My Stepbrother/HyunLix

korkular

Öncelikle merhaba hepinize yavaştan finale yaklaşıyoruz 😔✊ bu yüzden üzgün değilim PUHSDKSMFLSL taslaklarda çok kısacık 🤏 yayımda kalan bir ficim vardı bu bitsin ona başlıcam onu da seversiniz herhalde? Ve tahminlerime göre son 6 bölüm fln kaldı ağlayabilirsiniz bu yüzden mendiler benden☺️ birde bakmışsınız final bölüm smut falan sonra yarıda kesiyormuşum falan böyle ay ne çok söversiniz bana neyse neyse iyi okumalar 😦

___

Hyunjin

Annemler yaz tatilinin son bir aynında geleceklerini bize söylemişlerdi tabiki onları büyük bir süpriz bekliyordu. Ve bende üniversiteye başlayacaktım.. Felix ise 12 oluyordu bu yüzden fazlaca ders çalışması gerekiyordu. Üniversite seçimlerimi tam olarak karar vermemiştim. Ama psikoloji okuyacaktım ondan emindim.

Küçüklüğümden beri kendimi hep bir psikiyatris olarak hayal etmiştim. Hep hayalimdi bu benim. Bu yüzden çok çalışmıştım gerçekten. Derslerim de hep iyi olurdu. Fakat üniversite biraz karışıktı. Kore'de mi kalacaktım yoksa başka bir ülke de eğtimimi tamamlayıp geri mi gelecektim? Bilmiyordum ve bunu düşünmek bile istemiyordum.

Felix ile son rahat günlerimizi yaşı yaşıyorduk çünkü annemlerin gelmesine tam olarak 2 hafta kalmıştı. Ayrıca Felix ile benim sevgili olduğumu onlara söylicek miydik? Onu bile bilmiyorduk. Bahçe kapısı açıldığında bakışlarım oraya kaymıştı. Felix gülerek bahçeye girmiş ve yanıma gelmişti.

"Ne yapıyorsun Hyun?"

"Oturuyorum Lixie."

"Çok düşünceli görünüyorsun. Ne var kafanda?"

Bedenimi ona doğru çevirdiğim de bakışları beni bulmuştu.

"Sadece.. bu durumu ailemize nasıl açıklayacağız onu düşünüyordum."

Gülümsemesi yüzünden yavaşça silinmişti ve bakışlarını yere sabitlemişti.

"Bilmiyorum Hyun.. kesin çok kızacaklar.."

Elimi çenesine koyup bana bakmasını sağladım.

"Merak etme Lixie. Bunu halledeceğim."

"İyi de nasıl? Büyük ihtimalle bizi ayırmak isteyecekler. Bunu göze alabilecek misin?"

Evet, ben bunu göze alabilecek miydim?

"Bak sende birşey demiyorsun. Demek ki bunu sende göze alamazsın Hyunjin."

"Hayır! Alabilirim. Yani.. sanırım."

Gerçekten bana göre daha geniş bakıyordu. Ben sadece kızacaklarını düşünmüştüm. Ve gerçekten bizi ayırabilirlerdi bunu yaparlardı bize. Belki de daha kötüsü evlatlıktan red ederlerdi. Benim açımdan sıkıntı olmazdı ben bir kaç ay sonra reşit olacaktım fakat Felix daha reşit değildi ve önünde hayatının gidişatını değiştirecek büyük bir sınav vardı.

"Boş versene.. biz bu hikayede asla mutlu olamayız Hyun."

Biz bu hikayede direnirsek mutlu olabiliriz Lixie.

"Hemen pes mi ettin Lixie?"

"Hayır etmedim.. sadece annemleri düşünüyorum."

"Onları düşünme Lixie. Sana anlattığım hikayeyi hatırlıyor musun?"

"Evet hatırlıyorum."

"Orada ki aşıklar yıllar sonra olsa bile kavuşuyorlardı."

"Evet, ama bunun için bizim de mi ölmemiz gerekir Hyunjin?"

"Hayır. Yanlış düşünüyorsun. Orada ismi ölüm olarak geçen aslında ölüm değil Lixie. O sadece yeni bir hayatın başlangıcı. Ölüm ise Tanrı'nın bizi kurtardığı tek yol. Eğer ölüm olmasaydı bu dünyada yaşan canlılar kısa süre sonra sıkıldı bu dünyadan. Ama ölüm var Tanrı bu sıkılmış kullarını bu dünyadan kurtarıyor ölüm ile."