ဗီလိန်ဥက္ကဋ္ဌရဲ့ ချစ်သူလေးအဖြစ်ကူးပြောင်းလာခြင်း [မြန်မာဘာသာပြန်]

{115}

ချူချန်သည် သူ့ကို ကြည့်၍ အလေးအနက်ထားပြောလိုက်၏။

“ကိုယ်လက်သင့်မခံနိုင်ဘူး။အဲ့လိုရလဒ်မျိုးကိုလည်း မခံယူနိုင်ဘူး”

အရင်ကဆို ကျိချင်းကျိုးကသူ့ပေါ် မှီခိုအားထားလေ့ရှိပြီး သူ့ပြဿနာတွေကို ကူပေးဖို့လည်း အရင်စပြောလေ့ရှိသည်။ကျိချင်းကျိုးနဲ့သူတို့ စာချုပ်သက်တမ်းကုန်ပြီး ကျိချင်းကျိုး အိမ်ကနေ ထွက်သွားသည့်နေ့တွင် ခွင့်မပြုနိုင်တာမျိုး ချူချန်စိတ်ထဲ မဖြစ်ပေါ်ခဲ့။ဘာလို့ဆို သူလက်လွတ်ပေးလိုက်ပြီး သူတို့ ဆက်ဆံရေး အဆုံးသတ်သွားရင်တောင် သူ့မှာ ပိုကောင်းမွန်သည့် အနာဂတ်လမ်းတွေ ရရှိ‌လာအောင်  ကူညီပေးနိုင်လိမ့်ဦးမည်ဆိုတာ သိနေလို့ပင်။

ကျိချင်းကျိုးက သူ့အိမ်ရှာတွေ့ပြီးဖြစ်၍ စိုးရိမ်စရာမလိုဘူးလို့ ပြောလာသည့်နေ့က ချူချန် စိတ်ဓာတ်ကျခဲ့ပေမယ့် လက်မခံနိုင်တာမရှိသေး။ဘာလို့ဆို ကျိချင်းကျိုးက သူ့ကို ဖုန်းပြောနေတုန်းဖြစ်ပြီး သူအရှည်ကြီး ပျံသန်းရဦးမယ်ဆိုတာကို ချူချန်သိနေသည်။သူက ကြံ့ခိုင်ပြတ်သားနေပေမယ့်တကယ်တော့  အသိုက်ထဲမှာ လုံခြုံစွာ ရှိနေသေးသည့် အပျံသင်စ ငှက်ပေါက်လေးအရွယ်ပင်ရှိသေးတယ်လေ။

နောက်ပိုင်း မြေအောက်ကားပါးကင်မှာ တွေ့ကြချိန် ကျိချင်းကျိုးက သူ့ကို လွှတ်ပေးဖို့ ပြောလာသည်။ ချူချန်မှာ ခံစားချက်အကုန် ချုပ်ထိန်းထားရသော်ငြား ဒါကိုလည်း ခံယူနိုင်ဆဲပင်။ အဲ့နေ့က နှင်းဆီ ပန်းတွေကို သူသိမ်းဖြစ်ခဲ့သည်။သူ့မသိတ်စိတ်က ကျိချင်းကျိုးပြန်လာလိမ့်မည်ဟု အမြဲခံစားနေရ၍ဖြစ်၏။

သို့တိုင် ဖန်ယောင်ရွှမ်း၏ မတော်တဆမှု ဖြစ်သည့်အချိန်မတိုင်ခင်ထိသာ...ကျိချင်းကျိုးက သူ့ကို ပြောလာသည်။
“ဒီကိစ္စကိုသာ ကျွန်တော် ဖြတ်ကျော်နိုင်ရင် ဘာမှ ကြောက်စရာမလိုတော့ဘူး” တဲ့...
ထိုအချိန်မှာတော့ ချူချန်တကယ်ကို အထိတ်တလန့်ဖြစ်လာမိ၏။သူတို့ရဲ့ အစပြုခြင်းက ကျိချင်းကျိုးလိုအပ်သော သူနှင့် သူ့ပိုက်ဆံပေါ် အခြေပြုထားခြင်းဖြစ်တယ်။သူတို့အတူရှိနေစဉ် တစ်လျှောက်လုံး ကျိချင်းကျိုးက သူ့ကို အားကိုးပြီး သူ့ကိစ္စတွေမှာလည်း ဝင်ဖြေရှင်းခိုင်းဖို့ ဆန္ဒရှိနေခြင်းဖြစ်၏။တစ်နေ့နေ့တစ်ချိန်ချိန်များ ကျိချင်းကျိုးက သူ့ကို မလိုအပ်တော့ဘဲ အားမကိုးချင်တော့ဘူးဆိုရင် သူဘာလုပ်ရတော့မလဲ? အဲ့အချိန်ကျရင် သူပိုင်တဲ့ကျိချင်းကျိုးကို ပြန်ရနိုင်ပါဦးမလား?