[MUS4] The Bachelor's Desires|✔

CHAPTER 22

Chapter 22

Colt Pov

Nakakrus ang braso ko sa harap ng dibdib ko at walang kurap kong tinititigan si Ysay at ang anak niya. Oo. Kasama niya ang anak niya. Magkaharap kami ngayon at pansin ko ang pagkabalisa niya. Her son was obediently sitting beside her and bowing his head down.

Hindi na ako nag-abala pang magbihis ng kung ano. Kung ano ang suot ko kanina. 'Yon pa rin ang suot ko hanggang ngayon. Wala akong paki kung nakita nila ang mga pulang marka na iniwan sa akin ng taong nasa tabi ko ngayon. Ang nag-iisang gago at bobo sa buhay ko pero mahal na mahal ko. Ito lang ang gago at bobong lalaki na papasukin ko sa buhay ko.

Johannes was trying to touch my arms but I shrug them off. Nawala ako sa mood bigla! 'Di pa rin kasi talaga mawala sa isip ko ang ginawa ni Ysay. Pasalamat siya nung huli naming pagkikita na abala ako sa taong katabi ko dahil kung hindi sinupalpal ko na rin siya. Tapos ngayon di ko naman iyon magagawa kasi kasama niya ang anak niya. Ayokong maging bayolente sa harap ng anak niya.

"Beibu," Johannes whispered on my right ear kaya naman nanlilisik ang mata kong binalingan ito.

I saw him gulped and put a towel on my exposed lap.

"Takot kang makita niya ang ginawa mo sa akin, gago ka?" pagalit kong bulong dito.

Mabilis itong umiling sa akin at huhulihin na sana ang kamay ko kaso winaksi ko ito. The flickers of pain appeared on his eyes. Tangina!

"It's not like that, beibu. I just hate it when someone look at what's mine."

Umigting ang panga ko sa sinabi niya upang pigilan ang pagngisi ko.

Inayos ko ang towel sa hita ko. "Shut up!"

He shut his mouth and faced the visitors, who were sitting in silence. 

"So what really are you doing here, Ysay?" Finally, Johannes spoke to them. Hindi ko kasi kayang makipag-usap pa dito matapos niya akong di sagutin kanina.

Johannes let them in even if it's against my will.

I studied the woman in front of me. The woman who can make my blood boil by just showing her face in front of me Ysay uncomfortably fumbled on the fabric of her skirt and brushed his palm on it. She kept biting her lips, and her eyes couldn't reach mine. She's so fucking nervous. 

"N-nandidito... kami p-para."

"Stop stuttering! We can't fucking understand you!" My irritation got to me, and it burst right out of my mouth. 

Johannes found my hand and squeezed it. I stared at Johannes' hand on the back of my palm. I closed my eyes and tried to relax myself.

"Patawad," Nabuka ko ang mata ko matapos kong marinig ang sinabi ni Ysay. Pinanliitan ko ito sa mata ko.

Kinagat niya ang ibabang labi niya at biglang lumuhod. Aaminin kong nagulat ako doon pero di iyon pinahalata. I looked at her son and he just bow his head.

"H-hindi ko alam kung saan ako magsisimula. Hindi ko alam kung saan ako unang humingi ng tawad. Labis... labis akong humihingi ng tawad sayo, Sim—Johannes." Tumingin ito kay Johannes. Tiningnan ko rin si Johannes at nanatiling nakatutok lang siya kay Ysay na walang pinapakitang ni-isang emosyon. "Alam kong hindi mo siguro ako mapapatawad sa mga kasinungalingan ko sayo, Johannes. Pero gusto ko pa rin humingi ng tawad sayo—sa inyo ni Colt." Ako na naman ang binalingan nito.