Shout Out | Jaywon

10

Jungwon'dan

Bazen nedenini anlamadığınız ya da anlamak istemediğiniz bir şekilde size iyi gelen insanlar olur hayatınızda. Bu kişiler genelde bir arkadaştan daha fazla romantik ama bir o kadarda bir sevgiliden daha fazla tedirgin olurlar. İşte böyle kişilerle yaşadığınız anlarda verdiğiniz tepkiler gelecekteki ilişkinizi belirler. Benim için bu kişiyi soracak olursanız bu kişi Jay hyungdu. Garip bir şekilde tanışmamız, kısa bir süre içerisinde bu kadar yakınlaşmamız, onun yanındayken evimdeymiş gibi hissetmem ve ona hissettiğim duyguyu asla tam olarak tanımlayamamam... Şuan tanımlayabilmiştim bu duygunun ne olduğunu. Bu güzel bir şey miydi emin değildim ama hâlâ. Aklımdaki bazı düşünceler yüzünden biraz daha beklemeye karar vermiştim. Tabii şuan dudaklarıma yapışan Jay hyung bu durumu zorlaştırıyordu.

Evin yakınlarındaki parka zar zor yürüyerek vardığımda bir ağacın dibine oturup boş bir şekilde ağlamıştım. Hıçkırıklarım ya da nefessiz kalmalarım yoktu artık. Sadece gözyaşlarım akıyordu. Ağladığımdan emin bile değildim. Sadece hayatımın her saniyesini düşünmüştüm. Birkaç saatin öyle geçtiğini tahmin ediyordum çünkü hava kararmaya başlamıştı artık. Yaralarım hafifçe esen rüzgarın etkisiyle sızlamaya başlamıştı. Onlarla ilgilenmeye karar verdiğimde duyduğum adım sesleriyle kafamı sesin geldiği yöne çevirmiştim. Jay hyung bakışlarından anladığım kadarıyla endişeli bir şekilde hızlıca bana doğru geliyordu. Onun geldiğini görmemle gülümsemiştim ama gözlerim bana aykırı davranıyordu. Ağlamam hızlanmıştı. Gözyaşlarımdan Jay hyungu bile göremiyordum. Daha sonra Jay hyung gözyaşlarımı sildi ve tek kelime dahi etmedi. Ellerini yaralarıma dikkat ederek yanaklarıma koydu ve beni kendine doğru çekti. Önce dudaklarıma, sonra gözlerime baktı ve dudaklarını benimkilere bastırdı. Hareket etmiyordu, sadece dudaklarını dinlendiriyormuş gibiydi. Ağlamam durmuştu ve gözlerim kendiliğinden kapanmıştı. Jay hyung dudaklarımdan bir anda ayrıldığında gözlerimi açtım ve karşımda Jay hyungu yere itip bana sarılan Riki'yi buldum. Ağlayarak özür diliyordu. Ben daha bir şey söyleyemeden Sunoo ve diğer hyunglarda gelip bana sarılmaya başlamışlardı. Huzurluydum şuanda. Yaralarım acımıyor ya da gözlerimden yaşlar boşalmıyordu. Ev dedikleri şey bu muydu sahiden? Kendini ait hissettiğin yer evindir derler. Benim evim arkadaşlarımın kollarıydı. Ve Jay hyungun dudakları. İçimden geçen o düşünceyi umursamadan Jay hyunga bakmıştım. Uzaktan bizi izliyordu sadece. Ona baktığımı gördüğünde kafasını eğip sırıtmaya başlamıştı. Jay hyung bu kadar çekici olmasan mı?

"Sunghoon sarılma bahanesiyle dayıyor bana imdat"

Jake hyungun konuşmasıyla herkes ayrılmış ikisine bakıyordu.

"Jay Jungwon'u öptüyse benimde buna hakkım var sanırım"

Daha sonra Sunghoon hyung boğazını temizleyip Jake hyunga döndü. Neyin geleceğini bildiğim için gülümseyerek onları izliyordum. Heeseung hyungda anlamış olacaktı ki telefonundan video çemeye başlamıştı bile.

"Sim Jaeyun, senden çok hoşlanıyorum. Benimle çıkar mısın?"

Jake hyung şaşırmış fakat bir o kadarda mutlu olmuştu. Daha sonra bana gülümseyerek bana dönmüştü.

"Jungwonie, kabul etme dersen etmeyeceğim çünkü üzgünsün sen şuanda"

Arkadan Sunghoon hyungun yalvarmaya başlamasına güldüm ve derin bir nefes alarak konuştum.

"En büyük ikinci shipim olan jakehoon çifti, artık sizi sevgili ilan ediyorum"

Dememle beraber Sunghoon hyungun Jake hyungu öpmesi bir olmuştu. Onların mutluluğu bana bulaşmıştı sanırım. Az önce ağlayan Riki ve Sunoo'da gülümsüyorlardı artık. El ele olmalarını söylemiyorum bakın.