Life: Ananke's Daughter✓

LIFE: Olympics

Zoe's POV

"Good morning students, thank you for your fast response to our call. We will now start our meeting," anunsyo ng isa sa mga guro na nasa harapan namin.

Nandito kami ngayon sa Arena dahil pinapatawag ang lahat ng mga estudyante para sa isang anunsyo na gusto nilang ibahagi sa amin.

"Nasa'n nga pala si Cedric?" tanong ni Agnes na kanina pa may hinahanap. Napadako ang tingin ko sa student council na nasa harapan rin at may pinaguusapan kasama ang iilang matataas na opisyal.

"He'll be here...soon." sagot ko. Nakita ko naman na ang head teacher namin ang may hawak ngayon ng mikropono.

"Students, to begin the announcement, please welcome, the Director of the school," salita ng guro at nagsipalakpakan naman kami kahit naguguluhan ang iba kung bakit ngayon lang magpapakita ang may-ari ng school. "Mr.Cedric." dugtong ng guro at nakita kong umakyat si Cedric sa stage nang naka uniform at nakangiti habang nagsinghapan naman ang mga estudyante na hindi makapaniwalang sya pala ang may ari ng school.

"Oh there he is!" salita ko sa katabi at nang nilingon ko sya ay nakanganga sya habang nakatingin kay Cedric na syang may hawak ngayon ng mikropono.

"Good morning students, I am sorry for not introducing myself to you before, but now i am here, as Cedric son of Nyx, the Director of this school and not just an ordinary student." panimula ni Cedric. "But the biggest surprise or announcement today is that we will have our official Olympic games next week." dugtong nya at napatingin pa sa gawi namin lalo na kay Agnes na nakatunganga lang. Napailing si Cedric habang namayani naman ang sigawan ng mga estudyante sa excitement sa narinig.

"Next week, I am expecting everyone to cooperate and choose your sports. We will have our Opening celebration this Friday, so wear your most fabulous dresses everyone, see you on Friday and good luck!" muling salita ni Cedric bago nya ipasa sa guro ang mikropono at bumaba na ng stage.

"Students, thanks for coming. Listing for participants for the games by section will be handled by the Student Council, so presidents of every section, make a list and pass it to the student council after the Party. Further announcement will be posted on the bulletin board. You may now go." anunsyo ng guro at pinaalis na kami kaya nagsitayuan na ang mga estudyante habang masaya ang mukha sa excitement at galak sa Olympics na magaganap.

Hinila ko na si Agnes palabas ng arena at naglakad na kami tungo sa tambayan namin, sa may likod nang main building.

"Okay ka lang?" tanong ko ng maupo kami sa paanan ng puno.

"Alam mo na? tanong nya. Pertaining to the latest news about Cedric.

"Yeah, recently." sagot ko at pinikit ang mata para ramdamin ang malamig na simoy ng hangin.

"At hindi mo man lang ako sinabihan? Gosh! I felt betrayed." sagot nya at halata ang pagtatampo sa boses. I smiled because of what i forsee.

"Hey! Guys!" biglang sulpot ng boses at presensya ni Cedric. Binukas ko ang isa kong matabat nginisihan si Cedric before anything happens.

"You traitor!" sigaw ni Agnes at agad binugbog si Cedric na tawa lang ng tawa.

And there. Nagpagulong gulong na sila sa damuhan. Dinamdam ko ang hangin at ngumiti.

What a nice day...

Kahit araw araw pakiramdam ko ay nababawasan ang lakas ko. At least, hindi dito sa malalapit sakin.

"Ewan ko sayo! Wag mo ko kausapin!" salita ni Agnes at naupo sa tabi ko.

"Okay sige, wala kang latest dress sa Friday. Si--" anya ni Cedric pero pinutol ni Agnes.

"Fine! You really know my weakness." nakasimangot na sagot ni Agnes. Tumawa naman si Cedric at naiiling naman ako. Bilis ah?

Napaupo ako at napakunot ang noo. What a sight.

"I'll be back." salita ko at naglaho sa pwesto ko at napunta sa isang lugar. Malayo sa boarder ng eskwelahan.

Nagtago ako sa malaking puno habang sinisilip ang dalawang taong naguusap.

"Are you sure about this?" tanong ng lalakeng nakatalikod sakin, pero kilalang kilala ko na ito base palang sa boses nito.

"Yes. Master said that no mistake is allowed. This is the last chance for you." sagot ng lalakeng nakacloak. Maliwanag ang panahon pero nihindi ko makita ang mukha nya. It must be a seal.

"Deal. He'll die on Friday." salita ng lalakeng nakatalikod.

"Remember, if you fail, we will attack the school." salita ng lalakeng nakacloak at naglaho nalang bigla. I couldn't find his presence in any fragments of the realms, so i guess he disappeared out of nowhere.

The someone i know also disappeared in his spot. Napahugot ako ng hininga at bumalik na sa pwesto ko kanina sa tabi ni Agnes.

"S'an ka pumunta?" tanong ni Agnes na nakakunot ang noo sakin, kahit si Cedric.

"Wala, may nakita lang ako." sagot ko at marahang ngumiti.

Someone will die on Friday. Tumingin ako kay Cedric, is it him? Since he revealed his identity? Maybe.

"Agnes, Cedric, i want you to do something for me, are you in?" tawag ko sa kanila. Nagtataka nila akong binalingan pero ng makitang seryoso ako ay tila nahinuha na nila ang gusto kong iparating.

Their expression change and smiled before nodding.

*********************

Napahigpit ang hawak ko sa bracelet. After some thoughts, i sense Vasilis on my side.

Nasa kalagitnaan ako ngayon ng gubat, sa harap ng isang ilog, kung saan maliwanag na maliwanag ang buwan na syang naging ilaw ko.

"What are you doing here?" tanong ni Vasilis. Tumingala ako at marahang ngumiti.

"Nothing, i just found the moon enchanting. What are you doing here?" tanong ko. But i know he'll come even if it's not me in the middle of the forest since he could feel the darkness.

"Because you're here." sagot nya. Naiiling naman ako at tumayo saka humarap sa kanya.

"Nandito ka rin lang naman, may ibibigay ako sayo." salita ko at kinuha ang kamay nya. Nagtataka naman nya ako tinignan.

"I made a bracelet out of my ichor. As a token for always being there when i needed someone to rely on." salita ko pa habang nilalagay ang bracelet sa kamay nya. Binitawan ko narin ang kamay nya matapos kong ilagay ang bracelet.

Nagtaka ako ng umikot sya sa likuran ko at naramdaman nalang bigla ang isang bagay na nilagay nya sa leeg ko. Napakurap ako at napahawak sa kwintas.

"I made this yesterday, I don't know why. But i know now." salita nya at napatingin naman ako sa pendant ng kwintas. It's a two scythe inside a circle in x style. "This is made out of my ichor too. Half of my power will protect you from any harm in the future." dagdag nya.

Napaharap ako sa kanya at napangiti nalang habang nakatingin sa sensero nyang emosyon na pinapakita. He seems different whenever we are alone, hindi sya kagaya ng mga sinasabi ng mga estudyante, na malamig, hindi palasalita at walang kinakausap maliban sa kaibigan nya.

Who would have thought that death could be this warm?

Prim_rose7