☀️ DÖNER☀️ (Aile Kurgusu)

37.Bölüm🥙

Medya: bu aralar İNUİ ye takmış olabilirim ehehe☘️

Koş Güneş koşşş!!

" Ablaaa peşimizdeler hâlâ ne yapicaz!" Dedi Ateş koşarken .

" Bilmiyorum Ateş koş ve beni takip et sadece!" Dedim bağırarak önümdeki Ateş'e

" Ben dedim çalmayalım diye portakalları!" Dedi Ateş ağlamaklı sesiyle.

" Durun orda yaptığınızın bedelini ödiyiceksiniz!" Diye arkamızdan kükremişti adam.

Şimdi gelelim fasulyenin faydalarına bizim burda ne işimiz var. Güzel soru

Tabi ki çünkü ben sordum.

Susarmısın

Hayır

İç sesimin ne kadar işeyaramaz olduğunu anlayınca düşünmeyi bırakıp arkama baktım.

İki adam şuan ateşle beni elimizdeki iki, üç portakal için kovaliyordu yaklaşık 5 dakikadır.

Yani göz hakkıdır evim bahçesinden birer tan- yani 10 tane almış olabiliriz ama canım çekmişti. Portakallarında Hoay maşşallahı var tabi canım.

Ateş' e baktığımda yolluk olarak aldığımız kucağındaki portakalları adamlara doğru fırlatmıştı

" Salak biz boşunamı koşuyoruz niye atıyosun portakalları !" Dedim sinirle.

Allahım lütfen yukardan akıllı gönder

Allah: tabi efenim

Çarpılcaz şimdi

Çarpanlar çarpmış bize zaten şuan aa

" Ya abla şansımı deniyeyim dedim" dedi oda bağırarak.

Ama aksine portakallari üzerlerine atmak ise yaramamış dahada sinirlenmiş ve daha hızlı koşmaya başlamışlardı.

Kucağımdaki portakallara dikkat ederek Ateşin kolundan tuttum ve başka bir ara sokağa sürükledim.

Ateşe belli etmiyordum ama bunlar hiç tekin tipe benzemiyorlardı. Kardeşimi korumak zorundaydım.

Ara sokak bizi şehirin göbeğine çıkarınca biraz olsun rahatladım ve insanların arasına dalmaya başladık. İnsanlar bize garip garip bakarken çarptığımız bazı kişiler bize bağırıyordu.

En son sert bir şekilde çarptığım adam bize sinirle bağırınca dayanamayıp "Ne bağırıyon öküz!" Dedim bende bağırarak ve koşmaya devam ettik.

Ateş'in yorulduğunu görünce elimdeki portakalları hüzünle arkama fırlatıp 'sizi tekrar alıcam bebeklerim' diyerek Ateş'i destekleyerek daha hızlı kosmasini sağladım.

Bir yere girmemiz gerekiyordu. Bu manyaklar bizi bırakıcağa benzemiyordu. Şimdi diyebilirsiniz sen dövüşçü değilmisin aptallık etme bihter ama adamlarda baya büyük duruyorlardı ve Ateş'i riske atamazdım.

"Abla orası!" diyerek Ateş'in gösterdiği spor salonuna benzer mekanın kapisinin açık olduğunu gördüm. Onayimla oraya doğru koşmaya başladık

Cam kapıdan geçtiğimiz gibi kapıyı arkamdan kapattım ve kilitledim.

Derin bir oh çekerken Ateş'in beni durtmesiyle arkamı döndüm.

Ne?!

Bula bula burayımı buldun ateş.

Başta Ayşe hoca olmak üzere bize şaşkınca bakan Akel , Sarel ve diğer arkadaşlarını görmemle gergince sırıttım.