Chapter 32

1.5K 17 0
                                    

Chapter 32


"JOAQUIN."  Sabay lahad ng batang lalaki ng kamay nito sakin.


"Yunika."


"Kayo ba yung bagong lipat sa malaking bahay?" Tanong ng batang lalaki na nag ngangalang Joaquin. 


"Ahh, oo. Bago lang kami. Sige, alis na ako." Sabay takbo ko.


Hindi ako pwedeng makipag kaibigan kahit kanino. Hindi ko alam kung bakit pero sabi ni Mommy para daw naman ito sa ikakabuti ko. Pero bakit pag si Gabby maraming friends na pumupunta sa bahay?


"Ate, can please bring us some foods. Pretty, please." Sabay nguso nito. I'm 8 years old and gabby is 6 years old. Kahit minsan hindi ko nararamdaman na mahal ako ni Daddy't Mommy pero kahit papaano, kay Gabby naramdaman ko kung paano mahalin. 


"Psstt. Ika." Nilibot ko ang paningin ko. Nasa labas ako ng gate, naka upo sa may gater. Nag iisa. Pero ng wala akong nakita binaliwala ko lang ito. 


"IKAAAAA." 


"AHHHHH......" Sigaw ko sa pagkabigla.


He smiled. "Hi."  


Nakatitig lang ako sa magadang mga mata nito.


"You like my eyes. I know, I also like your eyes."


"Heh. I didn't say that i like your eyes." Sabay tayo ko. 


"Wait. Suplada mo ganda." Sabay ngiti niya ulit. Tuwing ngumingiti ito nawawala ang mga mata nito. He's cute. 


Hindi ko siya pinansin at tuluyang pumasok ng bahay. 


Nag tagal kami sa malaking bahay hanggang sa tumongtung ako ng Grade 12. Naging kai


"May partner ka na ba para sa Prom?" Tanong ng isang kaklase ko. 


"Hindi ako pupunta." Mahinang sabi ko dito. 


"Last year na natin tapos hindi ka aatend. Sayang, sige una na ako sayo."  Sabay alis ng kaklase ko. 


Nakakalungkot dahil hindi ako makakapunta, hindi dahil sa hindi ako papayagan kundi dahil wala akong damit na susuotin. Nung nag paalam ako pinayagan naman ako nila Mommy ngunit ang sa lang nila. "Papayagan ka naming pumunta pero hindi ka naming bibigyan ng pera. Tapos ang usapan." 


Wala akong nagawa dahil wala naman akong magagawa sapagkat anak lang naman ako. Anak na kahit kailan hindi naramdaman na anak ang turing sakin. 


Sa loob ng ilang taon si Gabby at Joaquin lang ang naramdaman kung pamilya ko. Umiiyak lang ako sa tabi, umiiyak pag tulog na ang lahat ng tao sa bahay. Ayokong makita nilang umiiyak ako dahil alam kung hindi nila ako yayakapin at patatahanin, kundi magagalit lang naman sila sakin. Na ks'yo para daw akong batang inagawan ng laruan ng kalaro. Kaya simula nun hindi na ako umiiyak pag nasa harap ako ng ibang tao. 

Dark of Erotica: The Forbidden Sin [R-18]Where stories live. Discover now