រឿង ផ្ដើមស្នេហ៍មួយរាត្រី❤

ផ្ដើមស្នេហ៍មួយរាត្រី

《ល្អ ធ្វើមិនស្គាល់គ្នាក៏ល្អ》គេក្រហឹមនិងដើមកហើយក៏ដើរទៅបន្ទប់សម្រាកដែលមិនយល់ថាអ្វីបានជាគេមួម៉ៅព្រោះតែនាយតូចធ្វើព្រងើយដាក់គេ ទាំងដែលគេគួតែសប្បាយចិត្តព្រោះមិនមានអីជាប់ជើងជាប់ដៃ តែគេបែរជាមិនសប្បាយចិត្ត គេស្ទើរតែឆ្កួតព្រោះមិនដែលមានអ្នកណាធ្វើឲ្យគេបាក់បង់ម្ចាស់ការបែបនេះទេគិតហើយនាយក៏មិនប្រាជណ្ដើរយន្ត សុខចិត្តដើរតាមជណ្ដើរជើងព្រោះគិតថាជាការហាត់ប្រាណកុំឱ្យខួរក្បាលគិតពីរឿងរបស់នាយតូចទៀតតែចុះមិនបានការបណ្ដាផងក៏ឮសំឡេងមនុស្សស្រីម្នាក់និយាយទូរសព្ទ

(សម្រេចថាយប់នោះថៃយកខុសបន្ទប់ឬ)ខ្សែទូរសព្ទ

មែនទាំងដឹងទៀតថា លោកជាអ្នកបើកបន្ទប់នោះ(យូរ៉ា)

មានបានដាក់ថ្នាំសម្រើបដែលខ្ញុំឱ្យនាងយកទៅដាក់ស្រាលឬអត់)ទូរសព្ទ

ខ្ញុំបានដាក់ហើយ<យូរ៉ា>

នេះបានន័យខ្ញុំឱ្យថ្នាំសម្រើបនាងដាក់ក្នុងស្រាឲ្យថេថេផឹកបានបីហើយដេកជាមួយប្រុសផ្សេងចឹងឯង)ខ្សែទូរសព្ទ

លោកមួម៉ៅអីដាក់ខ្ញុំ រឿងវាកើតឡើងហើយទោះមួម៉ៅក
គ្មានប្រយោជន៍

ខណៈនោះអ្នកដែលកំពុងស្ដាប់ទៅជាឆួលចុងច្រមុះហើយបែបខ្នងទៅខាងក្រោមទើបមើលទៅពេញភ្នែកថាបុគ្គលិកស្រីម្នាក់នោះគឺជាបុគ្គលិកនៅក្រុមហ៊ុនរបស់គេគេឈរស្ងៀមរហូតដល់នាងចេញទៅផុតបានគេបន្តដើរទៅបន្ទប់សម្រាករបស់គេពេលទៅដល់បើក laptop ផ្ទាល់ខ្លួនឆែកមើលប្រវត្តិរូបគេរកឃើញប្រវត្តិរូបរបស់គីមថេយ៉ុងភ្លាមហើយឈ្មោះនេះមានតែម្នាក់ប៉ុណ្ណោះប្រវត្តិរូបថាគ្មានគ្រួរសាជាក្មេងកំព្រាបញ្ជាក់ថាថេយ៉ុងមានតែខ្លួនមួយជុងហ្គុយក៏អានប្រវត្តិត្រួសត្រួសរបស់រាងតូចរួចចិត្តរឿងរ៉ាវដែលបានកើតឡើងបន្ទាប់មកក៏អានភ្លេងទូរស័ព្ទទៅមនុស្សជំនិត

ឯងជួយផ្ទេរបុគ្គលិកឈ្មោះយូរ៉ាទៅគម្រោងសាងសង់ថ្មី
ស្អែកនេះ<អ្នកកំលោះក៏បានបញ្ជាទៅកូនចៅឲ្យផ្ទេរនាងក្រមុំទៅសាខាថ្មីព្រោះតែនាងក្រមុំមានរឿងជាមួយរាងតូច មនុស្សឆ្ងល់ជាខ្លាំងតែក៏មិនហ៊ានសួរព្រោះសួរទៅក៏ដឹងថាអ្នកម្ខាងទៀតមិនឱ្យចម្លើយ

ពេលវេលាក៏ចេះតែរំកិលទៅមុខរដូវមួយបានកន្លងផុតចូលដល់រដូវមួយទៀតតាំងពីថ្ងៃនោះមកវាមានរយៈពេលមួយខែជាងហើយគីមថេយ៉ុងក៏រស់នៅតាមធម្មតានាយតូចរបស់យើងព្យាយាមបំភ្លេចរឿងយប់នោះទោះដឹងថាមិនងាយតែយ៉ាងណាក៏ល្អដែលមិនបានជួបមុខអ្នកបង្កហេតុព្រោះនៅពេលដែលមានការប៉ះសំដីគ្នាពីរថ្ងៃក្រោយមកយូរ៉ាត្រូវបានដូរទៅសាខាថ្មីពេលដែលដើរទៅចំណតឡានក្រុងក៏បុកគ្នាហ្នឹងស្ត្រីចំណាស់ម្នាក់

សុំទោសផង ខ្ញុំមិនបានមើលផ្លូវកើតអីឬអត់<ថេយ៉ុងនិយាយទាំងមិនបានមុខ ប៉ុន្តែពេលងើបមុខឡើងឃើញហើយនេាៈបេះដូងលោតញាប់ពេញដើមទ្រូងដីជើងត្រជាក់ស្រេបរៀនកាយរិទ្ធឆ្អឹងថេយ៉ុងឈានជើងថយក្រោយទាំងមិនដឹងខ្លួន

ឈប់សិន រកគ្នាឃើញហើយកូនសម្លាញ់<អ្នកស្រីគីម ញញឹមព្រមទាំងដើរទៅជិតនាង

កុំ កុំចូលមក<ថេយ៉ុងប្រែជាស្លេកស្លាំងមួយរំពេច

ទៅជាមួយយើងភ្លាម<អ្នកស្រីគីមប្រើដៃឆ្វេងស្រវាចាប់ដៃម្ខាងរបស់កូនចុង ថេយ៉ុងរត់ចេញពីផ្ទះច្រើនឆ្នាំដែលបង្ហាញទឹកមុខកុំគួន

《ឯងគេចពីយើងមិនផុតទេ》អ្នកស្រីគីម ថេយ៉ុងស្រឡះដៃរបស់គាត់រួចរត់បែរក្រោយដោយមិនគិតអ្វីទាំងអស់ហើយស្ត្រីចំណារដែលជាម្ដាយចុងនោះខំរត់តាមពីក្រោយលុះមកដល់ក្បាលខ្នល់មួយទៀតក៏មាន taxiថេយ៉ុងក៏បាក់ដៃហើយតាក់សុីជិះទៅក្រុមហ៊ុន នាយដើរចូលទៅក្នុងក្រុមហ៊ុនបង្ហាញអាការប្រុងប្រយ័ត្នហើយទិដ្ឋភាពទាំងនោះដែរក៏មិនរួចពីក្រសែភ្នែកអន្ទ្រីរបស់កំលោះនាយកនេះដែរ ពេលដែលនាងដើរទៅមិនបានមើលមុខក៏ជ្រុលបុកហ្នឹងដើមទ្រូងហាត់មែនរបស់កូនកំលោះនាយតូចគិតថាហ្នឹងដួលតែក៏ត្រូវបាតដៃរឹងមាំប្រសោកចង្កេះជាប់បន្តិចក្រោយមកថេយ៉ុងក៏បានរុនគេចេញហើយដើរថយក្រោយពីរជំហាន

《សុំ សុំទោស》ថេយ៉ុងនិយាយទាំងឲ្យមកចុះមិនហ៊ានប្រសព្វភ្នែកនិងរាងក្រាស់

មិនបាច់ឈឆ្ងាយយ៉ាងនេះទេដឹង ខ្ញុំមិនមែនជាមេរោគខ្ញុំស្អាតបាត》ជុងហ្គុក

តែខ្ញុំគ្រាន់តែមិនចង់នៅជិតលោកសូមលាហើយ<ថេយ៉ុងដើរចូលទៅក្នុងភ្លាមទុកឱ្យម្ចាស់ក្រុមហ៊ុននេះខាំធ្មេញយ៉ាងណែហ្នឹងគិតថាទៅរករឿងតែក៏ត្រូវលេខាតេមកប្រាប់ដល់ម៉ោងប្រជុំ