HOT SERIES #2: Waves of Pleasure

Chapter 24

Marami pang gusto sabihin ang kakambal ni Xenon na si Xernan ngunit hindi ko na kaya pa na pakinggan ang mga sinasabi niya dahil sobrang sakit na ng dibdib ko.

Tumayo ako ar tumakbo paalis sa hapagkainan kung nasaan nandoon silang dalawa. Mabuti nalang wala si Rio dito dahil kapag nakita niya akong ganito, hindi ko alam kung paano ipapaliwanag sa kanya. Mabuti nalang hinatid siya ni Xenon kina Mama at Lola.

Narinig ko pa na tinawag ako ni Xenon pero hindi ko na ito pinakinggan. Sa halip, tumakbo lang ako papalabas sa bahay. 

"Oceana! Wait!" rinig kong sigaw ni Xenon mula sa likod ko.

Sinundan niya pala ako.

Napatigil lang ako sa pagtakbo nang maabutan niya ako. He grabbed my wrist to stop me from running.

Umiiyak akong hinarap siya.

"Shh... Stop crying..." he soothed. He cupped both of my cheeks and made me look at him.

Lumingo-lingo ako. "I'm sorry... Hindi ko alam... I'm sorry..." sunod-sunod kong ani habang umiiyak.

Masakit sa akin ang nangyari sa amin pero alam kong mas masakit para kay Xenon ang nangyari. Kaya hindi matigil ang pag-iyak ko. Nagsisisi ako nang sobra. Sising-sisi.

Hindi ko siya magawang tignan sa mata.

"Oceana, look at me." He gave me an assuring smile. "It's okay... We can't turn back the time. Pinaglayo man tayo pero heto, nagkita ulit tayo. I admit, sobra akong nasaktan noong nawala ka. I almost lost everything... Sa loob ng limang taon, walang araw na hindi kita inisip. Walang araw na hindi kita hinanap... I was looking for you, Oceana... I never give up looking for you..."

A tear escape on Xenon's eyes. "Mahal kita eh... I never stop loving you... Kaya huwag ka nang umiyak. Nasasaktan ako..." Itinuro niya ang kanyang dibdib. "Masakit dito..."

Niyakap ko nang mahigpit si Xenon. Iyong tipo ng yakap na ayaw na ko na siyang pakawalan.

Ghad... I miss this man so much...

"I missed you..." I whispered while hugging him.

Niyakap ako pabalik ni Xenon at mas pinahigpit niya pa ang kanyang yakap sa akin. He's caging me into his arms and I feel safe... I feel complete... I feel loved...

"I missed you too, Oceana... Araw-araw..."

Xenon never failed to make me feel that I am loved. He never failed to make me feel that I am alone. He made me experience that someone will always be there to love and support. Kaya nasaktan ako noong akala ko niloko niya ako dahil hindi ko talaga lubos na maisip na magagawa niya akong lokohin sa kabila ng pinaparamdam niya sa akin.  Nadala ako sa emosyon ko kaya nagpadalos-dalos ako.

Xenon kissed me on my forehead and looked at me intently in the eyes. "Magsimula tayo ulit. Let's make things right... My love?"

"Pero nasaktan kita..." sagot ko.

Naisip ko na baka hindi ako ang para sa kanya dahil lagi ko nalang siya binibigyan ng sakit. Kaya maiintindihan ko kung magmamahal siya ng iba kahit mahal ko pa siya.

"Habang buhay akong masasaktan Oceana kung wala ka sa buhay ko. I want to make it up to you. Let's start again. Gusto ko ikaw pa rin ang magiging ina ng mga anak ko. Gusto ko ikaw ang makakasama ko hanggang sa pagtanda... Ikaw lang Oceana... Ikaw lang..."

I can feel his sincerity. Ganoon rin naman ako. Gusto ko siya pa rin ang magiging ama ng mga anak ko. Gusto ko siya pa rin ang magiging asawa ko.

I want to try again.