☀️ DÖNER☀️ (Aile Kurgusu)

28.bölüm🥙

Şişe tekrar dönmüştü...

Bu sefer Sare ve Ateş arasındaydı.

Ateş heyecanla " sonundaa peki söyle bakalım doğrulukmu cesaretlikmi"
Dedi sesli bir şekilde ve işaret diliyle sareye anlattı.

Sareyse utangaçça " cesaret ama zor bişey olmasın " dedi gülümseyerek.

" İşte benim kuzenim" dedi ateş ve düşündü ne soyliyicegini.

Ardından sesli bir şekilde ayrıca el işaretiyle " bize piano çalarmisin" dedi heyecanla

Sare pianomu çalıyordu

" Evet Sare dinlemeyi çok isterim önceki çok güzeldi" dedi heyecanla rüzgar

Önceki... Konuya gittikçe yabancilasiyordum.

"Bende dinlemek isterim " dedim heyecanla konuya dahil olmaya çalışarak

" Tamam ozaman benimle gelin" dedi işaret diliyle

Hepimiz salondaki pianonun etrafına dizilmis onu bekliyorduk.

Piyanoda ellerini bir süre gezdirdi, gözlerini kapattı ve derin bir nefes aldı.

Cidden seviyordu çalmayı.

Ve parmakları notlalarin üstünde dans etti.

Parça-anlamazdın

Çok güzel çalıyordu. Diğerleri alışık bir sekildike tepki verirken benim ağzım açık kalmıştı. Benimde ilgim vardı piyanoya belki banada öğretirdi bir gün diye düşündüm

Parçayı bitirdi ve dayanamayıp alkış patlattım birtane. Benimle birlikte herkes alkışlamisti. Sare utangaçca tekrar yerine geçti.

Lodos abi sare'nin saçlarına öpücük kondurup " aferin benim güzelime mükemmeldi" dedi sessizce

Herkes tekrar yerine yerleşicekken gözüm pencereye takıldı. Çok güzel yağmur yağıyordu.

Ben dalmış gitmişken Deva ablanın sesi duyuldu " Çok güzel değilmi" dedi oda benim gibi.

"Fazlasıyla..." Dedim hayran bir şekilde.

" Dışarı çıkalım mı?" Dedi bana bakarak.

" Ne!?" Dedim şaşkınca. "Çok isterdim ama izin vermezlerki" dedim üzülerek

" İzin istediğimi hatırlamıyorum " dedi dik bir şekilde ve gülümsedi.

Şuan benim için tam bir idol gibiydi

" O zamannn" dedi ve elini bana uzattı.

"Çok güzel olurrr" dedim heyecanla.

" İlk defa benimle aynı fikre sahip birisi "dedi şaşkınlıkla.

" E hadi o zaman ne duruyorsun " dedi umutla

Kapıyı hunharca açtım ve kendimi fırtınalı yağmurun altına attım.

Bütün hücrelerim yenilenmiş ve yeniden doğmuş gibiydim.

Gözlerimi kapattım ve baştan aşağı ruhumu teslim ettim yağmura.

Deva ablada benim gibiydi. Resmen ikizimi bulmuştum.

O sıradada arkamızdan Serin ve Lodos abi bağırıyordu.

" Manyaklar buraya gelin hasta olucaksınız" dediler ikiside aynı anda.

Nasi bukadar benzer olabiliyorlardi.

Bizim gibi...

En sonunda üzerimize geliceklerinde dil çıkarıp Deva ablayla birlikte onlarla bahçeyi turlamistik