CRUSH AGENT

CRUSH AGENT - 4 ☆Kulaklık☆

☆Bölüm - 4☆

Üç gündür hazırladığımız planın takır takır işlemesi gerekiyordu. Bu yüzden beni biraz özlemeliydi. Hiç bir telefonuna cevap vermemiş hiç bir mesajına cevap yazmamıştım.

''Dediklerimi unutma. Kulaklık önemli. Zorda kaldığında yönlendirebilirim. Göstermemeye çalış ama sakın bağlantıyı kesme. Anlıyor musun?''

Kris son tembihlerini edip arabayı çalıştırdı. Kapıyı açıp son kez şans dilemesini istedim.

''Bu arada. Beklememe gerek var mı?''

Arabadan inip gömleğimin kollarını dirseklerime çektim. Kapıyı kapatmadan imalı bir bakış atıp seksi olduğunu düşündüğüm bir sesle söyledim.

''Gerek yok. Gece uzun olacak.'' göz kırptım arabanın kapısını çarparken.

Gazı kökleyip acı acı yolu toza dumana vurarak sokağı terk etmişti.

Apartmana girip asansörü solladıktan sonra normal merdivenler yerine yangın merdivenine ilerledim.

Uzun bacaklarımın avantajıyla hızlı hızlı katları çıkıp doğru kapıya gelince durdum.

Biraz soluklanıp derin bir moral nefesi aldım.

Koridorun otomatik ışık sensörü yüzünden fazla kımıldamamaya çalıştım.

Ardından zaten binanın elektriğinin Kris ve ekibi tarafından kesilmiş olduğunu geldi aklıma.

Kulağımdaki kulaklığı bastırıp kapının önüne çömeldim.

''Giriyorum.''

Hafif bir hışırtıdan sonra Kris'in kalın sesi geldi.

''Hazır mısın?''

Anahtarı ses çıkarmamaya özen göstererek çıkardım.

''Hazırım.''

Parmaklarımı çelik kapının üstünde gezdirip deliği buldum. Koridor karanlıktı. Bu da anahtar deliğini bulmamı zorlaştırıyordu.

Sonunda kapıyı açtığımda neredeyse nefesim tutuldu. Heyecandan yada yakalanma korkusundan mıdır bilinmez bacaklarım titremeye başlamıştı.

Yavaşça ayağa kalkıp hafif aralık kapıdan içeri girdim.

Antre boş ve ışıksızdı.

Sessiz adımlarla ilerledim. Mutfakla salonun arasından ince bir ışık sızıyordu. Mum ışığı gibi ince ve titrek.

Hangi odadan geldiğini anlamak için ürkekçe bir iki adım daha attım. Işık mutfaktan geliyordu.

Loş ortam oldukça romantikti. Sürpriz gelişimin üstüne romantik bir ortam eklenince daha da heyecanlandım.

Başında,mum ışığının gösterdiği kadarıyla krem bir havlu sarılıydı.

'Yeni yıkanmış' diye geçirdim içimden.

Yüzümdeki aptal sırıtmayla abisinin olduğunu tahmin ettiğim gömleğinin altında gözüken çıplak bacaklarına baktım. Biraz kilo almış gibiydi. Belkide mum ışığının etkisi.

Kendimi hazır hissettiğim bir anda arkası dönük avıma yaklaşmaya başladım.

Kris'in bir şeyler mırıldandığını duyuyordum. Ama eve sızdığıma göre artık buna ihtiyacım yoktu. Kulaklığı çıkarıp cebime attım.

Kendim başarabilirdim.

Bu karanlıkta tezgahta ne yaptığına anlam veremesemde birazdan olacakları düşünüp konsantre oldum.