Forever Yours

Chapter 5

Forever Yours
Chapter 5

Picture ni Sky sa side -->
Enjoy Reading! :D

Jen's POV

"CLASS DISMISSED."sabi ni Prof. Horm na ikinabuhay ng mga dugo ko sa katawan.

"Natapos nadin ang Hell Minutes na pagtuturo niya nang math. Kala ko wala pa siyang balak mag-dismiss e magtatime na at take note! Bumabaha na ng dugo sa buong classroom dahil sa math. "sabi ko at tumayo at naginat pa.
Ewan ko ba para kaming nakikipaglaban sa madugong labanan dahil sa math na yan -___- pamatay!

"Sinabi mo pa."sang-ayon naman ni Ae at hinikab pa.

"Haha nakita mo kanina yung reaction ni Yuuki? Grabe epic! ni hindi nga siya makagalaw sa upuan niya tapos kamatis na yung mukha hahaha!"pangaasar ni Ae kay yuuki pagkatingin niya dun. Natawa nalang ako haha. Totoo naman kasi yung sinasabi ni Ae.

Hindi makasagot si Yuuki kasi nasa tabi niya parin si Travis at nagaayos ng gamit. Sinamaan niya lang kami nang tingin.

Natawa nalang kami ni Ae.

"SKYYYY PAREEEE!"biglang may sumigaw na lalaki galing sa labas.
Moreno ito at matangkad. Mukhang kaibigan ito ni Sky.

Napansin ko namang nagmadaling kunin ni kumag yung bag niya at tumakbo.

*Booog

Na dahilan nang pagbangga niya kay ae at pagkaupo nito sa sahig.

"Aww."

Humawak si Ae sa braso niya na nabangga sa upuan pagkaupo niya,sa sahig.
Nagdilim yung paningin ko nang di ko manlang nakita siyang lumingon at dire - diretsong lumabas na parang walang nabangga.
Mas lalong nagdilim yung paningin ko nang makitang namamaga ang braso ni ae, ni hindi nga yan pinapadapuan ng mga magulang niya ng lamok tapos siya?!

"HOY WALANGHIYANG SKY SEHUN OH! "sinigaw ko ang buo niyang pangalan na Sky Sehun Oh. Meaning hindi ako galit dahil GALIT NA GALIT AKO! Kung natitimpi kong lagi siyang may pinaiiyak na babae sa HARAP KO ( dahil katabi ko siya lagi kong nasasaksihan ang mga araw-araw niyang pambabasted at pagpapaiyak sa mga babae ) ngayon hindi ko na papalampasin ang GINAWA NIYA SA BESTFRIEND KO!

Napahinto siya at nagtatakang tumingin sakin.

Nadako naman ang tingin niya kay ae at mukha siyang nagulat. MUKHANG NAGULAT?! E mukha ngang SINADYA NIYA YUN E! AT KUNG HINDI MAN DI SANA TINULUNGAN MANLANG NIYANG TUMAYO SI AE PERO BINALEWALA NIYA LANG!

Nagmadali akong lumapit sakanya at sinuntok ko siya SOLID sa mukha. Kapag sinabi kong SOLID Meaning hindi MALAKAS kundi MALAKAS NA MALAKAS.

Napahiga siya sa sahig.
Dont look down on girls, hindi porket babae kami babae kami. Nagagawa narin namin ang mga kayang gawin ng mga lalaki.

Di na nakapagtataka dahil Marunong akong Manuntok, Judo at taekwondo ako. Nag-aral ako nang mga yun dahil sa WALANGHIYA kong tatay dahil laging sinasaktan si mommy kaya nagaral ako para maipagtanggol ko si Mommy Laban sa walanghiya kong tatay. At mukhang magagamit ko rin yun sa isang to.

"ANG KAPAL DIN NG MUKHA MONG SAKTAN ANG KAIBIGAN KO! ISA KANG WALANG KWENTA!SELFISH!KALA MO KUNG SINONG GWAPO AT NAGPAPAIYAK LAGI NG MGA BABAE! HOY PARA SABIHIN KO SAYO HINDI KA KAGWAPUHAN AT WALA KANG KARAPATANG MAGPAIYAK AT MANAKIT NG BABAE! HUMINGI KA NG PATAWAD KAY SA BESTFRIEND KO NA BINANGGA MO LANG NAMAN AT NATUMBA PERO DI MO PINANSIN! Look what you've done! Ni hindi nga yan pinapadapuan ng mga lamok ng mga magulang niyan tapos tignan mo ginawa mo, namamaga yung braso niya!"sigaw ko sakanya. Pakiramdam ko yun na ang pinakamalakas kong boses.

Inawat naman na ako ni Yuuki at Ae.
"Jen, kalma lang."pagpapakalma naman ni Yuuki sakin.

Napapikit ako. Sh*t ang ayaw ko sa lahat yung mga taong nakapagpapaalala sakin sa WALANGHIYA KONG TATAY.

Tinanggal ko yung pagkakahawak sakin sa kamay ni Yuuki at tumakbo paalis.

--

Pagkating ko sa garden ng school nagsimula nang bumagsak ang mga luhang kanina ko pa pinipigil.

Naaalala ko yung mga time na sinasaktan ng WALANGHIYA kong TATAY si Mommy. Binubugbog,binabalibag pero si Mommy ni minsan hindi lumaban at patuloy paring tinatanggap yung WALANGHIYA KONG TATAY sa bahay.

Umupo ako at niyakap ko ang mga binti ko at yumuko.

Nanginginig ako, natatakot.

Umiling - iling ako, ayokong naaalala ang mga time na yun na para bang isa itong nakakatakot at madugong panaginip na ayaw ko namg balikan.

Ayoko nang maalala yung mga panahong yun pero kahit na ilang beses kong kalimutan may mga bagay talagang nakapagpapaalala sa WALANGHIYA KONG TATAY.

Naalala kopa nun tuwing sinasaktan ni tatay si mom, lagi ko silang nakikita. At si mom, okey lang sakanya. Si tatay naman minsan uuwing lasing at sasaktan si mom. Ako naman tahimik na umiiyak tuwing nakikita ko sila.

Lahat ng tao ay may kanya-kanyang kahinaan.

At ako? Ito yun. Kapag naaalala ko ito para akong nagtu-turn sa isang maamong pusa.

I heard footsteps. Kaya hininaan ko ang pag-hikbi ko ayokong may nakakakita saking umiiyak, na weak ako.

Ayokong may nakakarinig at nakakakita saking umiiyak.

"Sorry."sabi niya at nilahad ang kamay niya na may panyo.

Si sky..
At ang lakas naman ng loob niyang magpakita sakin?! Pagkatapos ng ginawa niya?! Ang pagpapaalala niya sakin sa walanghiyang lintek kong tatay!

"Gamitin mo muna."sabi niya ulit.

"H-hindi ko k-kailangan n-niyan."matigas kong sabi at pilit na di pinahalata na umiiyak ako.

"Sorry talaga sa nangyari kanina, hindi ko naman alam na natumba siya e. Ano bang gusto mong gawin ko para tumahan ka? "sabi niya na mukhang nagaaalala at parang di mapakali niyang sabi. Nakita ko naman yung mga sincerity niya sa pag-sorry niya at hindi naman ako diyos para hindi magpatawad pero tuloy- tuloy parin ang luha ko at isang bagay lang ang nakakapagpatahimik sakin.

"P-pwede bang k-kantahin mo y-yung Different Summers b-by Demi?"sabi ko nang nakayuko pero umiiyak parin.

Lagi kasi yan saking kinakanta ni mommy kapag umiiyak ako or linulullaby niya ako at yun lang ang nakakapagpatahimik sakin. At yun lang talaga ang nakakapagpatahan sakin.

"Or.. Lullaby songs."sabi ko.

Napailing nalang ako. Alam ko naman na hindi niya yung magagawa e.
Tsaka in the first place bat ko pa sinabi yun? Haist. Siya ang dahilan kung bat ako nagkakaganito kaya,dapat diko na i-expect na gagawin niya yun. Isa siyang jerk, and I hate him.

I miss my mom. Nagsimula na naman akong umiyak.

Natahimik naman ako sa paghikbi nang may narinig akong nagha-hum.

Tumingin ako sakanya at nakangiti siyang nagha- hum ng kantang Different Summer.

I hugged him na alam kong ikinagulat niya.
Natigil kasi siya sa paghum na dahilan nang paghikbi ko ulit.

Naghum siya ulit pero lullaby naman ngayon.

Pumikit ako at hinigpitan ang yakap ko sakanya.

"I miss you mom."yan ang huling mga salitang binitiwan ko bago tuluyang pumikit ang mga mata ko.

----

Nagustuhan niyo ba yung FIRST 5 CHAPTER? :)

Please Vote, Comment ;)

Pa-spread nadin ng story ^_^

Follow me also if you want.