ខ្ញុំស្រឡាញ់អ្នក

Ep3(2/4)

ក្រោយពេលដែលបានស្វែងរកការពិតទាក់ទងនឹងឈ្មោះ វេហ្កាស ហើយនោះគេក៏សម្រេចចិត្តថានឹងលាក់រឿងនេះទុកមួយឡែកសិនខ្លាចមានសង្គ្រាមផ្ទុះឆាបឆេះបើសិនជាវេហ្កាស ដឹងថាណាមជាអ្នកប្រាប់។
(គ្មានឡើយពាក្យអាថ៍កំបាំងលើលោកនេះ)
°°°°°°°°°°
ងាកមកមើល វេហ្កាស គេកំពុងមមាញឹកយ៉ាងខ្លាំងទៅលើការងាររាប់ជំពូករបស់គេដោយសារខានមកក្រុមហ៊ុនយូរមកហើយ រវល់គិតរឿងកូនចៅច្រើនពេកភ្លេចការងារ គរដូចអាចម៏ភេហើយមើលទៅ។
តុក តុក
(ចូលមក)
<លោកនាយក មានគេសុំមកជួប>
(អោយគេចូលមក)
<ចា លោកសុំអញ្ជើញចូល>
[សួស្ដី វេហ្កាសរ៉ាឃីនទិគុល]
(តាំងឃុន)
[សម្លាញ់ចាំយើងដែរហ៎ ស្មានតែភ្លេចហើយតើ]
(មិនចាំយ៉ាងមិច អាម៉ាក)វេហ្កាសងើបពីកៅអីដើរទៅទទួលរាក់ទាក់មិត្តសម្លាញ់របស់ខ្លួនដែលបែកគ្នា១០ឆ្នាំលូវបានជួបគ្នាវិញក៏មានតែត្រេកអរ
[នឹកណាស់ អែងនៅស្គមដដែលអត់ឡើងគីឡូសោះ]
(កំពុងហាត់យកsixផេក )
[អូហូឡូយបស់គេនៀក ចេះហាត់យក៦កង់]
(កុំមកតាប៉ែច្រើន លូវប្រាប់យើងមកមិចអែងត្រលប់មកស្រុកថៃវិញ ចុះជំនួញនៅខាងបរទេសយ៉ាងមិចដែរ)
[ធម្មតាព្រោះប៉ាយើងគាត់អោយយើងគ្រប់គ្រងបារ
តែឥលូវកំពុងជួសជុលបន្ថែម]
(គ្រាន់បើ)
[ចុះអែងឃើញសញ្ញេឯកសារនឹង ស្អីដែរ]
(គ្មានអ្វីក្រៅពីអាវុធ នឹងគ្រឿងផ្ទុះនៅកំុងផែទេតាំងពីប៉ាទៅអាមេរិចមកការងារធ្លាក់មកលើយើងទាំងអស់)
[គាត់អត់សួរអែងពីរឿងនាំចេញគ្រឿងផ្ទុះនេះទេ?]
(មិនត្រឹមតែអត់សួរសូម្បីទូរស័ព្ទមកក៏គ្មានដែរ)
[ហឹម ទ្រាំទៅអាម៉ាកមិនយូរមិនឆាប់ទេគាត់នឹងមកថៃហើយ]
(អើ មានតែទ្រាំ)
តុក តុក
(ចូលមក)
<លោកនាយកនៅពេលបន្តិចទៀតនេះ កិច្ចប្រជុំនឹងចាប់ផ្ដើម>
(បន្តិចទៀតយើងទៅ ប្រាប់បុគ្គលិកផង)
<ចា>
(ដល់ពេលយើងប្រជុំហើយអែងអង្គុយសិនទៅ)
[ok]វេហ្កាសងើបចេញពីសាឡុងដើរទៅកន្លែងប្រជុំមើលហើយអំណាចតែម្ដង
[សង្ហារគ្រាន់បើ អាម៉ាកអញ]

cut

ម៉ោង៦:៤៥នាទីល្ងាច

(ហត់ណាស់ថ្ងៃនេះ)
<កូនចៅទោះការងារធ្ងន់ជាងនេះមានតែស៊ូ ហ៎កណេះទឹក>
(អរគុណណាស់បងណាមចុះបងណាមអត់ញុាំទឹកទេ)
<អត់ទេមិនស្រេកទឹកហើយមួយទៀតមិនបាច់ហៅបងណាមទេតែណាមបានហើយ>
(ហិ ហិដឹងហើយទាន)
<លេងសើចច្រើនណាស់អែង>
ងឺត កំពុងជជែកសប្បាយផងស្រាប់តែសម្រែកឡានលឺឡើងប៉ះត្រចៀកអ្នកទាំង២
<ចាហ្វាយមកហើយតោះទៅទទួលគាត់>
(ខ្ញុំទៅបន្ទប់សិន)
<មិចមិនទទួលចាហ្វាយអែងកើតអី>
(គ្មានអីទេបងទៅទទួលចាហ្វាយចោះ)
<ក៏បាន បើភីតមិនសូវស្រួលខ្លួនប្រាប់បងមកចាំបងទិញថ្នាំអោយលេប>[ហៅបងអាដែល]
(បាទ) មើលតែសភាពនឹងនឹកដល់យប់ដែលភីតនឹងវេហ្កាសស្រែក ថ្ងូរ ។ មកដល់បន្ទប់ភីតគេក៏ចូលងូតទឹកអោយបានស្រឡះខ្លួនម្ដង បែកញើសក្លិនអាក្រក់ណាស់។ចំណាយពេលកន្លះម៉ោងភីតក៏សម្អាតខ្លួនរួចរាល់តែ
(ឈឺ គូទ ណាស់លាបថ្នាំហើយមិចមិនបាត់)
(រន្ធតូចពេកទើបឈឺ)
(វេហ្កាស អាស) ភីតបុិសភ្លាត់ស្នៀតដោយសារហៅឈ្មោះវេហ្កាសចំ ខ្លួនថាមិនហៅទេតែមាត់ក្បត់ចិត្តរហូត រួចខ្លួនទេភីត
(អែងស្គាល់ឈ្មោះយើង)
(អើ អត់ទេគឺខ្ញុំ......)
(ដោះសារគិតថាយើងស្ដាប់អែងហៅមិញអត់បានហ៎)
(សុំទោសផងចាហ្វាយ)ភីតប្រញាប់អោនសុំទោសសត្វចចកដែលកំណាច ឡើងញ័រខ្លួនភ័យមិនស្ទើរទេដែលបែកការណ៍
(យើងមិនចូលចិត្តពាក្យអភ័យទោស តែយើងចូលចិត្តដោះដូរច្រើនជាង)
(ដោះដូរ លឿនដល់ថ្នាក់នឹងផង)
(ត្រវហើយ អែងដឹងឈ្មោះមុនកំណត់សន្យាអញ្ចឹងដើម្បីជាថ្នូរសម្រាប់រឿងនេះអែង...)
(ខ្ញុំព្រម តើចាហ្វាយចង់បានអីពីខ្ញុំ)ភីតគេអត់ហ៊ានជំទាស់ច្រើនខ្លាចចាហ្វាយខ្នើសចិត្ត
(សិច)
(ខ្ញុំ អើ..)
(ស្ទាក់ស្ទើរទាំងដែលមុននេះអែងព្រមកុំ ក្រឡាស់ប្រយ័ត្នឈឺខ្លួន)
(តែយើងធ្វើវាម្សិលមិញហើយតើ)
(សុាំច្រើន ម្លេះបើអែងមិនចង់យើងធ្វើវាដោយខ្លួនអែងក៏បាន) វេហ្កាសស្ទុះទៅចាប់ភីតបោះទៅលើគ្រែរួចទ្រោបពីលើ បើវេហ្កាសចង់បានអ្វីត្រូវតែបានភ្លាមអត់ចេះចាំយូរ
(ចង់នៅលើម្ដងទេ)មិនទាន់បានធ្វើអីផងវេហ្កាសក៏សួរអាសំណួរឆ្លើយអត់ចេញនឹងបាត់ទៅហើយ
(ចង់ តែអត់ចេះផង)
(ចាំយើងបង្រៀនអែង ចាត់ទុកថាយើងធ្វើជាគ្រូអែងមួយថ្ងៃចោះ) និយាយរួចវេហ្កាសក៏ក្រឡាប់ខ្លួននៅក្រោមហើយដាក់ភីតនៅលើពោះខ្លួន
(ជំហាន ដំបូងថើបអោយឡើងកម្ដៅសិន)
(ថើបបែបមិច)😭
(បែបនេះ)វេហ្កាសបានទាញកញ្ចឹងកភីតមកជញ្ជក់បបូរមាត់ភីតលឺសូរជីប ដូចសត្វយំមួយសន្ទុះភីតក៏ចេះវាដោយឯកឯង
(ជំហាន ទីពីរ ដោះខោអាវចេញរួចអោនទៅបៀមកូនប្រុសយើង បៀមហើយលិតក្បាលវាបន្តិចផង)
ភីតក៏បានអោនទៅជញ្ជក់កូនប្រុសវេហ្កាសវាមានទំហំធំណាស់ភីតបៀមរហូតខក់ចេញទឹកភ្នែក តែជាតិសាហាវ
(អឹស ល្អណាស់អែងឆ្លាតមែន) អ្នកនៅក្រោយចាប់ផ្ដើមចំហាយភាយមកហើយកម្ដៅកើនឡើងស្មានមិនត្រូវ
(បានហើយ )
(ខេះៗ លោកហូបអីបានធំម្លេះ)
(បាយដូចមនុស្សទូទៅ )
(ចុះជំហានបន្ទាប់?)
(ដោះខោអាវខ្លួនអែងសិនទៅ)
(អើ ...បាទ)
(ត្រៀម ជំហានបន្ទាប់កាន់កូនប្រុសយើងរួចសកចូលគូទអែងទៅ )
(តែអត់មានទឹករំអិលផង )
(អូត្រូវហើយយើងភ្លេច នេះយកទៅលាបហើយសាប់ផងអោយកាន់តែមានគុណភាព)[ស្មាទោស]
(អាស )ក្រោយបញ្ចប់ការលាបទឹករំអិលហើយភីតក៏សកយកតែម្ដងព្រោះគេពេលនេះដូចត្រូវគេដុតរាប់ពាន់អង្សារអញ្ចឹង
(កុំបង្ខំពេកយើងមិនចង់អោយអែងយំដោយសារ សិចទេ)
(ហើយអ្វីបន្ទាប់?)
(កម្រើកចង្កេះទៅតែកុំជ្រៅពេកប្រយ័ត្នអួល)
(អឹស អឹស លោកអាសខ្ញុំ..)
(ហៅយើងឃុនវេហ្កាស)
(ឃុនវេហ្កាស ស្រួលទេ)
(ស្រួលរហូតឃើញឋានសួគ៌ប្រាំ២ជាន់ហើយ)
(ខ្ញុំក៏បែបនេះដែរ វាបរិយាយមិនកើតទេពេលនេះ)
(ហឹស ..អឹសអស្ចារ្យណាស់ភីតយើងអាស ស្រួលណាស់)
(អាស ខ្ញុំជិតចេញហើយ)
(ទាន់ហន់ម្លេះអត់ទាន់បាន១ម៉ោងផង)
(គឺខ្ញុំអត់ដែរ)
(បានចាំយើងជួយ )វេហ្កាសទាញចង្កេះភីតរួចបុកពីក្រោមទៅញាប់ដូចម៉ាសុីនដេរ មិនយូរប៉ុន្មានភីតក៏បាញ់ទឹកសស្ងាចចេញមកវេហ្កាសក៏ដូចគ្នា
(ហត់ទេ ភីត)
(ហត់ ណាស់ឃុនវេហ្កាស)
(បន្តទៀតអត់ )
(បើនេះជាអ្វីដែលឃុនវេហ្កាសចង់បានក៏ខ្ញុំមិនប្រកែកដែរ)
(ល្អ អញ្ចឹងអែងនៅលើរឺក្រោម)
(ក្រោម ព្រោះខ្ញុំទៅលែងរួចហើយ)
(បាន ទុកយើងជាអ្នកសម្រេច)
(ហឹម ) មួយភ្លែតសោះភីតក៏នៅក្រោមបាត់ លើកនេះភីតធ្វើជាចៀមម្ដងដោយអោយចចកជាអ្នកចាត់ការ ។ សមរភូមិដ៏ក្ដៅរោលរាលត្រូវបានបន្តរហូតដល់ម៉ោងប្រាំ៩យប់ តែភីតសន្លប់សូន្យឈឹងបាត់ទៅហើយមានតែវេហ្កាសទេដែលនៅបន្ត ។ក្រោយចប់នៅភារកិច្ចរួចរាល់គេក៏ប្រាស់ខ្លួនដេកជិតភីត កែវភ្នែកដែលតែង តែកំណាចក៏ប្រែមកជាស្រទន់ប្រៀបនឹងទឹករលក នេះដូចណាមនិយាយមែនវេហ្កាសមើលពីខាងក្រៅត្រជាក់ដូចទឹកកកតែខាងក្នុងទន់ស្រទន់គួរអោយចង់
នេបនិត្យ។
(សុបិន្តល្អណាភីត សឺត)

សូមរង់ចាំទស្សនាភាគបន្ត
by :admin pich