♡ស្អប់ជំពប់លើ♡ [Complete✅]

ភាគទី6: អារម្មណ៍ចម្លែក

"ត្រូវហើយយើងដូចគ្នាគ្មានទោសលើកលែងអោយពួកក្បត់នោះទេ"ជីមីននិងថេហ្យុងក៏បន្តសីុត្រាវនិយាយពីនេះពីនោះរហូតដល់ពេលបិទទូរស័ព្ទរាងខ្លួននេះគេនិយាយក៏យូដែរហើយទូរស័ព្ទឆ្លងប្រទេសថ្លៃណាស់

  "ខឹកៗ...ហឹកៗ...ហឹម..ហេតុអីក៏មានឈាម"ថេហ្យុងស្រាប់តែក្អកថប់ដង្ហើមនិងឈាមច្រមុះយកតែម្ដងតើគេញាុំអីខុសទៀតហើយ

"ពិតជាមិនតាមដានអាហារមែន"ថេហ្យុងលុបលាង
មុខបន្ទោសខ្លួនឯងបណ្ដើរ  បន្ទាប់មករាងតូចក៏រៀបចំខ្លួនដើម្បីទៅមន្ទីពេទ្យ ។

________________________

"ដោយសារតែលោកបានពិសារស្រាច្រើនពេកទើបវារើឡើងបែបនេះ"លោកដុកទ័របាននិយាយទៅកាន់
ថេហ្យុង

"តើត្រូវធ្វើយ៉ាងមិចទើបឈប់ឈាមច្រមុះទៅលោកដុកទ័រ"ថេហ្យុងក៏អោនមុខចុះនិងសួរទៅគ្រូពេទ្យ

"គឺ...លោកត្រូវវះកាត់ផ្លូវដង្ហើមបើលោកចង់ជាបានយូតែបើមិនអញ្ចឹងលោកយកថ្នាំលេបក៏បានតែត្រូវប្រយ័ត្នរឿងអាហារពិសេសកំុដាក់សេរ៉ូមអោយសោះខ្ញុំហាមដាច់ខាត"ដុកទ័រ

"បាទខ្ញុំបើកថ្នាំលេបសិនចាំមានពេលខ្ញុំនិងពិភាក្សារនិងលោកប៉ាដើម្បីវះកាត់"ថេហ្យុងនិយាយដោយទឹកមុខស្រពោនគេមិនបានប្រាប់រឿងនេះដល់លោកគីមទេលោកគីមគ្រាន់តែដឹងថាមានជំងឺតាំងពីក្មេងតែមិនបានដឹងថារើឡើងរហូតនោះទេ

"បាទបើអញ្ចឹងខ្ញុំនិងចេញវជ្ជៈបញ្ជារអោយ"និយាយចប់គ្រូពេទ្យក៏ធ្វើក្រដាសវជ្ជៈបញ្ជារអោយថេហ្យុងនិងបើកថ្នាំអោយរាងតូច

  បន្ទាប់ពីចេញពីបន្ទប់ពីគ្រោះរួចរាងតូចដើរចេញមកទាំងស្រងួតស្រងាត់គេមិនដឹងថាប្រាប់លោកគីមបែបណានោះទេ រំពេចនោះថេហ្យុងក៏បានឃើញអ្នកណាមិនដឹងដូចយុនហ្គីទើបប្រញាប់រត់ទៅមើល

"បងយុនហ្គីអ្នកណាកើតអីមែនទេ?"ទៅដល់គឺយុនហ្គីពិតមែនគេកំពុងឈនៅនិងមុខបន្ទប់សង្គ្រោះបន្ទាន់ទាំងមុខភ័យ

"ថេហ្យុងឯងនៅទីនេះ?អ ត្រូវហើយប៉ារបស់បងគ្រោះថ្នាកចររាចណ៍"សូហ្គាក៏ប្រញាប់ឆ្លើយ