The Night in Tierra Fima | Acuzar Empire Series 1 | COMPLETED

Wakas

Wakas

[Warning: SPG]

When I saw her tears fall, I felt how worthless I am. Na alam kong may magagawa ako upang mawala ang lahat ng sakit na nararamdaman niya, pero hindi ko ginawa.

"Astraea can love you more than enough but you crashed her. Dumagdag ka pa sa pinagdaraan niya ngayon," mariin na sinabi sa akin ni Jaxon nang sandaling umalis na si Lumiere.

Gustuhin ko mang magalit sa kaniya ngayon ngunit hindi ko magawa dahil alam kong mali naman talaga ako.

"What do you mean?" I asked him, nakita ko sa gilid ng mga mata ko ang paninitig sa akin ni Mari.

"She lost her brother and mother... and now, you've also lost her."

Iyon na ang huli niyang sinabi sa'kin bago sundan si Lumiere palabas ng kubo. Ramdam ko ang nag-aapoy na galit para sa sarili ko at sa sitwasyong pinasok ako. Ni hindi ko alam kung bakit ako nandito.

"Levi—"

"Fuck off, Mari. Leave me alone," pagod na sinabi ko sa kaniya nang akmang magsasalita na siya.

Nagsuot ako ng damit at bumalik sa kama. Naupo ako ro'n habang sapo ko ang buong mukha ko. I want to punch myself for not explaining what really happened. I let her leave with a shattered heart. I let her leave devastated. I didn't do anything. Tumatagos sa puso ko ang sakit na nakita ko sa mga mata niya kanina habang nakatingin sa'kin.

That even if she didn't bother to utter any word, throw sharp words to me, she stayed silent. She always stays silent when hurting and I fucking hate it!

"Levi, please... hindi ko rin alam. I fell asleep while crying and... oh, no. Please, wala namang nangyari—"

"Wala naman talagang mangyayari dahil hinding-hindi ko hahayaan. Hindi ikaw si Astraea," mariin kong putol sa sasabihin niya at tumayo na.

Diretso ko siyang tiningnan. I saw pain all over her eyes while staring at me.

"I know what you're doing, Mari, and I'm telling you to stop this. Tigilan mo 'to hangga't may natitira pa akong respeto sa'yo. Mahal ko si Rae at hinding-hindi mo na mababago 'yon," I firmly said to her and went on my way only to find out that she's gone.

Thin air. She's gone. With my cousin. Great, Levi.

After a week of trying to see and talk to her, I stayed outside the burial chapel of her mom. Jaxon and even her friends didn't let me to talk to her even for just a seconds dahil lahat sila ay galit na galit sa'kin. Ang hindi ko lang maintindihan ay kung bakit sumasali sa sitwasyon ang gagong lalaking 'to.

"Ano bang papel mo? Taga-abang sa lahat ng unti-unti nang nawawala sa'kin?" I confronted him last time.

I know he likes Astraea. I just don't know if it's really true. I know Jaxon more than himself. Hinding-hindi ako papayag.

He smirked at me and shook his head.

"Same old reason, Lev? Hindi ka pa rin maka-move-on?" panunuya niya sa'kin. Ramdam ko ang unti-unting pag-akyat ng galit ko sa ulo ko.

"I'm warning you, Jaxon. If you want to avenge your broken relationship with Hoseah, huwag na huwag mong gagamitin laban sa'kin si Astraea. Kaya kong kalimutan na mag pinsan tayo," mariin kong sinabi sa kaniya.

Hinintay ko siyang sumagot ngunit ngisi lang ang iginanti niya sa'kin kaya lalo akong nainis.

"Let's see if she still want to take you back," mayabang niyang sinabi at iniwan ako roon.