☀️ DÖNER☀️ (Aile Kurgusu)

12.bolum🥙

Oyy ve yorum unutmayınnn

Medyayı hatırlayan (⁠~⁠‾⁠▿⁠‾⁠)⁠~

Niye heryer kapkaranlık

Nerdeyim aq diye düşünürken gözlerim açıldı ve Toprağın bana vatoz gibi sarmış olduğu kollarıyla uyandım .

Bunlar kaç kilo aq iki elimle kollarını üstümden atıp kalkmaya çalıştım ama ayı gibiydi.

"Toprakcigim sen mi kalkarsın yoksa benim gazabimami uğramayı tercih edersin" diyince gözünü açmadan sırıttı

Sen şeytannn

"Ben böyle rahatım bence böyle kalabiliriz" deyince

Sırıtarak " Dün ki olayları unutmadım Toprakcigim. Benden çekeceğiniz var haberiniz olsun" diyince surati asıldı ve kollarını çekti.

Bugün cumartesiydi  Barınla buluşacaktım.

Barın kim derseniz en yakın ve tek arkadaşım. Aylardır başka bir şehirdeydi ve sonunda bugün dönüyordu.

Çağrıda sonra en çok değer verdiğim kişiydi  kendileri.

Kardeş gibiydik ve sonunda buluşacaktık.

Asagiya indim neredeyse herkes buradaydı sanırım. Yerime geçtim ve sanırım bir açıklama yapmam gerekiyordu. Off ciddi konulardan nefret ediyordum.

Bı yerden başlamak gerekiyo ama.

"Bakın yaptığınız şey yüzünden size çok kırgınım. Kolay kolay affedebilecegimide sanmıyorum ama siz benim ailemsiniz istesemde istemesemde kalmak zorundayım sanırım. Size bir şans vericeğim doğru bir karar verdiğini düşünüyorum" diyerekten konuyu damgaladım ohh ne bitmek bilmez bi süreydi.

Deniz hanım yani müstakbel anam yanıma koşarak gelip kollarını bana sardı. "Çok teşekkür ederim kızım. Bize bir şans verdiğin için" diyip tebessüm etti.

Kızım mı? zor alışacağım sanırım

Ardından Devran bey de gelip bana sarıldı ve "önceki hayatını az çok biliyorum ama emin ol herşeyi birlikte halledeceğiz." Diyerek anlımı öptü

Hız sonsuz

Gözlerim dolmaya başladı yine. Baba konusunda çok hassastım. Nalet şey

Neyse ki kendimi tuttum ama fark etmişlerdi kahretsin

Diğerine baktigimda hüzünlü birer tebessümle bizi izliyorlardı.

Bu kadar duygusal keklik yeto

"Bugün dışarı çıkabilir miyim?"=diye soru attım ortaya

"Tabi kizim noldu nereye gidiyorsun?" Diye sordu Deniz hanım yani anam

"Barınla yani arkadaşımla buluşucağım" diyip karşıma baktım. Abi takımından hiç iyi sinyaller gelmiyordu.

"Kimmiş o arkadaşın getir bizde tanışalım" dedi Serin elindeki çatik kaslarıyla

Sana noliyo gülo

" Gerektiğini düşünmüyorum " diye mesafeli bir şekilde cevap verdim.

Direkt affedicek halim yoktu ayol

Kaşlarini çatıp önüne döndü

Yemek sessiz geçti

Birkaç şey yedim ve dışarıya çıktım

Bulusucagimiz yere doğru adimlanaya başladım

Adımlarım koşuya dönüştü ve hiç olmadığım kadar hızlı koşuyordum