23.Bölüm ❝Sınırı tanımak❞

2.1K 187 19
                                    


Keyifli okumalar <3

Multmedia Vural Utkan

Multmedia Vural Utkan

Oups ! Cette image n'est pas conforme à nos directives de contenu. Afin de continuer la publication, veuillez la retirer ou télécharger une autre image.


Öylece bakarken saniyeler salise gibi geçtiğinde göz göze geldik. Hemen anlamıştı kim olduğunu.

Az önceki nazik halinden eser kalmadığında birden karşımda başkalaşım geçirmeye başlamıştı sanki...

Hızla kızaran suratıyla dik dik bakarak çenesiyle telefonu işaret etti.

"Kim o?"

"Kim olduğunu anladığınız halde neden soruyorsunuz?"

Kaşları çatıldı ve sertçe ekrana bakarak konuştu. "Numarayı engellememişsin."

Doğru söylüyordu ancak aklıma o gelmemişti ki... "Akıl edememişim."

"Açacak mısın?"

Nabzımı giderek arttıracak bir tavırla sorgulamaya devam ediyordu. Bıkkınlıkla soluğumu verdikten sonra hayıflandım. "Tabi ki." Surat ifadesi anında sertleştiğinde bakışları kararmıştı. "Açmayacağım."

Gözünün önünde çağrıyı kapatıp engellemek için bilgilerine girdiğim an yeni bir mesaj gelmişti. Çıkan o bildirimin sesiyle bakışlarımız tekrardan kesiştiğinde parmağım ekranın üzerinde donup kalmıştı.

Neden kendimi ona karşı kendimi sorumlu hissediyordum? Sanki büyük bir suç işlemek üzereymişim gibi?

Soluğumu yavaşça bıraktım. Telefonumu elime alıp attığı mesajı okuduğumda tüylerim diken diken olmuştu.

Pislik herif.

İstemsizce suratım buruştu. Ellerim titriyor, midem bulanıyordu. Bana odasındaki yatağın fotoğrafını atıp özledin mi? Yazmıştı.

"Ecrin?"

Suç anında yakalanmış gibi panik dolu ifademle kafamı kaldırıp ona baktım. Avuç içlerime kadar terliyorken yanaklarımın sıcacık olduğunu hissediyordum. Tam da o gözlere bakarken az önce yazılanlar zihnimden geçti ve bu fazla acı vericiydi.

O ilk zamanlardaki asabi ifadesi hakimdi suratına. Yavaşça telefonuma baktı ve tekrardan gözlerime yönelerek sordu "ne oldu?"

Bakışlarımı kaçırıp telefonu ters çevirerek masanın üzerine koydum.

"Önemli bir şey değil."

Çatalımı elime alıp bir şeyler atıştırmaya çalıştığımda lokmalar çiğnedikçe boğazımda büyüyordu sanki. Aramızda rahatsız edici bir sessizlik oluşunca bakışlarım yavaşça gözlerine doğru kalktı.

Ya'saklı BahçeOù les histoires vivent. Découvrez maintenant