleri yavaş yavaş aşağıya düştü.Akışına bıraktı. Çünkü düşünme yetisini kaybetmişti. Soyutlanmıştı.

"S-sen?" diyebildi sadece. Nereden öğrendiğini sormaya gücü yoktu. Cesareti ise en başından terketmişti kendisini.

Sehun pantolonu karşısındaki bedenden çekip aldığında bir kenara fırlattı.