SEVDAM KARADENİZ

Bölüm 23

Seray;

Eve geldikten sonra gerekli dosyaları yerine yerleştirip beklemeye başlamıştım. Ceylan hala gelmemişti...

Yoğun bir gün geçirmiştik. Doruk 2 günde gereğinden fazla bilgiler öğrenip bize anlatmıştı her şeyi. Ceylan duyunca deliye dönmüştü. Haklıydı da!

Şu son zamanlarda beni tek mutlu eden şey kız kardeşim Serra'nın ayağa kalkıp bana yürüyerek sürpriz yapması olmuştu. Bu haber beni bir nebze mutlu etmişti. Seneler sonra yürüyebiliyor ve arkadaşları ile dışarıya çıkabiliyordu.

Yiğit temkinli olacağına söz veriyordu öyle yolluyordum kızları dışarıya. Eymen de arada gizli kaçak Melis'i görmeye geliyordu ama Melis yüz vermiyordu. Kız haklıydı gencecik oğlan evliydi. Ama kiminle evliydi bunu henüz bilmiyorduk. Bir çocuğu yoktu bana kalsa çocuğu olsa Melis'in peşinde dönmez diye düşünüyordum.

Kapının çalması ile hızla ayağa kalktım.
"Ceylan! Neredeydin!"Derken kapıyı açtığım gibi şok oldum.

'Ceylan beklerken Hüseyin buldun.
Sendeki şans değil de ne!'

"Ceylan yerine ben varım. Olmaz mı?"diyen Hüseyin'e ilk önce memnuniyetle baktım...

Sonrasında öfke ve hayal kırıklığı ile dolu olan bakışlarımı diktim gözlerine. O gün dedikleri aklıma gelince sinirlerim bozulmuştu.

"Bunu sana getirdim."Diyerek küçük saksıda duran çiçeği bana uzattı. Sanki birisi benim ellerimi ona doğru uzattı ve elindeki çiçeği aldım!

"Gel."Diyerek içeriye geçtim.

"Geçen gün için özür dilerim. Ama bazı sebeplerim var. Korktum çok korktum!"Diyerek beni hayrete düşürdü.

"Ne korkusu?"diye sordum.

"Bi kadını sevdim ben. Hemde çok sevdim,o zamanlar genç delikanlı çocuktum. Kanımız kaynıyordu... Bir kaç sene bu sevda denen şey sürdü gitti... sonrasında gerçekler ile yüzleştim!"Diyerek derin nefes aldı.

"Bahsettiğin kadın Özlem mi?" Dememle "Nereden..-?"Diye atıldığı esnada sözünü kestim;

"Özlem çiçeği değil mi bu? Aynısı Ceylanda da vardı."Diyerek çiçeği okşadım...

Derin bir nefes aldı ve konuşmaya başladı;

"Bi gün bahçeye giderken gördüm onu Haşim ile yakın duruyorlardı. Zaten babamı yeni kayıp etmiştim üstüne birde Özlemin bana ihanet ettiğini sanınca... Bak ben aynı şeyleri tekrar yaşıyorum diye çok korktum sana değer verdiğimi biliyorsun. Kaç senedir ailemizin bir parçasısın."Diyerek gözlerime baktı.

"Aslında sana ihanet ettiğini sandığın kız bi tecavüz kurbanıydı ve karnındaki bebeği ile canına kıymıştı..."dedim gözlerine sert şekilde bakarak.

"İşte bu yüzden sana geldim. O gitti ben pişman oldum. Sen varsın pişman olmak istemiyorum."Diyerek gözleri dolu halde bana baktı.

"O sözleri hak edecek ne yaptım diye düşünüp durdum 2 gün boyunca... Halbuki sana karşı bir yakınlık bile göstermedim 10 sene boyunca. Telefonda Doruğun aradığını görmüşsün! O Doruk kim biliyor musun? Ceylanı tacizciden kurtaran çocuk! Bizim kardeşimiz! Kan bağımız olmasa bile candan ötemiz!"Dediğim anda yüzü öyle bir hal aldı ki.

"Ciddi misin?"Diyince "Evet ciddiyim. Hem benim erkeklerle işim olmuyor biliyorsun."Diyerek bakışlarımı kaçırdım,sustum.

"Sahi kaç senedir sende bir durgunluk var."dedi yüzüme sorgularcasına bakarak,içim ürperdi.