Ailesinin zoruyla sevgilisinden ayrılan Ecrin arkadaşının yanına gönderilir ve orada bir adamın kızına bakıcılık yaparken hayatı ummadığı şekilde değişir...
Lafı çok uzatmadan bölüme geçiyorum, iyi okumalar...
Ertesi güne uyandığımda güneş tam tepemdeydi, ısısı alnımı terletip saç diplerimi nemlendiriyordu.
Dün gece Melina huzursuz olduğu için deliksiz bir uyku uyuyamamıştım. İki kez uyandıktan sonra eve gitmemiş, Melina'nın odasındaki rahat koltuğa kıvrılarak uyumuş, ara ara uyanarak onu rahatlatarak uykuya dalmasına yardımcı olmuştum.
Burnumu çekerek gözlerimi kırpıştırdım. Etrafa baktığım an omuzlarımdaki ağırlığı hissettim. Çenemi indirdiğimde tüylü yüzey boynumu kaşındırdı.
Omuzlarıma bırakılan örtüyü ittirerek sırtımı doğrulttum, gece içtiğim acı kahvenin keskin tadını tüm damağımda hissedebiliyordum. Suratımı buruşturarak ayağımı koltuktan çıkarttığımda derim ev terliğine sürtündü.
"Of..." Kafamı tutarak koltuktan kalkıp savsak adımlar atarak beşiğin önünde durdum. Melina hanım tüm gece beni uyutmayan o değilmiş gibi güzelce uyuyordu. Yorgun suratımda bir tebessüm oluştu. Öylesine tatlı ve güzeldi ki bana tüm geceyi unutturdu.
İnleyerek odadan çıkıp banyoya girdiğimde yetersiz uykum yüzünden başım çatlayacak gibiydi dün ki kıyafetlerle uyuduğum için kendimi kokmuş gibi hissediyordum. Gözlerimdeki şişi etrafa baktıkça hissedebiliyordum.
Aynadaki yansımamla karşılaşınca dudaklarımdan aldığım sesli solukla beraber irkilerek geri çekildim.
"Haah! Bu kim?" Korkudan boğazım kurumuştu. "Gerçekten de berbat..." Kafamı onaylamaz anlamda sallayıp musluğu açarak önce ellerimi, ardından da suratımı defalarca kez yıkadım. Evde Ayşen ve Vural Bey dışında kimse olmasa da ikisinin de beni bu halde görmesini istemiyordum. Dış görünüşüm yüzünden az da olsa takıntılıydım.
Suratımı kuruladıktan sonra kapıyı usulca açıp kafamı ufak aralıktan sıyırarak koridorun soluna doğru baktığımda kimse yoktu. Kafamı çevirip diğer tarafa döndüğümde Vural Beyi gördüm. Dişlerimi sıkarak suratımı ekşittiğimde ne yaptığımı anlamaya çalışıyordu.
"Vural Bey! Ödümü koparttınız!"
"Siz de benim!" İşaret parmağıyla üzerimi işaret etti. "Kapının arasında öyle iki büklüm ne yapıyorsunuz? Saçınızı başka bir şey sandım."
Gözlerimi irice açmaya çalıştım, öyle çok şişmişti ki onu bile başaramamıştım. "Ne sandınız?"
Kaşları çatıldı, bakışları hızla etrafta dolandı ve "bilmiyorum, bir şey işte." dedi.
