Şehrin Çocukları

4.BÖLÜM "YILDIRIM ETKİSİ"

Yorumlarınızı bekliyorum, iyi okumalar! 🐝

ŞEHRİN ÇOCUKLARI
4.BÖLÜM "YILDIRIM ETKİSİ"

Seninleyim.

Önemsiz gibi görünen bir kelimenin geleceğime oldukça etki edecek olsa da pek umursamadım. Beş yıldır hayatımı hep kontrollü bir şekilde yönlendirmeye çalışmıştım, plansız hareketlerim olmamıştı veya ani verdiğim kararlar. Şimdi baktığımda etrafıma her şey boştu aslında, bir daha gelmeyecektik bu dünyaya. O ana göre haraket etmek gerekirdi, o an ne istiyorsan oydu.

Belki gerçekten kendi kazdığı kuyuya kendi düşmüştü, bir ihtimal dahi olsa da fakat bu hiçbir şeyi değiştirmezdi çünkü Barbaros Karahan bir kitap karakteri kadar hayaliydi, o kadar kusursuzdu.

Ve bende uzun süreli bir kitap karakterine kendimi kaptırmıştım ve yolun sonunda öğrendiğim gerçeklerle, gerçek olmadığını öğreniyordum. Belki de zor da olsa bazı şeyleri basitleştirmek gerekiyordu hafifletmek için. Hayat içindeki ihanetin acısıyla geçmeyecekti çünkü, güçsüz olabilirdim ama korkak değildim. Bu şekilde devam edersem sonunum boynuma geçireceğim bir ip parçasının olacağını biliyordum, direnmek zorundaydım korkak gibi kaçmak yerine çabalamak zorundaydım.

Evet elbette zaten evlenecektim, fakat eğer biraz olsun gerçekten sevdiyse az bile olsun yaptıklarına karşı pişmanlık duyması da tercihlerim arasındaydı. Ama hiçbir zaman özel bir çabam olmayacaktı ona karşı. Ben gömmüştüm o kitap karakterini, geride kalanla ise asla işim olmazdı.

Bazen kararlar vermek zordu, o kararları uygulamak ise çok daha zorlayıcıydı fakat başka çare bir seçenek yoktu.

Kaybolmuştum. Kaybolmuştuk.

Tek başıma oturduğum kafede önümdeki çay bardağına baktım beş yıldır çoğu anımda yanımdaydı, çoğu yerde izleri vardı sanki. Çay sevmezdi mesela, kahveyi daha çok tercih ederdi şekerli severdi şekersiz şeylerden ise nefret ederdi. Gülümsedim, gülümsenin en acı tonlarında sanki çay sevmezdi mesela. Sevmez miydi mesela? Bildiğimi sandığım her şey yalandı. Tanıdığını sandığım o adamın yalan olduğu gibi.

Önümdeki bardağı ittirirken içme isteğim de kaçmıştı, çağırmadığım halde yanıma gelen bir garsonla birlikte kaşlarımı kaldırırken önüme bir tabak pasta hemen yanına da bir zarf bırakırken garson devam etti, "hiçbir şey hakkında bilgim yok bunu sadece size ilettiler, afiyet olsun." Bir şey söylememe fırsat bırakmadan yanımdan ayrılırken zarfı hızlı bir şekilde açarak kağıdı aldım.

7 Ekim 2022

Tanışma merasimi diyelim..

Sana gönderilen ilk mektup Elisa, dolaylı yoldan bir görev geçti tabi eline bir süredir takip ediyorum hala işlemlere başlanmamış beklemeyi sevmem. Ulaş'la iyi geçinmeye bak çünkü ben var olduğum süre boyunca siz ikiniz birbirinize mahkum olacaksınız. Neden diye sorarsan eğer, ben öyle istiyorum. Ulaş eğer bana karşı çıkarsa Perla'yı kaybedecek, şimdi senin kaybedeceğin şeyi bulma zamanı..

Senin de en hassas noktan abin mi?

Görüşürüz mavi gözlü kadın.

Beni dinle, zarar görme.

X

Korkunun bedenime işlendiğini hissederken izleniyormuşum hissiyatı üzerime boşaltırken etrafı incelemeye ihtiyacı duyarak bakındım tedirgin bakışlarla, bir garsonu çağırıp ücreti ödediğimde buradan bir an önce uzaklaşma isteğiyle yanıp tutuşuyordum. Başıma ilk defa gelen bu şeyin tekrarlayacağının bilincinde de olsam ister istemez içimi saran korkuyu söküp atamıyordum, araba geçtiğimde çantamdan abimin bana vermiş olduğu içinde bilgiler yazan defteri çıkartarak Perla'nın adresini bulduğumda titreyen ellerimi sakinleştirmeye çalıştım.