Bir Beyaz Lale Ve Nergis Hikayesi

B. 7

Selamünaleyküm arkadaşlar

__________________________________________________________________________________________________________________________________________________

Yol boyunca annesinden tek bir soru bile duymayan Risel eve vardıklarında nelerle karşılaşacağını düşünüyordu. Eve vardıkları gibi odasına çekilmişti. Üstünü değişme bahanesiyle odasına gitmişti her an annesi tarafından odası basılabilirdi. Telefonunu eline alıp arkadaşına mesaj attı. Sabah yazdıklarına bir cevap vermemişti arkadaşı. Muhtemelen işi vardır diye düşündü ve yaşananları kısa bir mesaj ile ona yazıp gönderdi. Aceleyle üstünü değişip düşündü. Annesine ne diyeceğini düşündü. Bir türlü düşünme işi bitmiyordu. Emir ile görüştüğünden beri düşünce fırtınaları bitmiyor üstelik artarak devam ediyordu. Annesi odaya gelirse ne derdi bilemiyordu. Telaşlı halini fark ediyordu ve bu durum hiç iyi değildi. Annesinin ne soracağını bile bilmezken cevaplarını düşünmek mantıksızca gelmişti. Sabahki hali gibiyse eğer neler olduğunu sorardı ama Zeliha hanımlardan gelmeden önceki son hali gibiyse muhtemelen kabul edip etmeyeceğini sorar diye düşündü. En iyisi fazla düşünmeyi bırakıp rahatlamaya çalışmaktı. Odasına girdiğinden beri kimsenin odasına girmediğini fark etmişti. Merakı gitgide daha çok artıyordu. Acıktığını da hissederek odasından çıkıp mutfağa giti. Annesi oturma odasında telefonla konuşuyordu. Acaba kiminle konuşuyor diye merakla düşündü ama pek üstelemedi. Birkaç dakika sonra mutfağa annesinin gelmesi üzerine, annesinin tahmin ettiği soruları sormasını bekledi. Sare hanım tebessümle kızına bakıyordu. Kızının direkt odasına gitmesini utanmasına yorduğu için merakını gidermek adına bugün olanları sordu. Kızının kararını duymayı merakla bekliyordu.
- "Risel. Güzel kızım. Anlat bakalım ne oldu, ne karar verdin?" diye sordu Sare hanım.
- Risel heyecanla annesine bakıyordu. Kararını merak ettiyse şüpheleri kalmadı artık diye düşünmeye başladı. "anne şey..." dedi Risel gözlerini etrafta gezdiriyordu.
- "utanma kızım. Beğendiysen söyle. Söyle ki biz de ona göre haber edelim, hazırlanalım." dedi Sare hanım.
- "anne şey... biz yani Emir bey ile... müsadeniz varsa onu tanımak istiyorum." dedi Risel derin bir nefes vererek.
- Sare hanım duyduklarının sevinciyle kızına sarılarak, "tabi kızım birbirinizi tanıyın." dedi.
Risel de annesinin sarılışına karşılık verdi. Sare hanım kızının davranışlarını utanmasına yordu ve tebessümle kızının yüzüne bakarak, "hayırlısı olsun inşaAllah kızım." dedi.
Risel atıştırmak için bir şeyler hazırladığı sırada kapı çaldı. Annesi kapıyı açtığında babasının geldiğini duydu. Annesi hemen mutfağa kızının yanına gelip sessizce, "kızım babana söyleyene kadar bu konuyu konuşmayalım tamam mı, ben zaten bugün yarın söylerim sana da söylerim söyledim diye ağzından kaçırma bir şey." dedi. Risel tamam diyip yemeğine devam etti. Oturma odasına gidip babasını karşılayıp sohbet ettiler. Kardeşleri Azim ve Asaf eve geldiğinde ablalarına neler olduğunu sorar cinsten bakıyorlardı. Risel kardeşlerine ters bakıp atıp susmalarını istedi. Risel odasına geçtiğinde ardından hemen Azim ve Asaf da gelmişti. Odaya girer girmez ne olduğunu soran Asaf'tı. Risel onları oturtup önce sessizce babalarına söylememelerini tembihledi.
- "tamam abla dikatli oluruz. Sen ne olduğunu söyle." dedi Asaf.
- Risel önce etrafa göz gezdirip nasıl söyleyeceğini düşündü ve gözlerini yere eğerek, "biraz daha konuşacaz, birbirimizi tanıyacaz." dedi.
- Asaf ve Azim şaşkınlıklarını belirterek birbirlerine baktılar. "yani artık görüşmeye devam mı edeceksiniz?" diye sordu Asaf aniden.
- "evet." demekle yetindi Risel.
- Azim üzgün suratıyla ablasına bakarak, "iyi hayırlısı olsun." dedi ve odadan çıktı.
- Asaf Azim'in arkasından bakarak, "gittiğinizden beri dalgındı. Abla Azim mutlu olmaktan çok üzülüyor." dedi.
- "farkındayım." dedi Risel aynı şekilde Azim'in arkasından bakıyordu.
- "annem babamla konuştuktan sonra rahat rahat konuşuruz artık." dedi Asaf ve odadan çıktı.
Risel odadan çıkan kardeşinin arkasından bakıyordu üzgünlüğü yüzünden okunuyordu. Kapıya bakar halde dalgınlığını bölen çalan telefonuydu. Arayan arkadaşı Deniz'di. Mesajlarını görmüş olmalıydı diye düşündü. Kapıyı kapatıp aramaya cevap verdi. Yaklaşık yarım saat konuştular. Konu bugün ve öncesinde yaşananlardı. Risel'i rahatlatmaya çalışarak onu anladığını dile getirdi.
***