လိုင်လ့် ခပ်တိုးတိုး စကားသံကြားမှာ မယ်ဒီရာ အတွေးထဲ နစ်မျောသွားသည်။
"ကိုယ့်ရဲ့ ချစ်စရာ့မီလီ... မင်းခံစားရကောင်းနေတဲ့ချိန် ဘယ်လိုပုံမျိုးလဲ သိလား?"
ဖွဖွလေးဆိုရင်း အကြည်ရောင်ဖြစ်သွားတဲ့ စိတ်ကြွဆေးတွေ ဖုံးလွှမ်းနေတဲ့ သူမရင်သားတွေကို လိုင်လ် ဆုပ်နယ်လိုက်သည်။
ဒီထိတွေ့မှု တချက်ကပင် သူမ တကိုယ်လုံးကို လိုချင်စိတ်နဲ့ ယောက်ယက်ခတ်စေတာမို့ မယ်ဒီရာ ရှက်ရွံ့သွားရသည်။
"မင်း ဘယ်လို ခံစားရလဲ ကိုယ်သိတယ်၊ မင်းကိုယ့်ကို ဖက်တွယ်ပြီး ခံစားနေရတာ၊ ကိုယ် မင်းကို ဘယ်တော့မှ မလွှတ်ပေးတော့ဘူး..."
တိုးတိုးဖွဖွဆိုရင်း လိုင်လ် သူ့ခါးကို လှုပ်ရှားလိုက်သည်။
သူမတကိုယ်လုံးကို ဖုံးလွှမ်းလာတဲ့ သာယာမှုကြောင့် မယ်ဒီရာ မူးဝေသွားသည်။
အိုး.. မဟုတ်သေးဘူး...!
****
"အားးးး.. ဟင်း... အား... အရှင်..."
သူ့ရဲ့ သန်မာတဲ့လက်တွေကြား ပိတ်မိနေတဲ့ အမျိုးသမီးလေးက တကိုယ်လုံး တုန်ယင်နေလေသည်။ သူမ ဆက်ပြီး သည်းမခံနိုင်တော့သလိုမျိုး ချိုမြိန်တဲ့ သက်ပြင်းချသံနဲ့ မယ်ဒီရာ လှုပ်ခတ်နေသည်။
"ကျေးဇူးပြုပြီး... ရပ်ပါ... ရပ်ပါတော့နော်... အင်း..ဟုတ်တယ်... အင်း!... ရူးတော့မှာပဲ... အား..."
မယ်ဒီရာ့ရင်သားတွေကို ဆုပ်နယ်ပြီး အရသာခံနေတဲ့ လိုင်လ်က သူ့လိင်တံကို သူမထဲ ထိုးသွင်းပြီး မယ်ဒီရာ့အကြောင်းပြချက်တွေကို အရည်ပျော်စေလိုက်သည်။
လိုင်လ့်လက်မောင်းတွေထဲ လဲလျောင်းရင်း မယ်ဒီရာ အခါခါ ပြီးဆုံးနေသည်။
စိတ်ကြွဆေးရဲ့ သက်ရောက်မှု အရှိဆုံးအချိန်မို့ ထိုးသွင်းခြင်းတခုကပင် သူမကို ပြီးမြောက်စေနိုင်သည်။
ထိုအချိန်တောတွင်း သူ သူမကို ဖြည့်တင်းပြီး ထိခတ်နေတာမို့ မယ်ဒီရာခမျာ အသိစိတ်လွတ်လုနီးပါးပင်။
သူမ အော်ဟစ်ညည်းညူပြီး အခါခါ ပြီးမြောက်နေပေမဲ့ လိုင်လ်က မယ်ဒီရာ့ကို လွှတ်မပေးပေ။ စိတ်ကြွဆေးရဲ့ အာနိသင်ကြောင့် သတိရှိရှိနေဖို့ကလဲ ခက်ခဲလွန်းလှသည်။
YOU ARE READING
Your Majesty is annoying (Myanmar Translation)
RomanceI am not the original publisher of the story. This is just a fan translation.
အပိုင်း (၅၄) 🚨
Start from the beginning
