Bölüm 13

823 409 1.1K
                                    

Berk;

"Oğlum haydi da. Sıkma canını buda geçecek elbet."dedi Hüseyin fakat hiçte öyle olacak gibi değildi, sıkıntılı bir nefes verdim "Plan yaptığını söyledin bugün ise bir hamle yapmadın"

"Mehmet'i sen duydun!" Diye homurdandı. Kaşlarımı çatıp kirli sakallarımı kaşıdım "Bu mesajları atan herif kim öğrenelim bir" deyip gözlerimi kıstım.

"Öğreniriz, o kolay." Diyip sustu.Ceylan geldi,son derece mutsuzdu. Hızlıca arabaya bindi bizde peşinden bindik.

"Nikahta keramet var derler."dedi Hüseyin. Ortamı yumuşatmaya çalışıyordu.

Ceylan sert sesiyle "Bu normal bi nikah mı sence ?"dedi ardından Hüseyin "Apar topar oldu tabii ama..."Diye geveledi.

Arabayı sürerken ellerim gerilmeye başladı. Evlenmeyi istemiyordu, istemeyecekti. Birbirimizi seviyorduk bu doğruydu ama şimdi Ceylan hastaydı. Baba evinden gelin çıkamayacak, her genç kızın hayali olan beyaz gelinliği giyemeyecekti. Ve en sinir bozucu olanı da elalemin diyecekleri olacaktı...

"Hala geç değil..."dedi bakışları ara ara dikiz aynasına kayıp bana bakıyordu fark ediyordum.

"Senin canın tehlikede! Ben seni yarı yolda bırakacağım öyle mi? Sen psikolojik olarak hastasın,tedavi olacaksın. Peşinde itler var! Ben seni KORUYACAĞIM! Yaklaşık iki saat içerisinde kıyılacak bir nikahtan ve senden VAZGEÇMİYORUM! Sen bundan sonra benim himayem altında olacaksın!" Dememle kaşlarını çattı.

"O ne..-"derken sözünü hızla kestim.

"Haaa bu seni kısıtlıyorum demek değil! Özgürlük hakkına hala sahipsin, ne sen benden nede ben senden üstünüm! Bu konuyu son kez aha da  Hüseyin'in yanında konuşuyorum! Bir daha da sakın ağzını bu konu için açma. Senelerdir sesine hasret kaldığım kadından bu sözleri duymak acıtıyor! Bilmem açıklayıcı oldu mu?"Diyip camı sonuna kadar açtım.

"Senin içinde ne yaşıyormuş lan öyle..."dedi Hüseyin sessizce.

"Berk bende senin iyiliğin için söylüyorum herhalde... akıl var mantık var hadi bana birşey yapamadılar bu sefer de sana zarar verirler! Senelerdir ayrı kaldığım adamın acı çekmesi benim de canımı yakmayacak mı?! Ya haksız mıyım Hüseyin abi?"

"Aşıkların arasında sap kalmak bu olsa gerek."dedi Hüseyin.

"Hem haklısın,hem haksızsın!"diye bağırmamla oda öfkelendi "Çek kenara arabanı!"diye bağırdı. "Ne?"diyebildim sadece.

"Tamam haydi sakin."dedi Hüseyin fakat ortamın gerginliği geçmeyecek gibiydi. Ceylan dahada öfkelenirken "ÇEK!"diye bağırdı tekrardan.

"Sebep? Arabadan inip yola tek başına mı devam edeceksin? Hani şu filmlerde kadınların yaptığı gibi ?!"diye bağırdım.

"Yok ben senin gibi inatçı,öküz karakterlere daha sakin,anlaşılır ve insani bir dilde açıklama yapmak için söylüyorum!"diye bağırdı.

"Ceylannnn!"dedim tekrardan dişlerimi sıkarak. "La iki deli bir araya gelmemeli dedikleri siz misunuz! Bağırmayın!"diye ekledi Hüseyin.

"Ula..."Dememle bana karşılık "Ne Ula? Ne acaba?"diyip arabadan hırsla indi.
"Bekle!"diye bağırıp peşinden hızla indim. Konuşmaya başladık;

"Anlamıyorsun yada salağa yatıyorsun."dedi elleriyle saçlarını tepeden toplarken.

"Anlıyorum ama..."dedim ve sustum saçlarının kokusu... o koku hala aynıydı...

"Ne ama?" Diyince kendimi hızla toparladım "Karım olduktan sonra kim sana zarar vermeye cesaret edebilir?" Diyiverdim.

"Çok inatsın Berk! Aklım gidip geldiği zaman neler yaşayacağını düşündün mü hiç?"dedi o anda kalakaldım.

SEVDAM KARADENİZ Where stories live. Discover now