Medya: Miranda
Sheran, onları Caswell konutunun kapısında karşılayan abisini, gönderdiği mesajdaki panik halinden daha sakin bir şekilde buldu.
Asıl heyecanlı olanlar konağın çalışanlarıydı; Leydilerini tekrar görmekten mutlu oldukları belli olsa da Lordları Tarner Adlar'ın önünde bunu taşkın şekilde gösteremedikleri için de sürekli huzursuzlardı.
Lord Adlar Caswell'de eski Lordlarının ölümünün ardından iki ya da üç senede bir, en fazla iki hafta kalmaya tenezzül etmesinden dolayı, efendilerinin huyuna alışkın değillerdi. Yirmilerinin başındaki Tarner Adler ile unvanın ve hepsinin sahibi Lord Tarner Adlar arasındaki katı farklılığın haricinde yeni efendilerini nasıl memnun edeceklerini de bilmiyorlardı.
Hele ki yanında Leydileri olma ihtimali çok düşük olan genç bir hanım ile gelip, onu bir odaya kilitlemesi Lordlarına olan önyargılarını pekiştirmişti. Her ne kadar Leydi Satya yeğenini dizginlemeye çalışsa Lord Tarner'ı aksi ruh halinden çıkarıp evlerinde sakladıkları genç hanımı salmak konusunda bir adım ilerletememişti. Yıllardır hizmet etmeye alıştıkları Leydi Sheran'ı gördüklerinde, bu sebeplerden dolayı gösteremeseler de derin bir rahatlama hissettiler.
Yol kirini ve yorgunluğunu üzerlerinden atmaya fırsat tanımayan Tarner'ın ardından çalışma odasına götürüldüklerinde Sheran ve Bardalph birbirlerine neler olduğunu anlamayarak baktılar.
Abisi iki kadehe içki doldurarak kocasına uzatıp diğerini de onu beklemeden kafasına dikti. "Otursanıza," dedi şaşkınlıkla. Nede hala ayakta dikildiklerini anlamadığı açıktı.
"Halam nerede?" diye sordu Sheran tereddütle sandalyeye yerleşirken.
"Merak etme Leydi Satya çok iyi," dedi Tarner yarı kızgınlık yarı alayla. "Muhtemelen üst katta misafiriyle ilgileniyor." Sheran ve Bardalph'ın seni dinliyoruz bakışları karşısında oturmak yerinde ayakta kalmayı tercih ederek sırtını duvara dayamıştı. "Miranda Dumont," dedi ve daha fazla konuşamayarak boğazını temizledi. "Misafirimiz o."
Sheran ayağa fırladı. "Miranda neden Caswell'e gelsin ki?" Önce abisine, sonra kocasına baktı; Bardalph'ın kaşları çatılmıştı. Sheran'ın anlayamadığı neyse ondan önce akıl erdirmiş olmalıydı. Tekrar abisine döndü.
"Onun gelmeye pek niyeti yoktu," dedi Tarner omzunu silkerken. Ne olacaksa olsun der gibiydi. "Kızı Caswell'e ben getirdim."
Sheran duydukları karşısında daha fazla ayakta duramayarak kendini sandalyeye bıraktı. "Ne yaptın?"
"Miranda'yı kaçırmış," dedi Bardalph Sheran'ın elini kavrayarak.
Tarner da bu yakınlık belirten jesti görmüş fakat herhangi bir şey söylemeden "Caden şerefsizini hiçbir yerde bulamayınca kız kardeşiyle muhakkak haberleşeceğini düşündüm. Puşt herif, affedersin kardeşim, aylardır kendi kız kardeşine on metre bile yaklaşmadı."
"Miranda'yı takip mi ettirdin?" Bardalph'ın kaşları daha da çatılmıştı.
"Herif bana başka çare bırakmadı. Yer yarıldı sanki içine girdi. Hoş umarım toprağın altındadır." Tarner arkadaşına kötücül bir bakış gönderdi.
"Sen de Miranda'yı kaçırdın?" diye sordu Sheran emin olmak için.
"Evet," diye omuz silkti abisi.
Sheran yaptığıyla gurur duyuyormuş gibi karşısındaki dikilen abisini tokatlamamak için kendisini zor tuttu. "Miranda'nın hiçbir şeyden haberi yokken neden böyle bir şey yaptın?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAR KÜLLERİ
Tarihi Kurgu"Zaman her şeyin ilacıdır." Öyle demişlerdi Sheran'a. Daha on altısındayken çok sevdiği nişanlısı tarafından terk edildiğinde o da sızlanmadan, şikâyet etmeden şifacı olduğu söylenen zamanın, şefkatli elleri ile kalbindeki yaraları sarmasını ummuştu...
