Şehrin Çocukları

16.BÖLÜM "PİŞMANLIK"

Keyifli okumalar.. ✨

ŞEHRİN ÇOCUKLARI
16.BÖLÜM "PİŞMANLIK"

"Çok çabuk öfkeleniyorsun, öfkelendiğin zaman mantıklı düşemiyor öfkenin seni yönlendirmesine izin veriyorsun."

"Beni nasıl bu kadar iyi tanıyabiliyorsun?"

"İyi gözlemciyimdir," dedi ellerini saçlarına daldırırken, burnumu çekerek klimanın sıcaklığını arttırdım. Soğuktan nefret ediyorum.

Şeyda Karaaslan

Şaşkınlığın en uç noktalarında, duyguların birbirine girmiş olduğu o anların içinde ne yapacağını bilemez vaziyette bakındım etrafa. Çalan zil sesiyle birlikte Emirhanların geldiği kesindi, zaten gelecek bir başkası yoktu arkasında bir yıkım bırakarak çekip giden Elisa'nın geri geleceği yoktu ya.

"Ulaş yapma böyle.." diye beceriksizce avutmaya çalışırken sözlerimi umursamıyordu bile. Kendini odakladığı tek bir nokta vardı ve asla başka bir şeyi düşünmüyordu. Hatırlamadığı halde nefretinin bu kadar yoğun olduğuna odaklanmıştı ki öyleydi de, gerçeklerden bi haber olduğu halde nefreti öfkesi böyle yoğunsa eğer hatırladığı zaman ne olurdu düşünmek bile zordu.

"Öfkelenince belki hatırlar diye tuttum elini.. hani böyle olur ya, derler söylerler ama bilemedim böyle olacağını Ulaş."1

"Saçmalama Şeyda, sanki bilmiyorsun eve geliş nedenini." Dedi soğuk bir ses tonuyla, doğruydu.

"Neler oluyor, ne bombalar patladı bakalım?" Dedi enerjik bir ses tonuyla Açelya kapıdan içeriye girerken. Bu kız şaka olmalıydı gerçi her türlü çekilmiyordu ya, Elisa'nın ona karşı olan öfkesi her türlü kabul edilebilirdi yani.

"Açelya," dedi Emirhan uyarırca.

"Elisa, Kırca'yla birlikte gitti." Dedim çekimser bir ifadeyle yan bir bakış atarak Emirhan'a, ardından hemen ekledim. "Temelli." Yüz ifadesi değişirken bakışları hafiften sertleşmişti, hiç hoşlanmıyordu gerçi ikisi de birbirinden hoşlanmıyordu ki. Zıt ilerliyorlardı.

"Ah yine mi keder.."

"Açelya!" Dedi Emirhan bu sefer oldukça sert bir tonda, Açelya ürkmüş ki geri çekilerek dudaklarını bastırmıştı birbirine. Elisa'nın durumundan resmen zevk alıyordu! Boş koltuklardan birine geçtiğinde çantasından çıkardığı telefonuyla ilgilenmeye başladı, her ne kadar ilgisinin burada olmadığını göstermeye çalışsa da kulakları dikkatle bizim konuşmalarımızı dinliyordu.

"Ne oldu bir anda?"

Son günlerde olanları düşündüm öylece ne çok olay yaşanmıştı, oldukça yorucu günlerdi. Bir ay öncesinde Ulaş'la bir konudan dolayı yanından ayrılmış Emirhan'ın yanında tekrardan yaşamaya başladığında ismimi dahi duymaya tahammülü olmamıştı Elisa'nın. Daha sonrasında öğrendiği evliliğin yüzünden reddettiği abisi ve zoraki geldiği Ulaş'ın evi olmuştu.

Aslına bakıldığında burada geçirdiği hiçbir günü huzurlu veya mutlu olmamıştı, en azından Ulaş'ın bize aktardığı şeylerden çıkartılan sonuçlar buydu. Gitmesi o yüzden de şaşırılacak bir konu değildi fakat Emirhan'a zarar gelme ihtimaline rağmen bile gitmesi işte o şaşırtıcı bir durumdu.