"ဂျောင်ဆူး မင်းခြေထောက်က ဘာဖစ်တာလဲ ဟိုအဖွားကြီး မင်းကို အနိုင်ကျင့်ပြန်ပြီလား"
"မဟုတ်ပါဘူးကွာ ငါဘာသာဖစ်တာပါ "
"မင်းလိမ်ပြန်ပြီ "
"တကယ်ပါ ငါဘာသာ မတော်တဆဖစ်တာ လာ အခန်းထဲသွားရအောင် ကျောင်းတက်တော့မယ်"
~~~~
"ပါးကလည်း သားစာမသင်ချင်ပါဘူးဗျာ စီးပွားရေးနဲ့နိုင်ငံခြားက ဘွဲ့ယူပြီးပြန်လာတဲ့သူကို ကျောင်းဆရာလုပ်ခိုင်းပြိး စာသင်ေပးဖို့ဆိုတာက မဟုတ်သေးပါဘူး နော် jongin ရာ"
"ဟေ့ ငါနဲ့ ဘာမှ မဆိုင်ဘူးနော် အန်ကယ် ဒီကောင် ခြေငြိမ်သွားအောင် စာသင်ခိုင်းလိုက်ပါဗျာ"
"ဟာ jongin မင်းလဲ ငါ့အကြောင်းသိရက်နဲ့ စာဆိုတာ ငါရဲ့ရန်သူလိုဘဲ ဘယ်တုန်းကမှ မတည့်ဘူး ခုမှ လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေမလို့ဘဲ ရှိသေးတယ် စာသင်ဖို့ဆိုတာက ပါးရာ စဉ်းစားပါအုံး"
"တော် တိတ် Chanyeol မင်းစီးပွါးရေးနဲ့ဘွဲ့ယူလာလို့ကို စာသင်ခိုင်းတာ ခုစီးပွားရေးမေဂျာ နောက်ဆုံးနှစ်ကျောင်းသားလေးတွေကို စာသင်ဖို့ ဆရာတျောက် အရေးပေါ်လိုအပ်လို့ မင်းကို လုပ်ခိုင်းတာ အရိုးများသလေး ချီးခါးသလေး လာလုပ်မနေနဲ့ သဘက်ခါကစပြီး ငါနဲ့တူတူ ကျောင်းလိုက်ခဲ့ရမယ် ဒါဘဲ "
"သိပါတယ် သိပါတယ် အစထဲက ဒီကို ပြန်မလာခဲ့ရမှာ သားလေးတျောက်ထဲရှိတာကို ခိုင်းဖို့ဘဲ သိတယ်"
"တော်စမ်း ဒါနဲ့ သား jongin ရော နေရတာ အဆင်ပြေရဲ့လား မိဘအိမ်မပြန်ဘူးဆို"
"ဟုတ် အဆင်ပြေပါတယ် အိမ်မပြန်တာက ဒီတိုင်းကိစ္စလေးတွေရှိလို့ပါ "
"အေးပါ ကူညီလိုရင် အန်ကယ်ကိုပြောနော်"
"ဟုတ် အန်ကယ် ဒါဆို ကျွန်တော်တို့ကို ခွင့်ပြုပါအုံး"
"အေးအေး Chanyeol ငါပြောတာတွေ မမေ့နဲ့နော် "
"ဘလာ ဘလာ"
"ဒီကောင်တော့"
~~~~~
"မင်းတို့ မိသားစုလေးက ပျော်ရွင်စရာကောင်းမှာဘဲနော်"
YOU ARE READING
Love Is Gone
Fanfiction" အတိတ်မှာ ဖြစ်ခဲ့တာတွကို စိတ်ထဲမထားဘဲ ကိုယ့်ပေးမယ့် အချစ်တွေကိုသာ နောင်တမရဘဲ ခံယူပေးပါ ရှေ့ဆက်လျှောက်မယ့် မင်းဘဝလေးကို တာဝန်ယူပါရစေ " Kim Jongin " အတိတ်ဆိုတဲ့အကြောင်းအရာတွေက ကျွန်တော်အတွက် နာကျင်ရတာထက်ပိုတယ် အဲ့ဒါတွေကို စွန့်လွှတ်ပြီး Kim နောက်လ...
