ZÜMRÜT YANGINI "ARİYA"

27'- Karar Oturumu

Yorum yapmayı unutmayın...

Bölüm 120 yorumu geçince gelecek...

🌿Bu kitapta okuduğunuz her şey hayal ürünüdür. Gerçek hayatta ki kişi ve olaylarla hiçbir ilgisi yoktur...

Zaman geçiyordu. Herkes gözleri saatte bekliyordu. Sabah Ağalar reislerin kapısını çalarken kapılar bir bir yüzlerine kapandı. Onların da cezası olacaktı, ne olacağı belli değildi ama reisler bunu düşünüyordu.

Ariya soğukkanlılıkla telefon beklerken salonun ortasında volta atıyordu. Damla ateşlenmişti gece, Zerrin Hanım bütün gece başında beklemişti. Şimdi başı çatlayarak girdi salona.

"Kızım kahve yap" dediğinde Ayşe hemen mutfağa gitti. "Uyumadın mı yavrum?"

"Yok ana" derken puslu havaya bakıyordu. Ellerini arkada bağlamış kanatlı kapının önünde durmuştu.

"Aklından ne geçiyor Ariya?"

"Kararı lehime çevirmem lazım, bunun için büyük oynayacağım."

"Ne kadar büyük?" diye sorduğunda ona döndü.

"Bir büyüğün, eğer kabul ederse kapısını çalacağım."

"Kimin?" dedikten hemen sonra gözleri açıldı. "Aaa! Ama kabul etmez."

"Bence de ama bir umut bekliyorum işte."

"Ne vaat edeceksin ki?"

"Hiçbir şey, onun buna ihtiyacı yok. Beni anlamasını umuyorum."

"Keşke başka bir şey düşünseydin."

"Düşündüm tabi ama hiçbir evlilikten kurtarmıyor beni."

"Uygun bir ağa oğlu olacağını bilsem evlen derdim ama bende çelişki de kaldım. Keşke masaya vekil olacak birini oturtabilseydik."

"Evlilik olmazsa benim de niyetim o yönde."

Kapı çaldığında Ayşe kahveyi verip kapıya koştu.

"Kimi düşündün?"

"Devran ana, ondan daha iyi kim var şu an?"

"Doğru."

"Hanımım" dedi Ayşe ve arkasında bir süliet belirdi. Zerrin Hanım da ayağa kalktı hemen.

"Hanımağam?!" dedi Ariya ona doğru giderek. Hemen elini öptü. "Hoş geldin."

"Sevcan, hoş geldin."

"Hoş buldum. Başınız sağ olsun."

"Sağ ol. Buyur buyur, otur şöyle." Ariya kadının kabanını çantasını alarak Ayşe'ye verdi.

"Ne içersin?"

"Saatlerdir yoldayım, siz kahvaltı etmiyor musunuz?"

"Ariya, masayı hazırlayın kızım hemen."

"Hemen ana." Ariya da Ayşe'nin peşinden mutfağa gitti, gider gitmez de sevinç dansı yaptı. Telefon beklediği kadın kalkmış gelmiş yahu. Hiç umudu yoktu hiç ama büyük Hanımağa gelmişti.

Damla da kalkıp gelince üç bir koldan muazzam bir kahvaltı masası hazırladılar. Çalan kapıya koştu Ariya. Şimdi gelen giden bitmezdi. Kapıyı açtığında Devran burnundan soluyarak girdi. Berfin'le sarıldılar hemen.

"Hiç uyumadım" dedi kızarak. Ariya gülüyordu. "Ne sırıtıyorsun ya?" dedikten sonra hızlıca salona gitti.

"Delirdin mi Ariya?"