☀️ DÖNER☀️ (Aile Kurgusu)

43.Bölüm🥙

"Gitme"

Şaşkınlıkla ona döndüm.

"Ne?" Dedim anlamaz bir şekilde.

Onunsa eli ayağı birbirine dolaşmış gibi bir hali vardı. Gözlerini gergince etrafta gezdirdi ve tekrar gözlerimle buluştu.

İlk defa böyle görüyordum onu.

"Yani dikkatli git diyicektim. Bir kaza daha olmasını istemeyiz" dedi durumu kurtarmaya çalışarak gülümsedi

Tek kaşımı havaya kaldırdım ve gözlerimi meydan okurcasına ona diktim "Peki ikna olmadım ama neyse" dedim.

Konuyu uzatmamaya karar vererek sonlandırdım. "Ablaa!!"

Sesin geldiği yere 180 derece kendimi döndürdüm. Döndüğüm gibi boğa gibi üstüme atlamaya gelen Ateşi, neredeyse ilk defa telaşlı gördüğüm Asil'i. Arkadan hızla yürüyerek çatık kaslarıyla gelen Pamirle Erimi ve son olarak ta Sinirli gelen Toprakla Serin abimi gördüm.

Ateş dirskt üzerime atlarken dengemi zar zor koruyabilmiş ve sarılmıştım ona.

"Yine mapuslara düştün diye çok korktum!!" Dedi Ateş ağlamaklı sesiyle

"Zaten düşmüş salak azda bize bırak " diyerek bu seferde Asıl üzerimdeki Ateşi neredeyse sökerek çıkarmak zorunda kalmıştı

Uzun bir süre sarıldıktan sonra Toorak ve Serin abimin açıklama bekler ggibi bı halleri vardı.

"Lan senin boynuna noldu!!!" Rüzgarın böğürmesiyle herkesin kafası boynuma döndü.

Toprak abimin kaşlari olabildiğince catilirken Serin " Kim yaptı bunu ?" Dedi sinirle soluyarak

"Küçük bir olay abi merak etme iyiyim ben" dedim gülümseyerek

Ardından boynuma dokundu yavaşça söyledi " nasıl küçük bir olay ize bak Güneş. Sen neden kavgaya giriyorsun. Kendini riske atıyorsun ha. Evet dövüş biliyosun ama bu sana her kavgaya gitme hakkı vermez. Bizi meraktan öldürücekmisin kardeşim ha" dedi bitkince. Söylediği şeyden sonra çökmüş ve endise içindeki diğerlerini gördüm.

İçim acımıştı gerçekten.

"Bu sefer olayı ben başlamadım abi. Küçük olaylara ben girmem biliyorsun zaten. Güven bana" dedim emin olmasını isteyerek.

Oysa "eğer öyle diyorsan öyledir kardeşim" dedi ve bağrına bastı beni.

Olay anında ne kadar gerildiysem vücudum hamur kıvamına gelmişti neredeyse sarılınca. İçim ısınmış ve rahatlamıştım. Kendimi onun güçlü kolları arasında güvende hissediyordum. Aynı Çağrı abimde yaşadığım duygu gibi.

Ama onun yeri çok başkaydı. Karşıma Abimmk Klaus Mikaelsonmı deseler Klausu seçerim

Ehheheheheheh

Şaka bir yana yeri gerçekten ayrıydı bende.

Ardından Pamir abim ve Erim abim geldi ve sarıldılar teker nasihatleride unutmamak lazım tabi.

Arkamdaki okusuruk sesiyle Yankı'yı fark ettim

Lan Yanki burdaydı!

"Aa bu ablamın üzerine düştüğü çocuk degilmiydi ?" Dedi Ateş

Hemen ağızıni kapatıp " yok Ateşin sen yanlış görmüşsündur orda birsuru kişi vardı" dedim gergince. Anlimda bir damla ter aktığını hissettim.

Yankıysa tam gitmeye hazırlanır gibi yapicakken Pamir" Aaa evet gerçekten o nerde görsem tanırım o yüzu" dedi

Herkes çarpılmış orangutan gibi Yankı'yı baştan aşağı kurbanlık kuzu gibi incelemeye başlamışlardi.