Gümüşservi /Texting

XXXVIII

İnsan sevdiği kişiyle zaman geçirdiğin de bambaşka biri olduğuna inanıyorum. Çünkü o kişinin yanında tam anlamıyla kendi oluyordu. Bu zamana kadar buna inanmazdım. Ta ki Senar'ı gördüğüm zamana kadar.

Şu kısa sürede ona o kadar çok bağlanmıştım ki hep onu görmek, onunla konuşmak istiyordum. Ve yakında gidicek olması da beni çok üzüyor. Gitmemesi için elimden geleni yaparım.

Dolabıma doğru ilerleyip ne giyinebilirim diye bakındım. 1 saat sonra Can'ları alıp doğum günü partisine gidicektik.

Şık görünmek istiyordum. Bunun sebebi kendime itiraf edemesem de Senar'dı. Onun gözünde nasıl gözüktüğümü bilmiyorum ama umarım iyiyimdir.

Asılı olan siyah gömlek ve pantolon çıkardım. Bence bunlar iyiydi fazla abartmaya gerek yoktu.

Üstüme giyindikten sonra aynadan kendimi süzdüm. Fena sayılmazdım. Gömleğin ilk iki düğmesini açtım. Böyle daha iyiydi. Ellerimle saçlarımı düzeltip, masadan parfüm alıp birkaç fıs sıktım. Bence hazırdım artık. Fazla da süslenmeye gerek yoktu.

Şu iki gündür hem kalbim çok ağrıyor hem de içimde kötü bir his vardı. İyi şeyler düşünmeye çalışıyordum ama bir türlü içimdeki huzursuzluk daha ağır basıyordu. Umarım bugün her şey güzel giderdi. Yoksa ben daha kötü olucaktım.

Şu 1 haftadır kendime bakmıyordum. Ne doktor kontrolüne gitmiştim ne de spora gitmiştim. Boş boş oturmuştum. Sadece okula gidip gelmiştim. İlaç içtiğim zamanlar yan etki olarak çok uyku yapıyordu. Ama şu an gece uyuduğum bile söylenemezdi. Tam uyuyacağım zaman da içimde kötü bir his oluyordu.

Telefonumun çalmasıyla kendime geldim. Ekrana baktığım zaman Senar arıyordu. Şaşırmıştım. Çünkü aramasını beklemiyordum. Birden sıcak basmıştı sanki. Çok fazla bekletmeden hemen cevapladım.

"Efendim."

"Merhaba." Sesi bile kalbimi yerinden çıkartıyordu.

"Merhaba."

"Şey hazır mısın? Biz hazırız da."

"Evet hazırım. Geliyim mi?"

"Olur. Ne zamana kadar gelirsin? Ona göre aşağı inelim."

Saate baktığım zaman yediye çeyrek geçiyordu.

"Bı on dakika sonra gelirim."

"Tama aşağı iniyoruz o zaman."

"Tamamdır, görüşürüz."

"Görüşürüz."

Telefon kapandığı zaman derin nefes aldım. Yanlış bir şey soyliyeceğim diye ödüm kopuyordu. Sesini duyduğum zaman bile böyle heyecanlanıyorsam, onu gördüğüm zaman neler yaparım bilmiyorum.

Son dakika aklıma gelen hediyeyi aldım. Az kalsın unutuyordum.
Odadan çıkıp kapıya doğru ilerledim. Askılıktan üzerime uygun ceket aldım. Açık hava da olucaktık. Akşam hava eserdi. Onu da üzerime geçirdikten sonra araba anahtarını da alıp, ayakkabılarımı giyinip kapıyı kapattım.

Merdivenlere yönelerek inmeye başladım. 4. katta oturuyordum. Merdiven olmadı sıkıntı değildi tam tersi daha iyiydi. Ama çıkarken aynı şeyi söyleyemeyeceğim.

Dış kapıyı açarak çıktım. İyi ki ceket almışım. Hava biraz esiyordu. Ve karşıdaki arabama doğru ilerlemeye başladım. Anahtarın düğmesine basıp arabayı açtım.

Arabaya bindiğim zaman arabayı çalıştırdım. Telefonum arabaya bağlayarak müzik açtım.

Serseri, Teoman